به جای اشک تمساح برای کولبران کاری کنید!/ مرثیه سرایی اصلاح طلبان برای آدم های زنده

گروه سیاسی جهان نيوز: دولت تدبیر و امید وعده های زیادی در خصوص برطرف کردن مشکلات اقشار ضعیف جامعه داده بود. حسن روحانی در زمانی که نامزد انتخابات ریاست جمهوری یازدهم بود مطرح کرد که شعار من «نجات اقتصاد ایران» است. 

روحانی همچنین عنوان کرد که برنامه اقتصادی‌اش حل معضل اشتغال به خصوص برای تحصیل‌کرده‌هاست و دولت تدبیر و امید نخواهد گذاشت این همه جوان بیکار در مقابل خانواده و فرزندان شرمنده باشند.

حالا خبرهای خوبی از اشتغال جوانان شنیده نمی شود. متاسفانه انتشار خبر حادثه‌ای تلخ در مناطق کردنشین و فوت دو کولبر نوجوان که نسبت برادری با هم داشتند سبب تاثر خاطر و اندوه بسیاری از هموطنان شده است.

«فرهاد و آزاد خسروی» دو برادر اهل روستای «نی» از توابع مریوان بودند که در حین کولبری در ارتفاعات «تته» اورامان در اثر کولاک برف و سرما دچار حادثه شدند که پس از چهار روز جستجو، ظهر جمعه 29 آذر 97جسد فرهاد 17 ساله پیدا شد ضمن اینکه جسد بی‌جان آزاد نیز یک روز پس از مفقودی پیدا شد.

ماجرای کولبران چندی پیش هم با بسته شدن مرزها سروصدا ایجاد کرده بود. در همین راستا بود که مسئولان قول و وعده‌هایی به مردم این مناطق دادند. دولتمردان وعده های مختلفی جهت ساماندهی و ایجاد تسهیلات برای کولبران مرزی ارائه کرده بودند اما هنوز اخبارهای ناگواری از مناطق مرزی به گوش می رسد.

وعده های دولتمردان درباره کولبران از رئیس جمهور تا استاندار گسترده است. کارشناسان مطرح می کنند کولبری عمده فعالیت مرزنشینان برای کسب درآمد است لذا دولت وظیفه دارد تا با شناسایی این افراد توجه ویژه‌ای را به کولبرانی که مورد حمایت پلیس نیز هستند، داشته باشد.

در همین رابطه، «عبدالرضا رحمانی فضلی» جلسه بررسی آخرین وضعیت بازارچه های مرزی کشور گفت: «باید براساس برنامه‌ریزی دقیق تعداد کوله بران واقعی که در استان های مورد نظر فعالیت دارند شناسایی شوند تا بر این اساس بتوان نسبت به حل مشکلات آنها اقدام کرد.»

همچنین، «اسحاق جهانگیری» معاون اول روحانی در آذرماه سال 97 در جریان سفر به استان کرمانشاه، از کولبری به عنوان حمل یک بار سنگین توسط یک انسان یاد کرد و با بیام اینکه کولبری کاری سخت و طاقت فرساست که مورد تایید ما نیست، خاطرنشان کرد: دولت برای حفظ کرامت مرزنشینان برنامه‌های خوبی دارد تا درآمد مناسبی برای مردم مناطق مرزی ایجاد شود.

در تیرماه سال جاری، معاون وزیر کشور از دستور رئیس جمهوری درباره آیین نامه ساماندهی مبادله در بازارچه‌های غیر رسمی موقت مرزی (موسوم به معابرکولبری) خبر داد.

بهزاد یزدانی، رئیس اتاق اصناف سقز از نشست با استاندار درباره موضوع مرزنشینان و فعالیت کولبران خبر داد و اظهار کرد: استاندار قول دادند تخفیف‌های ویژه و عوارض برای کالاهایی که از مرز وارد می‌شوند در نظر گرفته شود که به سود مرزنشینان خواهد بود. بازارچه‌های شهر بانه بسته است اما سقز و مریوان باز هستند.

اخیرا اسحاق جهانگیری٬ معاون اول رئیس جمهور در پیامی از استاندار کردستان خواسته است سریعاً برای رسیدگی به وضعیت معیشتی این خانواده نجیب اقدام کند و نتیجه را به اطلاع افکار عمومی برساند.

معاون اول روحانی در حالی خطاب به استاندار کردستان بر توجه به معیشت کولبران تأکید می کند که چند سال پیش نیز قول رفع مشکلات کولبران را داده بود و در واقع این تأکیدات فقط تکرر تکرار است و در عمل راه به جایی نبرده است.

وعده هایی که به کولبران داده شد اما مردم این مناطق هنوز در مشکلات خود غوطه ور هستند. این درحالی است که نهادها و قوای دیگر با اقدامات خود سعی کرده اند دولت را در این مسیر یاری دهند. 

در همین راستا، «سید ابراهیم رئیسی»، رئیس قوه قضاییه گفت: «دستگاه قضا در زمینه مبارزه با قاچاق کالا به دنبال کولبران نیست، بلکه با شبکه‌های عظیم قاچاق مبارزه می‌کند؛ زیرا این شبکه‌ها اساس تولید کشور را تهدید می‌کنند.»

درحال حاضر حدود ۵۰۰ هزار کولبر در کشور شناسایی شده و در بازارچه‌های مرزی فعالیت مشغول هستند. به گفته برخی از مسئولان امنیتی، گروه‌های سازمان یافته در مرزها اقدام به ورود کالاهای مختلف از مشروبات الکی گرفته تا سلاح می‌کنند، لذا برخورد با این افراد خواست همه مردم است به همین دلیل، شناسایی و ساماندهی کولبران امری ضروری است که باید به‌طور کامل صورت گیرد.

درحال حاضر برخی از کولبران در کشور شناسایی نشده و مورد حمایت دولت قرار ندارند. از طرفی این افراد برای تأمین معیشت، بعضاً جان خود را از دست می‌دهند و در اینجاست که دولت و نهادهای متولی به جای پاسخگویی درخصوص عدم حمایت‌های ویژه از این افراد، سکوت اختیار می‌کنند!

البته این معضل بیکاری است که جوانان را به سمت کولبری سوق می دهد. دولت در این خصوص نه تنها به وعده های کلان اقتصادی خود برای رفع معضل بیکاری که می توانست به طور ریشه این مشکلات را حل کند، عمل نکرد بلکه وعده های اختصاصی به کولبران هم بر زمین مانده است.

جالب اینجاست که امروز برای این دو برادر کولبر برخی از افراد و جناح های سیاسی اشک تمساح می ریزند که متاسفانه خود آنان و سیاست و خط مشی که در جامعه و کشور ایجاد کرده اند باعث شده که چنین وضعی برای این افراد بوجود بیاید.

به نظر می رسد که به جای این استفاده ابزاری از کولبران و مرثیه سرایی برای این دو برادر بایستی کار عملی برای آنها انجام شود. عمل به وعده های کلان اقتصادی خصوصا درباره اشتغال جوانان می تواند به طور مبنایی این معضلات را حل کند.

برخی از جریان های سیاسی درحالی مرثیه سرایی برای کولبران فوت شده را سر می دهند که هنوز بسیاری از این افراد زنده و با مشکلات مختلفی روبرو هستند اما متاسفانه نگاه ابزاری به این ماجرا برای آنان حکم می کند که تنها روی یک حادثه تلخ متمرکز شوند وافراد دیگری که نیاز به کمک دارند را فراموش کنند.