*این پیمانکاران و طلبکارانی که هر روزه در مقابل شورا و شهرداری تجمع می‌کنند و درخواست مطالبات تلنبار شده خود را دارند از چه زمان و از کدام دوره مدیریت شهرداری طلب دارند؟ اکنون شهرداری باید روزانه 17 میلیارد تومان سود و جرائم دیرکرد وام‌های بانکی دریافت شده دوره قبل را بپردازد.

*نگرانی جریان دلواپس و مدیران سابق شهری از افتادن پرده‌ها و شفاف شدن دریافتی‌ها و پرداختی‌های دوره آنهاست. آنها نزد خود باور کرده‌اند که مردم تهران به دنبال دوره مدیریت این افراد هستند. خیر اگر چنین بود که طیف سیاسی مدیران قبلی شهرداری سال گذشته رأی می‌آورد! اکنون بدهی‌های کلان آنها را باید پرداخت کنیم و با باقی مانده بودجه شهرداری هم به مردم خدمات ارائه دهیم. ما باید شبکه‌های رانتی در شهرداری را که طی این مدت شکل گرفته ‌است را شناسایی و با آنها مقابله کنیم. همین فعالیت‌ها باعث شد از بیرون فشار وارد شود و ظرف این مدت شهردار تغییر کرد. دلواپسان در پی ناکارآمد نشان دادن شورای شهر و مدیران اصلاح‌طلب هستند. اگر ما ناکارآمد هستیم و نمی‌توانیم از عهده وظایف خود برآییم، پس اینهمه فشار و جوسازی و تبلیغات منفی علیه شورا و شهرداری برای چیست؟

*اکنون که آن آقایان در قدرت نیستند، پس از چه می‌ترسند؟! آن روز که مدیر بودند چندین برابر مدیران فعلی دریافتی داشتند. یک شرکت زیان ده در شهرداری وجود داشت که مدیران آن پاداش‌های آنچنانی دریافت می‌کردند. حال از چه نگرانند؟ نگرانند صورتحساب‌های دریافتی افشا شود. آقایان فرار به جلو نکنند زیرا شورا بر عهد خود مبنی بر شفاف سازی امور شهری، پایبند است.
 
*برخی تخلفات گذشته مثل بحث املاک، اکنون شورا نتوانسته است تعداد زیادی از آن املاک را باز پس بگیرد. اکنون 200 ملک حکم تخلیه هم برای آنها گرفته شده است اما هنوز افرادی که در آنها ساکن هستند، ملک‌ها را تخلیه و تحویل شهرداری نمی‌دهند! این بخش دیگر به قوه قضائیه مربوط می‌شود که باید با قاطعیت بیشتری با این افراد برخورد کند تا شهرداری املاک مورد نظر را به بیت المال بازگرداند. مسئولان قضائی طی یکسال و نیم گذشته یک بار هم درباره 12 پرونده تخلف در شهرداری سابق اظهارنظر نکرده‌اند.

*اساسا این جریان عادت به خارج از گود نشینی ندارند. این جریان هیچگاه به رأی مردم درست تمکین نمی‌کنند و برخی از آنها تلاشش این است که مردم را از صندوق رأی دور کنند. در نتیجه دلواپسان تصور می‌کنند که با سرد کردن فضای انتخابات، می‌توانند با یک رأی حداقلی مجدد به عرصه قدرت در مجلس، شورای شهر و دولت باز گردند. تمام تلاش آن همین است زیرا می‌دانند در صورت حضور گسترده مردم در انتخابات، جایی برای آنها نیست. در انتخابات شورای شهر پنجم، نفر بیست و یکم شورای پنجم، حدود 500هزار رأی بیشتر از نفر اول لیست اصولگرایان در شورای شهر چهارم کسب کرده بود.

*قالیباف 3 دوره در انتخابات ریاست جمهوری شرکت و شکست خورده است اما با این حال در سراسر کشور شبکه‌ای از نیروهای ستادی و انتخاباتی دارد و می‌خواهد این شبکه را احیا کند. او حزبی ندارد اما در دوره مدیریت خود امتیازاتی برای افراد، گروه ها، اصناف و... داشته که اکنون بخواهند از او حمایت کنند. فقط در یک مورد 4000 نفر را در مترو تهران و حومه به استخدام درآورده بود.

*قالیباف هم حق دارد به عنوان یک سردار، خلبان، دکتر و مدیر 12ساله پایتخت که کارنامه مشخصی هم دارد، در هر انتخاباتی شرکت کند. اما جریان اصولگرایی باید تکلیف خود را با او مشخص کند زیرا در کشور دو جریان عمده اصلاحات و اصولگرا وجود دارد که سبد رأی مشخصی دارند. سنگینی سبد رأی اصولگرایان در خوشبینانه‌ترین حالت، 15 درصد است. قالیباف باید برای آن 15 درصد بجنگد. از سویی اصولگرایان 8 سال حامی دولتی بودند که با شعارهای پوپولیستی روی کار آمد و کارنامه آن هم پیش روی همه قرار دارد که چه هزینه‌ای را به کشور تحمیل کرد. تا چه اندازه در کشور بهم ریختگی ایجاد کرد و مسبب بخش عمده مشکلات امروز کشور شد. آن دولت قبح بسیاری از مسائل را شکست و در سطح مدیران کشور دروغ و سوءاستفاده از جایگاه مدیریتی را نهادینه کرد.