گفته دادستان کل کشور مبنی بر دست داشتن برخی مقامات ارشد در سطح وزیر یا نماینده مجلس و یا فرزندانشان در رانت خواری، پرونده های قاچاق یا واردات انحصاری برخی محصولات با روان مردم چه می‌کند؟

 گروه سیاسی جهان نیوز، حسین خان بابازاده: پیروز حناچی حکم شهرداری تهران را دریافت کرد. از رایزنی گرفته تا فشار، تحریک و تهدید سیاسی بخشی از اتفاقاتی بود که نهایتا منجر به این شد حناچی علی رغم شبهات امنیتی وارد بهشت شود و به سوالات پیش آمده در افکارعمومی یک شماره دیگر بیافزاید. همچنانکه سابقه فردی که مدت طولانی در قامت معاونت وزیر و معاونت شهردار مشغول به فعالیت بوده برای دستگاه های امنیتی خاصه وزرات اطلاعات به هیچ وجه گنگ نیست و کاملا هم شفاف است. بنابراین می توان گفت که نظرات کارشناسی برای پاسخ به استعلام از قبل مشخص بود و برای همین هم پاسخ استعلام در وقت مقرر به صورت رسمی اعلام نشد و نوبت به رایزنی ها رسید.

جدای از آنکه منتخب شورای شهر اصلاح طلب و گزینه خاتمی برای مدیریت تهران یعنی حناچیِ معتقد به واردات مدیر خارجی موفق بشود یا خیر؛ در ابتدا قهرمانی او در فینالی که علنا به نام لیبرال ها نامگذاری شد این شائبه را ایجاد می کند که هر مسئول ارشدی با هر اعتقادی ظاهرا می تواند سکان دار یک پست مهم در جمهوری اسلامی شود؛ حتی اگر آقای مسئول به مکتب امتحان داده و شکست خورده ای ماننند لیبرالیسم که در نقطه مقابل اسلام عزیز قرار گرفته دخیل بسته باشد.

نکته دیگر پیرامون حناچی؛ آیا وزارت اطلات به سکان داری رسمی او در شهرداری پایتخت ایران اسلامی علی رغم حضور نزدیک ترین بستگان وی در بین دشمنان رسمی این ملت و قاتلان حداقل 17 هزار ایرانی که نهال دومین سوال و شبهه را در ذهن مردم کاشت؛ پاسخ مثبت داده است؟ موضوعی که در ابتدا گمانه های ذهنی را به سمت صحیحی هدایت نمی کند چرا که رهبرانقلاب در دیدار اخیرشان با وزیر و کارکنان وزارات اطلاعات با صراحت جناح بازی در این دستگاه را گناه اعلام کردند که البته با حضور یک شخص مجتهد همچون حجت الاسلام علوی در راس این وزارتخانه اجازه فعل گناه داده نمی شود و قطعا مسائل دیگری در میان بوده که اعلام نشده است اما اینگونه برای بخشی از افکار عمومی به پای سربازان گمنام امام زمان(عج) نوشته شد.

حواشی طرح نام حناچی برای شهرداری و صدور حکم وی بهانه ای شد تا مشخص شود در پایان سال چهلم تاسیس جمهوری اسلامی، تکلیف افکار عمومی با برخی تناقضات صورت گرفته و قبح شکنی ها توسط برخی مسئولان چیست؟ وظیفه مقامات ارشد که به عنوان ملوک از آنها در روایات یاد شده، در برابر این گیاه مضر که غرس شده و توسط برخی مسئولان آبیاری می شود، چیست و آیا قرار است این سوال خطرناک به یک درخت تنومند تبدیل شود؟

تائید برخی افراد مسئله دار و یا سکوت در برابر سوابق منفی آنان در سالهای اخیر بدبینی مردم را به همراه ندارد؟ حضور نامعلوم پرونده های سنگین اقتصادی نزدیک ترین بستگان برخی مقامات ارشد مانند برادر رئیس جمهور یا معاون اول و یا حتی برخی از قوای دیگر که خبرنگاران به عنوان نمایندگان افکار عمومی هر هفته پیگیر آن از سخنگوی قوه قضاییه هستند، چه آواری بر سر اعتقادات مردم می آورد؟ گفته دادستان کل کشور مبنی بر دست داشتن برخی مقامات ارشد در سطح وزیر یا نماینده مجلس و یا فرزندانشان در رانت خواری، پرونده های قاچاق یا واردات انحصاری برخی محصولات با روان مردم چه می کند؟ ثروت های نجومی هزار میلیاردی یا کاخ نشنیی بعضی مسئولان، برای مستضعفین که صاحبان اصلی انقلاب هستند، قابل توضیح است؟ اقامت موقت فرزندان برخی مسئولین ارشد و یا تبعه شدن آنها در کشوری مانند آمریکا به عنوان راس بدخواهان ملت ایران با چه توجیهی برای مردم قابل گذشت است؟ تاخیر در محاکمه برخی از این صاحبان قدرت و ثروت اسباب دلزدگی مردم را فراهم نمی کند؟

اما در پایان باید این دو نکته را هم یادآور شد:

1. مردم به خوبی ریشه های تفکری و سیاسی صاحبان این خطاها -که عمدتا از منتخبان مردم هستند- را می شناسند و به این حقیقت اشراف پیدا کرده‌اند که به برکت فضای باز بعد از سال 57، حتی گرایش های مورد نهی علنی تفکر انقلاب، امکان آزمایش شانس خود برای اثبات توانمندی را پیدا کردند. اما نمی توان جلوی گسترده شدن این توقع در برخی اقشار جامعه را برای محق بودن در برخی فعالیت ها با استناد به نوع عملکرد مقامات ارشد گرفت.

2. خطاهای صورت گرفته از آن جهت بسیار حساس است که می تواند کمک شایانی به اهداف دشمن برای پوچ کردن جمهوری اسلامی از داخل و حفظ پوسته باشد. به این مهم را هم باید اشاره کرد که وجود نهاد ولایت فقیه و هوشیاری مردم نگذاشته است مسیر انقلاب منحرف شود هرچند که در ایجاد ناامیدی، رشد احساس منفی و کند شدن سرعت پیشرفت تا اندازه کمی موفق بوده اند.

روزهای پایانی سال چهلم انقلاب، بهترین ایام برای کشف پاسخ های اقناعی اذهان عمومی است تا ادامه مسیر پرقدرت تر و البته با آفات کمتر طی شود.