لاریجانی، روحانی و ظریف چوب مصلحت سنجی ملت را می‌خورند. اگر اینها نیز دنبال آتش افروزی بودند خیلی طرفدار داشتند و این گروه اقلیت از آنها حمایت می‌کرد.

گروه سیاسی جهان نیوز، مجتبی غفاری: رسول منتجب‌نیا قائم مقام سابق حزب اعتماد ملی و فعال سیاسی اصلاح‌طلب ضمن حمایت تمام قد از علی لاریجانی گفته است: «جرم آقای لاریجانی این است که در ارتباط با آتش افروزی برخی همراهی و همکاری نکرده و دست برخی ها را خوانده است.» این نماینده ادوار مجلس در ادامه گفته است: «لاریجانی، روحانی و ظریف چوب مصلحت سنجی ملت را می‌خورند.»

بخش های مهمی از گفتگوی منتجب نیا با آرمان را در ادامه خواهید خواند:

*امروز کشور ما شرایط ویژه‌ای پیدا کرده که باید همه دست به دست هم دهند تا از این شرایط خارج شوند. البته من از این وضعیت تعبیر بحران نمی‌کنم، اما شرایط سختی حاکم شده که به‌جز وحدت و انسجام راهی برای حل آن وجود ندارد.

*حمله کردن به وزیر امور خارجه، تضعیف وی و سنگ اندازی در راه حرکت‌های دیپلماسی کشور چه نتیجه‌ای در برخواهد داشت؟ آیا به نفع و کشور و ملت است؟ قطعا و مسلما از این برخورد هیچ کس به‌جز آمریکا، رژیم صهیونیستی و دشمنان ملت سود نمی‌برند. امروز تضعیف ظریف، تضعیف نظام و دیپلماسی است.

*زمانی که آقای دکتر روحانی آمد و تشنج شدید در روابط با جهان وجود داشت، رئیس‌جمهور وعده داد که کار را با آرامش پیش می‌بریم و دیپلماسی را اصلاح می‌کنیم، اما دلواپسان از همان ابتدا سنگ اندازی کردند و می‌خواستند تجربه 8 سال قبل را تکرار کرده و تلاش کنند که اجماع جهانی علیه ایران شکل بگیرد. حال اینکه از آتش افروزی و بهم خوردن روابط ایران با جهان چه نفعی می‌برند خدا می‌داند و نیاز به تحلیل بیشتر دارد.

*قدر مسلم در این کشور مجموعه‌ای هستند که دستی در رسانه‌ها دارند و چه بسا در نظام نیز نفوذ کرده اند و دنبال آتش افروزی و ایجاد اختلاف هستند و به تعبیری نان خود را در دعوا و جنگ می‌بینند. آنها نمی‌توانند آرامش ملت را مشاهده و خنده را بر لبان ملت ببینند. می‌گویند در روابط ایران با سایر کشورها همیشه باید تشنج و التهاب حاکم باشد. هدف این است که چرا آقای روحانی و ظریف برجام را مطرح کردند و شعار‌های پوچ، بی‌محتوا و تحریک کننده دولت گذشته را ادامه ندادند و میدان را برای افراد سوء استفاده کننده باز نکردند که باز هم بابک زنجانی‌ها و چهره‌های دیگر بتوانند سوء استفاده کنند.

*در آیین‌نامه داخلی مجلس ماده 24 می‌گوید که اگر رئیس و اعضای هیأت رئیسه عملکرد نامناسبی داشته باشند مجموعه‌ای از روسای کمیسیون‌ها با هیأت رئیسه جلسه می‌گیرند تا مسائل را مورد بررسی قرار دهند

*برخی سابقا دنبال این مسائل بودند که ریاست مجلس را 4 ساله کنند و مساله طرح استیضاح را داخل آیین‌نامه بیاورند...این یک توضیح خواستن است که در کمیسیون‌ها بررسی می‌کنند و معلوم است که رئیس مجلس نیز مستند و مستدل توضیح خواهد داد.

*از نظر محتوایی نیز جرم آقای لاریجانی این است که در ارتباط با آتش افروزی برخی همراهی و همکاری نکرده و دولت را مورد حمایت قرار داده و تلاش می‌کند که آرامش و امنیت بر کشور حاکم باشد... جرم آقای لاریجانی این است که چون دست برخی را خوانده دنبال چه هدفی هستند وی نیز باید چوب مصلحت سنجی و ومنفعت سنجی ملت را بخورد.

*لاریجانی ضمن اینکه انتقاد می‌کند و به نمایندگان برای سوال واستیضاح میدان می‌دهد و حق نمایندگان را ضایع نمی‌کند، اما در عین حال موضعی مشخص دارد و مصلحت نظام را می‌بیند. می‌داند که اقلیتی در پارلمان و خارج از آن وجود دارند که درصدد تخریب هستند؛ لذا آقای لاریجانی عاقلانه و منطقی برخورد می‌کند.

*لاریجانی، روحانی و ظریف چوب مصلحت سنجی ملت را می‌خورند. اگر اینها نیز دنبال آتش افروزی بودند خیلی طرفدار داشتند و این گروه اقلیت از آنها حمایت می‌کرد.

*در هردوره شاهد رد صلاحیت بسیار گسترده و گاهی فله‌ای هیأت‌های نظارت و بعضا اجرایی و در نهایت شورای نگهبان هستیم و بعد هم که اعتراض می‌شود می‌گویند بروید قانون را اصلاح کنید. قانون چنین اختیاری به ما داده و ما هم چنین برداشتی از قانون داریم.

*اصلاح‌طلبان بالاخره از دولت حمایت کرده و می‌کنند و من معتقدم که باید حمایت خود را ادامه دهند. نمی‌شود دولت را تنها گذاشت و پشت رئیس‌جمهور را خالی کرد. این رئیس‌جمهوری است که اصلاح‌طلبان به مردم معرفی کردند. مردم نمی‌پذیرند که منِ اصلاح‌طلب از خودم سلب مسئولیت کنم و بگویم چون دولت در برخی زمینه‌ها مشکل دارد خود را کنار بکشم.

*قرار نیست که فقط بازنشستگان بروند؛ دولت می‌تواند افرادی که موفقیت لازم را نداشتند جایگزین کند و افراد کارآمدتری را روی کار بیاورد. من موافق نیستم که اصلاح‌طلبان برای حفظ خود از حمایت از دولت دست بردارند. اگر ما تصور کنیم حمله به دولت مایه آبرو برای اصلاح‌طلبان می‌شود، تصور غلطی است. لذا معنی ندارد که اصلاح‌طلبان خود را کنار بکشند. این ظلم به ملت و دولت است و دولت نیز ملزم است به صاحب نظران میدان بدهد و نباید در یک حلقه محدود باشند و مسئولیت‌ها به صورت چرخشی میان مجموعه محدودی دست به دست بشود.