کار تا به آنجا متناقض خود را نشان می دهد که شهردار تهران در یک روز به بدهی های دولت به شهرداری اعتراف می کند ولی در گزارش 500 صفحه ای خود از آن عبور کرده و دولت را در ندادن این بدهی ها محق ارزیابی می کند.

گروه سیاسی جهان نیوز: در ایامی که دولت در مظان بسیاری از انتقادات و اعتراضات قرار دارد هسته هایی در گوشه و کنار سازمان ها و وزارت خانه ها مشغول کارند تا اولویت ها را جابه جا کنند و فلش ها را به سوی دیگر روانه سازند.
به گزارش جهان نیوز، در روزگاری به سر می بریم که می توان آن را روزگار سیاست های مردم کش نامید. مردمی که در دغدغه معیشت به سر می برند ولی به جای آنها ناگهان ورود زنان به ورزشگاهها یا آوازه خوانی زنان به سوژه اصلی کشور توسط رسانه های خاص تبدیل می‌شود.

انتخابات شورای شهر و روستا در کشور در حالی رقم خورد که اصلاح طلبان توانستند پس از سال ها اکثریت را نصیب خود کنند و شهرداری را از درون دولت به بهشت روانه سازند که در ماههای حضور خود در خیابان بهشت تنها دستاوردی که داشته بازی در زمین دولت بوده است.

محمدعلی نجفی، مشاور رئیس جمهور و یکی از هسته های اصلی دولت در سال  های اخیر ماموریتی را در بهشت بر عهده گرفته که برخلاف گذشته نه عمران و آبادانی تهران بلکه تبدیل شهرداری به پایگاهی برای تبلیغ دولت و برهم زدن بازی رقبای سیاسی دولت در مواقع حساس است.

نیروهای جدید مدیریت شهری از همان آغاز کار عنوان کردند که ویرانه تحویل گرفته اند و برای تکمیل پروژه ویرانه نمایی تهران در روزهای اخیر به آمارسازی نیز دست زده اند. گزارش 500 صفحه ای نجفی درباره عملکرد مدیریت سابق، سیاهه ای پر از اتهام و آمارسازی بود. وی در ماموریت خود برای تغییر جهت اولویت های کشور، شهرداری را سکو قرار داده تا با تاختن به مدیران سابق و اصولگرا هراسی، اهداف مختلفی را دنبال کند.

دولت در بسیاری از امور اجرایی مستاصل شده و مورد نقد نه تنها رقبا بلکه مردم و اقشار مختلف جامعه قرار گرفته است. پیش از انتخابات دور دوازدهم ریاست جمهوری نیز اشکالی از اعتراض در مقابل ریئس جمهور خود را نشان داده بود. اعتراض کارگران در سخنرانی روحانی در حرم امام خمینی، یورش کارگران معدن یورت زمستان به حسن روحانی به خاطر عملکرد ضعیف دولت در مدیریت معادن و کشته شدن بسیاری از کارگران معدن یورت، تعطیلی بسیاری از بنگاه های اقتصادی و خوابیدن خطوط تولید که منجر به بیکاری دهها هزار نفر شده، افزایش بیکاری، فقر، اعتیاد و حاشیه نشینی و ... مسائلی هستند که کارآمدی دستگاه اجرایی را در مدیریت امور با چالش روبه رو ساخته است.

در چنین اوضاعی ماموریت حامیان دولت چه در رسانه ها و چه در سازمان هایی چون شهرداری تهران، کاملا مشخص است و آن دور کردن اذهان از مشکلات مرتبط به دولت و سوق دادن آنها به سوی فضاهایی است که افکار عمومی را وادار به واکنش و قضاوت کنند. محمد علی نجفی نیز این ماموریت را برعهده گرفته است. چگونه است که اصلاح طلبان و حامیان آنها مانند علی مطهری، سید حسن خمینی و موسوی خوئینی ها از مدیریت قالیباف تقدیر می کنند و به اصلاح طلبان هشدار می دهند که به جای سیاه نمایی به فکر آباد کردن تهران باشند، اما نجفی در گزارش خود از عملکرد شهردار سابق حتی اموری چون آلودگی هوا را که مستقیما در حوزه دولت قرار دارد بر سر مدیران سابق می کوبد و کلیه دستاوردهای بزرگ و بی نظیر 12 سال گذشته را نادیده می گیرد.

بسیاری از شهروندان تهران اذعان دارند که شکل و شمایل پایتخت نسبت به سال 1384 تفاوت فاحشی داشته و حتی ناظران خارجی نیز نسبت به تحول تهران بسیار منصفانه قضاوت می کنند ولی تیم جدید شهری بدون توجه به این موارد از ویرانه بودن تهران سخن می گویند. ایجاد بحران ها و سوژه های ژورنالی پسند توسط تیم نجفی در ماههای اخیر گویای رویه ای مخرب و بی فایده در مدیریت شهر تهران است که می تواند منجر به افزایش نارضایتی های شهروندان شود. نجفی تهران را قربانی مطامع سیاسی دولتی کرده که در سیاستگذاری های اقتصادی، معیشتی و سیاست خارجی شکست خورده است. حتی کار تا به آنجا متناقض خود را نشان می دهد که شهردار تهران در یک روز به  بدهی های دولت به شهرداری اعتراف می کند ولی در گزارش 500 صفحه ای خود از آن عبور کرده و دولت را در ندادن این بدهی ها محق ارزیابی می کند.

به هر حال آنچه مشخص است، شهرداری تهران به پایگاه جدیدی برای جنجال سازی و حاشیه سازی برای حامیان دولت تبدیل شده تا به این وسیله دولتی را که در حال کم شدن روزافزون محبوبیت است، نجات دهند. ماموریتی که با توجه به وجود مشکلات حاد اقتصادی و معیشتی هرچند ممکن است در کوتاه مدت باعث انحراف افکار عمومی از اولویت ها شود ولی در میان مدت و درازمدت جوابگو نخواهد بود و اقشار آسیب پذیر دغدغه های خود و عمل به وعده های دولت را مجدد در صدر قرار خواهند داد.