سناریو قرار دادن اژدها در قفس

به گزارش جهان نيوز- از 20 ژانویه با روی کار آمدن دولت جدید ایالات متحده، منطقه آسیای جنوب شرقی تا به امروز به کانون التهابات وتنشهای سیاسی – امنیتی بین کشورهای آن منطقه بدل شده است، از خروج آمریکا از پیمان ترنس پاسیفیک در 27 ژانویه و افزایش تعرفه های گمرکی محصولات چین و استقرار سامانه ضد موشکی تاد در تایوان و کره جنوبی گرفته تا تحریک جدایی طلبان تبت و سین کیانگ و رزمایش مشترک با سئول و آزمایش های موشکی و اتمی پیونگ یانگ، همگی نشان از این التهابات وتنش ها دارد، که گویی منطقه آسیای جنوب شرقی را به یک میدان بازی بدل کرده است اما این بازی می تواند برای

افزایش تقریبا ۷ درصدی بودجه نظامی چین در آستانه آغاز نشست سالانه کنگره ملی خلق چین و همچنین چند روز پس از آن اعلام می‌شود که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، گفت بودجه نظامی این کشور باید ۱۰ بالا برود.

همه بازیگران منطقه خطرناک باشد چرا که این اقدامات بازی با جنگ است.

رقابت تسلیحاتی پکن-واشنگتن
جنگی که البته مرزهای مشخصی ندارد. چین برای حفاظت خود در برابر "مداخلات خارجی" بودجه نظامی سالانه خود را حدود ۷ درصد افزایش می‌دهد. به گزارش الوقت، فو یینگ، سخنگوی کنگره ملی خلق چین با اعلام این مطلب گفت چین خواهان حل مسالمت آمیز اختلاف‌های ارضی با همسایگان از طریق گفت و گو و رایزنی است اما در عین حال باید بتواند از حاکمیت، منافع و حقوقش دفاع کند. خانم فو تاکید کرد: "به خصوص باید بتوانیم در برابر مداخلات خارجی در این اختلافات از خود دفاع کنیم." افزایش تقریبا ۷ درصدی بودجه نظامی چین در آستانه آغاز نشست سالانه کنگره ملی خلق چین و همچنین چند روز پس از آن اعلام می‌شود که دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا، گفت بودجه نظامی این کشور باید ۱۰ بالا برود. این دومین سال متوالی است که بودجه نظامی چین حدود ۷ درصد بالا می‌رود. پیش از آن و از سال ۲۰۱۰ به این سو، رشد سالانه بودجه نظامی چین بالای ۱۰ درصد بوده است. از سوی دیگر اخیرا چین حضور نظامی خود

پس این تحرکات در واقع همان نقشه و استراتژی همیشگی ایالات متحده از آغاز قرن 21 است که همواره سعی در محاصره پکن به عنوان بزرگترین رقیب، تهدید و چالش خود را داشته و با همراه کردن ژاپن، کره جنوبی، تایوان و ... تلاش دارد تا چین را در یک حصار سیاسی – ژئوپولوتیکی قرار دهد. طرحی که آمریکایی ها برای مقابله با پکن در دست دارند "قرار دادن اژدها در قفس" نام دارد. که اساس آن بر محدود سازی قدرت بازیگری چین است.

در مرزهای افغانستان را تقویت کرده است این در حالی است که ژنرال های آمریکایی هم به تازگی در خواست افزایش نیروهای نظامی در افغانستان را داده اند.

طرح حصار ژئوپولوتیکی پکن
اما در کنار این رویدادها رزمایش مشترک ژاپن وایالات متحده در روزهای اخیر هم بر میزان تحرکات و التهابات منطقه آسیای جنوب شرقی افزوده است. خبرگزاری کیودوی ژاپن و روزنامه سان کی شیمبون گزارش دادند نیروی دریایی این کشور و آمریکا در حال اجرای یک رزمایش مشترک در دریای چین شرقی، هم زمان با تشدید تنش ها در منطقه به دلیل آزمایش های موشکی کره شمالی هستند. شاید تمامی تحرکات من جمله همین رزمایش، مقابله با اقدامات چالش زای کره شمالی اعلام شده باشد، همچنان که هدف از این رزمایش هشدار دادن به پیونگ یانگ بوده است، چرا که رسانه ها اعلام داشتند که در آزمایش های موشک های بالستیک کره شمالی، چند موشک به نزدیکی مزرهای ژاپن اصابت کرده است. اما با این حال خود همین رسانه ها تصریح کردند که این رزمایش قرار است حضور نظامی مشترک آمریکا و ژاپن در دریای چین شرقی را به نمایش بگذارد. پس این تحرکات در واقع همان نقشه و استراتژی همیشگی ایالات متحده از آغاز قرن 21 است که همواره سعی در محاصره پکن به عنوان بزرگترین رقیب، تهدید و چالش خود را داشته و با همراه کردن ژاپن، کره جنوبی، تایوان و ... تلاش دارد تا چین را در یک حصار سیاسی – ژئوپولوتیکی قرار دهد. طرحی که آمریکایی ها برای مقابله با پکن در دست دارند "قرار دادن اژدها در قفس" نام دارد. که اساس آن بر محدود سازی قدرت بازیگری چین است.

محدود

"بسیاری از دوستان آمریکایی و غربی تصور می کنند که چین بدون ایالات متحده نمی تواند زندگی کند اما این تنها نیمی از واقعیت است. همزمان ایالات متحده نیز بدون چین قادر به ادامه زندگی نیست. "

سازی تجاری
بخش دیگر این طرح در قطعا ایجاد یک جنگ تجاری خواهد، جنگی که شیپور آن پیش از حضور ترامپ در کاخ سفید نواخته شده بود ولی ظاهرا هنوز مقدمات عملیاتی شدن ان فراهم نشده است. از همین رو است که روز گذشته وزیر اقتصاد چین در حاشیه اجلاس سالانه پارلمان این کشور در پکن خطاب به آمریکا هشدار داد: جنگ تجاری میان «پکن و واشنگتن» به سود هیچ یک از طرفین نیست. به گزارش شفقنا به نقل از ساوت چاینا مورنینگ پست، این مقام ارشد دولت چین تصریح کرد: جنگ تجاری نه تنها مزایایی برای هیچ کشوری ندارد بلکه برای مردم کشورها نیز بدون منفعت است. می توان گفت که چنین کاری واقعا هیچ مزیتی ندارد. من درباره سوء تفاهم در رابطه همزیستی میان دو غول اقتصادی جهان هشدار می دهم. بسیاری از دوستان آمریکایی و غربی تصور می کنند که چین بدون ایالات متحده نمی تواند زندگی کند اما این تنها نیمی از واقعیت است. همزمان ایالات متحده نیز بدون چین قادر به ادامه زندگی نیست. صادرات آمریکا به چین طی ده سال گذشته به مراتب بیشتر از صادرات چین به آمریکا در همین بازه زمانی است.