بخشی از سیاسیون که بویژه در سال های اخیر به جبهه اپوزیسیون نظام نقل مکان کرده اند، همچنان در زبان، از اسلام، جمهوری اسلامی و امام راحل(ره) سخن می گویند و چنین وانمود می کنند که به این ارزش ها و خطوط پایبندند؛ حال آنکه عملکرد آنان نقض این ادعا را بارها اثبات کرده است.

به گزارش جهان، این فعالان سیاسی که می توان ردپای آنان را هم در جبهه ضدانقلاب و دلبستگان غرب یافت و نیز حتی در بخشی از پست ها و نهادهای داخلی، مدعی اند که حق آزادی اندیشه و بیان از آنان و طرفدارنشان که همگی معتقد به انقلاب و قانون اساسی اند، گرفته شده است.

این عده با وجود عملکرد نفاق آلود و فتنه گری هایشان، شعار پیروی از امام راحل و شخصیت های بزرگ و شهدای انقلاب اسلامی را هم سر می دهند و گهگاه از بیانات گلچین شده آنان برای توجیه عمل خود استفاده می کنند؛ غافل از اینکه رویکرد کنونی آنان تایید می کند که از آشکارترین نظریات و دیدگاه های بزرگان انقلاب بی اطلاع اند یا اینکه خود را به ناآگاهی زده اند.

شهید استاد مرتضی مطهری، ایدئولوگ انقلاب اسلامی، از نمونه این بزرگان انقلاب است که اتفاقا بیانات شیوایی درباره آزادی بیان و تفکر دارد؛ موضوعی که در سال های اخیر زمینه فضاسازی این جبهه نفاق آلود علیه نظام اسلامی بوده است. سخنان خواندنی شهید مطهری در این باره، در کتاب "آینده انقلاب اسلامی ایران" در دسترس همگان است.

این شهید بزرگوار که امام راحل همه آثارش را بدون استثنا تایید کرده و ارزشمند خوانده اند، درباره موضوع آزادی عقیده عنوان کرده است: من اعلام مي كنم كه در جمهوری اسلامی‏ هيچ محدوديتی برای افكار وجود ندارد و از باصطلاح كاناليزه كردن انديشه ها، خبر و اثر نخواهد بود همه بايد آزاد باشند كه حاصل انديشه ها و تفكرات‏ اصيلشان را عرضه كنند البته تذكر ميدهم كه اين امر سوای توطئه و رياكاری‏ است توطئه ممنوع است اما عرضه انديشه های اصيل، آزاد.

استاد شهید مطهری در ادامه به ذکر خاطره ای درس آموز از "چند جوان ماركسيست" در همین موضوع می پردازند: دو يا سه روز پيش با چند جوان ماركسيست صحبت مي كردم . مي گفتند آقا به نظر شما اين شعار كه مي گويند " اتحاد ، مبارزه ، آزادی‏ " چه عيب دارد؟ گفتم هيچ عيب ندارد گفتند پس اين شعار ، شعار مشترك‏ هر دويمان باشد پرسيدم شما كه مي گوئيد اتحاد، مبارزه، آيا در مبارزه‏ مي گوئيد، مبارزه با چه كسی؟ آيا جز اين است وقتي كه مي گوئيد مبارزه، منظورتان مبارزه با رژيم و گذشته از آن با مذهب است؟ آيا جز اين است كه‏ شما شعارتان را طوری در زير لفافه و با يك عبارت مبهم مطرح مي كنيد كه‏ مردم را، يعنی آنهائی كه طرفدار مذهب هستند ، بتوانيد زير اين لوا جمع‏ كنيد و بعد بتدريج آنها را اغفال كنيد؟

به گفته وی "من حاضرم اين شعار را بگويم ولی‏ از اول صريح اعلام مي كنم كه، منظور من از مبارزه، مبارزه عليه امپرياليزم و كمونيزم است اين را صريح مي گويم و از هيچ كس هم باكی ندارم بيائيم حرفهايمان را صريح بزنيم شما كه به آيت الله خمينی اعتقاد نداريد و وقتی كه با هم‏ می نشينيد، مي گوئيد ما تا فلان مرحله با اين مرد هستيم و بعد اين چنين با او مبارزه مي كنيم، چرا عكس او را در تظاهرات خودتان بلند مي كنيد؟ چرا دروغ مي گوئيد؟ او مي گويد جمهوری اسلامی و حرفش را صريح مي زند شما هم‏ حرف خودتان را بزنيد. آزادی ابراز عقيده يعنی اين كه فكر خودتان را، يعنی آنچه را واقعا به‏ آن معتقد هستيد بگوئيد حال آنكه شما مي خواهيد به نام آزادی عقيده دروغ‏ بگوئيد. آنكه شما به او اعتقاد داريد لنين است بسيار خوب، پس عكس‏ لنين را هم بياوريد."

ایشان می افزاید: من مي پرسم چرا عكس پيشوای ما را مي آوريد؟ وقتی‏ عكس امام را مي آوريد در واقع مي خواهيد به مردم بگوئيد ما راهی را مي رويم‏ كه اين رهبر مي رود در صورتي كه شما می ‏خواهيد به راه ديگری برويد دروغ گفتن‏ برای چه؟ اغفال چرا؟ آزادی فكر را با آزادی اغفال و آزادی منافق گری و آزادی توطئه كردن كه نبايد اشتباه بكنيم. همان طور كه ما صريح و رك و پوست كنده داريم‏ با شما حرف مي زنيم و مي گوئيم آقا رژيم حكومت ايده آل ما، غير از حكومت ايده آل شماست رژيم اقتصادی ايده آل آينده ما، غير از رژيم‏ اقتصادی مطلوب شماست نظام اعتقادی و فكری ما، جهان بينی ما، غير از نظام اعتقادی و فكری و جهان بينی شماست شما نيز سخن خود را به صراحت‏ بگوئيد.

شهید مطهری در ادامه با اشاره به ویژگی های حکومت اسلامی در ایران، بیان و اعلام هر عقیده ای را از سوی احزاب در این حکومت آزاد می داند اما به یک شرط: "توضيحی هم درباره حكومت اسلامی آينده ايران‏ عرض كنم همان طوري كه رهبر و امام ما مكرر گفته اند* در حكومت اسلامی‏ احزاب آزادند، هر حزبی اگر عقيده غير اسلامی هم دارد، آزاد است اما ما اجازه توطئه گری و فريب كاری نمی‏ دهيم احزاب و افراد در حدی كه عقيده خودشان را صريحا مي گويند و با منطق‏ خود به جنگ منطق ما مي آيند، آنها را مي پذيريم اما اگر بخواهند در زير لوای اسلام، افكار و عقايد خودشان را بگويند ما حق داريم كه از اسلام‏ خودمان دفاع كنيم و بگوئيم اسلام چنين چيزی نمی‏ گويد. حق داريم بگوئيم به نام‏ اسلام اين كار را نكنيد چنين آزادی بحث و گفتگوئی را گمان نمی ‏كنم در جائی‏ ديگر نظيری بتوان برايش پيدا كرد."


*فرق رهبر ما با ديگر رهبران اينست كه او آنچه را كه می‏ گويد همان را عمل مي كند اما رهبران ديگر، اول باغ سبز و سرخ نشان مي دهند و بعد هم‏ منكر همه ادعاهای قبلی مي شوند.