جمعه ۱۰ فروردين ۱۴۰۳ - 29 Mar 2024
 
۰

وداع با بهانه خلقت

سه شنبه ۱۰ دی ۱۳۹۲ ساعت ۱۷:۱۵
کد مطلب: 334555
مدینه سیاه پوش بیست و هشتمین روز صفر است، و امروز روز هجران و وداع با بهانه خلقت کائنات...
به گزارش جهان به نقل از ایرنا، مردی که بر انتهای سطر پیامبری نقطه گذارد و با نگین خاتم بر رسالت عشق مهر نگاشت در حال وداع است با دلتنگی های دخترش.

صفر، ماه حزن و اندوه است.

ملائک، بر سر و سینه زنان، در اطراف حجره محقرت طواف می کنند و به فاطمه که غریبانه در گوشه ای اشک می ریزد، تسلیت می گویند.

حسنین(ع)، صورت بر سینه رسول خدا(ص) گذارده، بی اختیار اشک می ریزند.

ای رسول اللّه‏! برخیز، مدینه تو را می‏خواهد.

ای رسول مهربانی! چگونه وداع می‏کنی با دخترت، تو بهتر می‏دانی که روزهای بعد از تو چقدر سیاه بر روزگار او خواهد گذشت؟

ای حبیب الله‏! چگونه وداع می‏کنی با علی(ع)، تو می‏دانی که بعد از تو حتی سلامش را پاسخ نخواهند داد.

ای منادی دعوت به آیه های تفکر و اندیشیدن! نامت بت های زمین را به خاک می افکند.

تو تکیه گاه عقل شدی تا بایستد، مرهم زخم های معنویت شدی تا جان بگیرد و شعله همواره سوزان ایمان را در چراغدان جان آدمی روشن کردی تا از تیرگی ها نهراسد و در تاریکی ها نمیرد.

یا رسول اللّه‏! دیوارهای کاهگلی هرگز خیبرشکن را پناه برده به کنج دیوار ندیده اند، اما مصیبت هجران تو آنقدر سنگین است که حتی علی(ع) هم تاب تحملش را ندارد.

بیست و هشتم ماه صفر یادآور آغاز اسارت و شهادت است، یادآور آنان که براستی در زمین قریب، غریب بودند.

کوچه های مدینه سیل تازیانه ها و نیزه ها را هنوز به یاد دارند و هر روز اشک می ریزند برای جهل و نادانی مردمانی که چشمان خود را بستند که نبینند.

حسن(ع) همان که بعد از علی(ع) ردای امامت را پوشید اما دیری نپایید که از خیانت مردمی که به عهد شکنی خو کرده بودند، با کسانی صلح کرد که پیمان دشمنی با سلاله ای پاک را بسته بودند.

و کریم اهل بیت (ع) با جگری که از سم عهدشکنان می سوزد به جد خود می پیوندد تا نبیند حرمت شکنی عهدشکنان را.
نام شما

آدرس ايميل شما
برای ارتقای فرهنگ نقد و انتقاد و کمک به پیشرفت فرهنگ و اخلاق جامعه، تلاش کنیم به جای توهین و تمسخر دیگران، نظرات و استدلال هایمان را در رد یا قبول مطالب عنوان کنیم.
نظر شما *