تقوای اجتماعی چیست؟
جمعه ۱۷ آذر ۱۳۹۱ ساعت ۱۲:۱۱
کد مطلب: 258871
وی افزود: مقصود از تقوا پایبندی به موازین و معیارهای الهی در مجموعه رفتارهای فردی و اجتماعی است، کسی که در زندگی فردی و اجتماعی بر اساس ضوابط دینی عمل می کند و آنچه را که واجب است انجام می دهد و از آنچه حرام است اجتناب می کند به این فرد «متقی» گویند و این شخص همواره به دین به عنوان مرجع زندگی خودش مراجعه می کند.
این مدرس عالی درس خارج فقه و اصول حوزه علمیه قم تأکید کرد: زندگی انسان دو بعد دارد یک بعد فردی است که در آن ارتباطی با دیگران ندارد و رفتارهایش در محدوده شخصی خودش است و یک بعد اجتماعی دارد که با دیگر انسانها ارتباط دارد. از آنجایی که مفاهیم دینی و اسلامی محدود به بعد فردی نیست و در بعد فردی دستوراتی داریم که باید ملتزم به آن باشیم، در بعد اجتماعی هم دین برای ما دستوراتی دارد که رفتارهای ما را در حوزه عمل اجتماعی سامان می دهد و التزام به آن دستورات به معنای تقوای اجتماعی است.
آیت الله هادوی تهرانی افزود: بخشی از این دستورات را همه ما با آن آشنا هستیم؛ وقتی مثلا از صداقت صحبت می کنیم، صداقت یک امر اجتماعی است چون در ارتباط با دیگران این بحث مطرح می شود که آنچه می گوییم راست باشد. اگر همین مفهوم صداقت را در سطح اجتماعی ببینیم و بتوانیم صداقت را در جامعه نهادینه کنیم به صورتی که افراد جامعه به صورت عادی راستگو باشند، در نتیجه اعتماد اجتماعی ایجاد می شود.
وی پرهیز از گناه در جامعه را از وجوه تقوای اجتماعی خواند و افزود: همانطور که تقوا اقتضا می کند نسبت به واجبات ملتزم باشیم، اقتضا می کند که نسبت به محرمات هم اجتناب کنیم. مثلا از سرقت و یا تصرف مال دیگران بدون اذن آنها اجتناب کنیم که البته این مال گاهی فردی و گاهی اموال عمومی است که تصرف در این مال گناهش بزرگتر از تصرف اموال شخصی است.
هادوی تهرانی یادآور شد: اگر ما در جامعه از این رذیله اخلاقی اجتناب کنیم آنگاه این جامعه، جامعه ای خواهد بود با امنیت و از طرفی اعتماد عمومی نیز تأمین می شود که نتیجه این امنیت، ایجاد فضای مناسب برای رشد فضایل اخلاقی و پرورش ارزشهای انسانی خواهد بود.
رئیس مؤسسه رواق حکمت، بی تقوایی زبانی را شایعترین بی تقوایی در جامعه امروز خواند و گفت: در روایات گفته شده است که زبان هر روز صبح از اعضا و جوارح سؤال می کند که چگونه صبح کردید و آنها پاسخ می دهند: به خیر اگر تو بگذاری! زبان مهمترین ابزاری است که ما با آن گرفتار معصیت می شویم به همین دلیل شایعترین بی تقوایی در بی تقوایی زبانی است.
وی افزود: بی تقوایی در هر سطحی باشد زیان بار است نمی شود امری که شرع منع کرده اثر مثبت داشته باشد اما برخی از مسائل اهمیت بیشتری دارد. مثلا یکی از مسائلی که در اسلام به شدت بر روی آن تأکید شده است «حفظ حرمت اشخاص» است، شخصیت افراد به اندازه شخص شان مهم است. همانطور که کشتن یک فرد جرم بسیار بزرگ است، از بین بردن شخصیت فردی هم جرم بزرگی است.
آیت الله هادوی تهرانی تأکید کرد: ما در جامعه مان قتل را به عنوان یک بلای شایع نمی بینیم یعنی اینطور نیست که بسیاری از افراد مرتکب قتل شوند، بله به ندرت ممکن است چنین اتفاقی بیفتد اما متأسفانه تخریب شخصیت را گسترده می بینیم. در حالی که حاضر نیستیم هرگز یک شخص بی گناه را بکشیم اما به راحتی و بی توجه به موازین اخلاقی و دینی، شخصیت افراد را از بین می بریم و مهمترین افرادی که در این زمینه مسئولیت دارند، مسئولان کشور و اصحاب رسانه هستند.
