خوشحالی‌ام ازپیام رهبري قابل توصيف نیست
يکشنبه ۲۶ شهريور ۱۳۹۱ ساعت ۰۹:۵۹
کد مطلب: 244874
وزنه بردار دسته فوق سنگين كشورمان در مسابقات وزنه برداري ۱۰۵+ کیلوگرم المپيك لندن به مصاف حریفان خود رفت و در حرکت یک ضرب در حرکت اول 198 کیلوگرم را با موفقیت بالای سر برد و در حرکت دوم موفق نشد وزنه 204 کیلوگرمي را بلند کند و در حرکت سوم با 204 کیلوگرم کار خود را به پایان رساند و در یک ضرب سوم شد.
وي در دو ضرب در حرکت اول 237 کیلوگرم و در حرکت دوم 245 کیلوگرم را بالای سر برد و در حرکت سوم ناموفق بود و با مجموع 449 کیلوگرم پس از بهداد سلیمی، دوم شد و مدال نقره دریافت کرد.
چند روزي از بازگشت انوشيرواني به كشور نگذشته بود كه حادثه زلزله شمال غرب ايران دل ملت را غمگين كرد و اين وزنه بردار كشورمان با وجود خستگي فراوان از اولين ورزشكاراني بود كه خود را به مناطق زلزله زده رساند تا در كنار هموطنان خود باشد و اندكي از آلام و دردهاي آنها بكاهد.
خبرگزاري دانشجو، مصاحبه اي را با اين ورزشكار با اخلاق و پهلوان انجام داده كه مشروح آن به اين شرح است:
در خصوص چگونگي ورود به رشته وزنه برداري و مراحل قهرماني خود توضيح دهيد؟
از سال 75 تا 78 فوتبال بازی می کردم، دوران دبیرستان دانش آموز پرتحرک و در زمينه هاي ورزشی خیلی فعال بودم و بسکتبال نيز خوب بازی می کردم. مربی ورزش ام به من گفت که استیل بدنت با وزنه برداری سازگار است و این تلنگری شد تا من وارد ورزش وزنه برداری شوم. وقتی بنیانگذار وزنه برداری در استان اردبیل این پیشنهاد را به من داد، روزی که وارد استادیوم تختی اردبیل می شدم رو به آسمان کردم از خدا خواستم که برای رسیدن به اين هدف به من کمک کند و امروز خداوند را شاکرم که همه جوره کمک کرد تا در المپيك افتخاري براي كشورم رقم بزنم.
از سال 79 رسما وارد رشته وزنه برداری شدم و با سرلوحه قرار دادن ضرب المثل «نابرده رنج گنج میسر نمی شود، مزد آن گرفت جان برادر کار کرد» کار خودم را شروع کردم و بايد بگويم كه هرچه دارم همه لطف خدا و دعای پدر و مادر و مردم عزیزم بوده است و برای رسیدن به اين موفقيت از جان گذاشتم.
از سر كار ساختماني كه برمي گشتم يك سره سراغ وزنه زدن مي‌رفتم
بسياري اين پرسش را دارند كه اين قهرماني المپيك آيا به پشتوانه امكانات كافي و مالي كه پدرتان داشته حاصل شده يا خودتان خرج ورزش حرفه اي را تامين مي كرديد؟
پدر من فقط قادر بود پوشاک و خوراک هفت بچه اي كه در خانه بوديم را تامین کند. 15 سالگی چند صباحی کارگر ساختمان بودم و البته به دستمزد ناچيزي هم که می گرفتم قانع بودم و مطمئن بودم که روزی موفق خواهم شد. از هفت صبح تا پنج بعدازظهر سرکار بودم و روزانه 1500 تومان دستمزد مي گرفتم و ساعت شش بعداز ظهر نيز می رفتم سرتمرین، ولي با وجود کار زیاد، به دلیل اینکه علاقه زیادی که به وزنه برداری داشتم سر تمرین احساس خستگی نمی کردم. در کارم خیلی مصمم و جدی بودم و با کارگری مخارج حرفه ای شدنم در وزنه برداری را تامین می کردم و وارد دنیای حرفه ای وزنه برداری شدم.
من از قشر پایین جامعه بودم و پدرم راننده تاکسی بود كه با کار و تلاش شبانه روزی هفت بچه را بزرگ کرد. من راضی نبودم پدرم از خرج شش بچه دیگرش بزند و صرف تمرین وزنه برداری من كند، به همین دلیل تصمیم گرفتم روی پای خودم بایستم و هزینه تمرینم را خودم تامین کنم.
جوانان ایران عزیز باید همه جوره برای رسیدن به قله های موفقیت تلاش کنند و بدانند که هیچ خواسته ای بدون زحمت به دست نمی آید و باید هرکسی از عصاره وجود خود مایه بگذارد تا جواب بگیرد و این ممکن نیست مگر با صداقت و ایمان، و این باوری بود که از دوران بچگی داشتم.
اگر عدالتي در ورزش وجود داشت، توكلي الان در كشور غريب مربيگري نمي‌كرد
با يك بررسي كلي مي توان گفت كه بيشتر مدال آوران و قهرمانان ورزشي از جمله وزنه برداري و كشتي از مناطق محروم كشور هستند، به نظر شما در تخصيص امكانات ورزشي در كشور ما عدالت آن گونه كه بايد رعايت شده است؟
در ورزش كشور ما عدالتی وجود ندارد؛ علتش آن است که سران ورزشی ما حتی یک روز ورزش حرفه ای نکردند و مشقت و سختی ورزش حرفه ای را نچشیده اند. من چهار سال برای گرفتن مدال نقره تلاش کردم و اين را به صراحت مي گويم؛ ارزش يك فوتبالیست يا والیبالیست و يا بسکتبالیست در مملکت ما خیلی بیشتر از يك وزنه بردار است.
سوال من این است که آیا این عدالت است كه کسی كه بدون هیچ ادعایی در المپيك شركت كرده است و پرچم ايران را به اهتزار در آورده، تنها با 150 سکه مورد تقدير قرار بگيرد و هیچ ارزش معنوی برايش قائل نباشند و تنها چند صباحی نامش بین مردم و مسئولین مطرح شده و بعد هم فراموش شود؟
مگر ورزش ما چند ورزشكار مانند علیرضا دبیر و حسین رضازاده و حسین توکلی دارد؟ حسین توکلی الان کجاست؟ توکلی صاحب مدال طلا المپیک است و در المپیک سیدنی یکی از حماسه سازهای تیم ایران بوده، ولي کسی سراغ حسین توکلی را می گیرد؟ توکلی الان در يك مملکت غریب و دور از ایران مربیگری می کند. چرا؟ علت این کار چیست؟ اگر عدالتی در ورزش وجود داشت، حسین توکلی با داشتن یک مدال طلاي المپیک در كشور خودش مربيگري مي كرد.
اگر فوتبال ورزش بزرگي است، چرا ميليون ها ايراني پيگير مسابقات المپيك بودند؟
اگر قرار است میلیاردها تومان پول در فوتبال خرج شود، بايد در كنار آن در ورزش هاي انفرادی هم به همان اندازه هزینه شود، اگر به رشته های دیگر هم بها داده شود استقبال عمومي از اين رشته ها بيشتر مي شود. اگر فقط فوتبال يك ورزش بزرگ است و صاحب استادیوم است، پس چرا این همه مردم پای تلویزیون مسابقات المپیک لندن را دنبال می کردند؟ دليل آن اين است كه تک تک ورزشکاران برای کشور ایران تلاش می کردند و همه چیزشان را در این راه فدا کرده بودند تا به جایگاهی برسند که پرچم ایران اسلامی به اهتزار در آید.
شرایطی که تیم استقلال و پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال دارند، در شان این تیم ها نیست
سوال من از وزیر ورزش اين است که چرا باید بالای 30 میلیارد در سال فقط برای تیم پرسپولیس و یا استقلال هزینه شود؟ آیا باشگاه این پول را از طریق خصوصی سازی به دست آورده است؟ این پول بیت المال است و چرا در جای خودش خرج نمی شود. الان شرایطی که تیم استقلال و پرسپولیس در لیگ برتر فوتبال دارند در شان این تیم ها نیست. متاسفانه فوتبال ما سیاسی شده و داريم تاوان همين مسئله را پس مي دهيم.
وقتی از حضرت ابوالفضل مدد می‌گیرم تمام وجودم سرشار از انرژی می‌شود
چرا وزنه برداران ايراني هنگام بالا بردن وزنه به ائمه متوسل می شوند؟ تاثیر ارادت شما به اهل بیت(ع) در زندگی شخصی شما چه بوده است؟
در تمام تمرینات ورزشی ام خدا و ائمه حضور دارند. وقتی ائمه را صدا می زنم قدرت مضاعف می گیرم. وقتی از حضرت ابوالفضل(ع) مدد می گیرم تمام وجودم سرشار از انرژی می شود. حماسه بزرگی که حضرت ابوالفضل در کربلا خلق کرد و مصیبت حضرت عباس (ع) برایم درد بزرگی است و با احساس این درد با تمام وجوم ایثار و گذشت را درک می کنم.
از بچگی عاشق هیئت عباسی اردبیل بودم. دوست دارم لحظه به لحظه زندگی ائمه را درک کنم و با این کار ایثار و جوانمردی و گذشت را از آنان یاد بگیرم. صبح هر جمعه در هیئت حضرت ابوالفضل در اردبیل حضور دارم.
روضه خوانی براي حضرت ابوالفضل(ع) بهترین لحظات زندگی من است/ بحث با يك انگليسي درباره حضرت ابوالفضل(ع)!
دوست دارم با تمام وجود به این هیئت خدمت کنم. روضه خوانی حضرت ابوالفضل(ع) بهترین لحظات زندگی من است. وقتی در لندن «یاابوالفضل» را فریاد زدم، یکي از انگلیسی های حاضر در سالن پرسید که وزنه برداران ایرانی وقتی وزنه می زنند اسم کسی را داد می زنند. آيا این اسم کشورشان و یا اسم کسی است؟ وقتی به این شخص گفتیم اسم این فرد انرژی مضاعف به ما مي دهد، باورش نشد و گفت مگر می شود با گفتن یک اسم تمام وجودت سرشار از انرژی شود. بعد از یك ساعت بحث و گفت وگو به نتیجه ای نرسید و گفت چنین چیزی غیرممکن است!.
هر قهرماني نمي تواند پهلوان باشد
شما خودتان را «پهلوان» می دانید یا «قهرمان» یا هر دو؟
پهلوانی بسیار سخت است و کار هر قهرمانی نیست و مطئمنم کار من هم نیست که روزی لقب پهلوان بگیرم، ولی سعی می کنم که تمام مردم همیشه از من راضی باشند و هميشه در کنار مصیبت های مردم حضور داشته باشم.
یکی از خواسته های من در زندگی این بوده است كه بتوانم دست مردم را بگیرم و همين جا اعلام مي كنم كه سجاد انوشیروانی که نایب قهرمان المپیک است با سایر مردم هیچ فرقی ندارد.
پهلوانی نمادی بود که به غلامرضا تختی دادند و تمام ورزشکاران باید توجه داشته باشند روزی که به بالاترين قله موفقيت ورزش می رسند، گذشته خود را فراموش نکنند و بدانند که خدا آنان را به این جایگاه رسانده است و معروف شدن يك امتحان بزرگ الهی است كه قبول شدن در این امتحان بزرگ دل بسیار بزرگ و ایمان بسیار قوی می خواهد.
امروز تجملات وارد زندگی همه ورزشکاران و قهرمانان ما شده است
ورزش همواره همراه با پهلواني است، آيا قبول داريد كه امروز وجهه پهلواني ورزش كمرنگ شده است؟
منش پهلوانی امروز کمرنگ شده و علت آن این است که برخی ورزشکاران به فکر منافع خودشان هستند و با اين روش حاشیه امنیت مادی برای خود درست می کنند؛ زمانی بود که کسی به این فکر نبود که در حسابش 100 میلیون تومان پول داشته باشد يا نه و همه به فکر هم بودند، اما الان تجملات وارد زندگی همه ورزشکاران و قهرمانان ما شده است.
پهلوان کسی است که فروتنی و تواضع قبل از قهرمانی را داشته باشد؛ بنده علی دایی و حمید سوریان را شخصیت های بزرگ ورزشی می دانم كه به معناي واقعي كلمه منش پهلواني دارند.
پول و مادیات در قهرمانی جزو موارد آخر است
جايگاه اخلاق در ورزش كجاست و اينكه آيا اخلاق در ورزش كمرنگ شده است را قبول داريد؟
اخلاق یك چیز شخصی است و هر کسی اخلاق خوب داشته باشد و مورد پسند همنوع خودش باشد، از بهترین اشخاص هم نزد خدا و هم نزد خلق خدا محسوب می شود. من این ضرب المثل را آویزه گوشم کردم که «درخت هر چه پر بارتر باشد سر به زيرتر است» كه به نظرم در قهرمانی نیز این درخت را اخلاق خوب و داشتن منش پهلوانی به وجود می آورد.
در جامعه ما عرف شده است كه کسی که از نظر مالی تامین می شود، خیلی چیزها را فراموش می کند و به خودش مغرور می شود؛ به نظر من پول و مادیات در قهرمانی جزو موارد آخر است.
وقتي ورزشكار حس كند كه در بالاترين جايگاه قرار دارد، از حضور در محافل غيراخلاقي ابايي ندارد
در برخي موارد شاهد حضور برخي رفتارهاي غير اخلاقي از بعضي ورزشكاران هستيم كه مورد حمايت مديران ورزش نيز واقع مي شوند، شما نظرتان در اين خصوص چيست؟
وقتي ورزشکاری حس کند که در بالاترین جایگاه قرار دارد و غنی شده است و اگر ضربه ای هم بخورد کسی نمی تواند برايش مشکل ایجاد کند، در محافل غیراخلاقی حضور پيدا مي كند و به راحتي ارزش خودش را پایین مي آورد.
این آویزه گوش سجاد انوشیروانی باشد که آبروی آدم وقتی رفت با میلیاردها و تریلیاردها پول بر نمی گردد و کافی است کوچکترین ننگ در زندگی به وجود آيد، در اين صورت همیشه خوار و خجل مي شود، انسان به هر جایگاهی كه برسد این را نبايد از یاد ببرد که يك روزی چی بوده و به کجا رسیده و بیشترین ارزشی که در زندگی هر کسی هست، آبروی خود و خانواده و مملکت اوست.
مربی‌اي که بتواند در حیطه کاری خودش اول اخلاق و بعد نظم را آموزش دهد، به نتیجه مي‌رسد
به نظر شما چرا برنامه هاي فرهنگي فدراسيون ها در اين زمينه كارساز نيست؟ مربيان و مديران چه نقشي در اين خصوص دارند؟
در ورزش های گروهی بيشتر مربیان خودشان در اين زمينه پختگي كافي ندارند؛ لذا نمی توانند معلم خوبی برای ورزشکاران باشند. کوروش باقری، سرمربی وزنه برداری و محمد بنا، سرمربی كشتی فرنگی نمونه بارز مربیان موفقی هستند که اولین و بارزترین نکته ای که موجب موفقیتشان شده، داشتن نظم در کارشان بوده است.
کوروش باقری یکی از بزرگ مردان اخلاق و آموزش دهنده اخلاق به ورزشکارانش است و همیشه تجربیات منفی و بد خودش را از ورزشکارانش دور می کند و دوست دارد ورزشکارش راهی را که می رود، به ناکجا آباد نرسد.
در سایه همین مربیان اخلاق بوده است كه امروز تیم کشتی فرنگی همه دنیا را شگفت زده کرده است و متحول شده؛ مربی که بتواند در حیطه کاری خودش اول اخلاق و بعد نظم را آموزش بده، به نتیجه خواهد رسید.
خوشحالی من از پیام تبریک رهبر فرزانه انقلاب قابل توصیف نیست
با شنيدن پيام تبريك رهبر انقلاب بعد از موفقيت كاروان ايران در المپيك، چه حسي به شما دست داد؟
خوشحالی من از پیام تبریک رهبر فرزانه انقلاب قابل توصیف نیست و پیام ایشان انرژی ما را برای ادامه کار چند برابر کرد و من هم از ايشان تشكر مي كنم كه اين حد به ورزشكاران روحيه مي بخشند.
الگوي شما در ورزش چه كسي است؟
علی دایی الگوی من بودند.
جايگاه پرچمي كه رزمندگان در دفاع مقدس برافراشتند، با المپيك قابل مقايسه نيست
آيا خودتان را در اين شرايط يك الگو براي جوانان مي دانيد و چه وظيفه اي در اين خصوص احساس مي كنيد كه به دوش داريد؟
در حدی نیستم که برای جوانان الگو باشم. امیدوارم كه جوانان اين كشور در همه زمينه ها مطلوب ها را ببينند و افق ديدشان خيلي بالاتر از من نوعي باشد؛ چون ما خيلي كارهاي نكرده داريم كه بايد بعد از ما جوانان بيايند و به سرانجام برسانند.
به نظرشما با توجه به اينكه در آستانه هفته دفاع مقدس هستیم، ورزشكاران با رزمندگان دفاع مقدس چه شباهتي دارند؟
اصلا شباهتی ندارند کاری که رزمندگان دوران دفاع مقدس کردند قابل مقایسه با ورزشکاران نیست؛ درسته ما هم برای به اهتزاز در آوردن پرچم مملکت خودمون تلاش می کنیم، اما كاري که رزمندگان در طول هشت سال دوران دفاع مقدس انجام دادند، جاودانه است.
