تفاوت اصلی استارتاپ‌ها و جوامع دیجیتال
يکشنبه ۱۱ مهر ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۳۷
کد مطلب: 777821
به گزارش جهان نيوز، 438 نشست تخصصی کارشناسی جبهۀ انقلاب اسلامی در فضای مجازی و اندیشکدۀ فضای مجازی مرکز مطالعات راهبردی ژرفا با مشارکت دانشکده‌های فرهنگی و اجتماعی دانشگاه جامع امام حسین(ع)، ارتباطات و رسانه دانشگاه صداوسیما، دانشکدۀ رفاه، خبرگزاری‌های صداوسیما، فارس، مهر، تسنیم، مهر، میزان، آنا، نورنیوز، پایگاه خبری سدید، جهان نيوز و موسسۀ رسانه‌ای خبر فوری باحضور «مهندس اشکان کاظمی» مدیرعامل شبکۀ اجتماعی بالونت با موضوع «جامعه‌پردازی دیجیتال و مراحل آن» برگزار شد.
ساماندهی (Organize) نخستین مرحله برای تحقق جامعه پردازی دیجیتال
وی در ابتدای این نشست عنوان کرد: این مسئله بیش از هر چیز به رهبران آن جامعه دیجیتال ارتباط دارد، آن‌ها هستند که لایه‌های رفتاری و خوشه‌بندی مخاطب را طراحی می‌کنند، برای مثال رهبران می‌توانند مشخص کنند که افراد در یک جامعۀ پارلمانی دیجیتال براساس میزان اثرگذاری و فعالیت خود، قرابت بیشتری با جامعه دیجیتال داشته باشند و رأی‌های آن‌ها نیز تأثیر بیشتری در هدایت و رهبری جوامع بگذارد یا همین رهبران می‌توانند مدل دیگری برای جامعه خود در نظر بگیرند که طبیعتاً مسیر جامعه را تغییر می‌دهد.
کاظمی افزود: در جوامع حقیقی نیز همین‌طور است که رهبران سیاست‌های کلی را تصویب می‌کنند و اعضاء آن را محقق می‌کنند، البته زیرساخت‌های مجازی سبب شده تا طبقه‌بندی‌ها و کنش ما در فضای مجازی از دقت بیشتری برخوردار باشد، در این فضا به راحتی می‌توان تشخیص داد که فرد دارای چه سطحی از ارتباط با جامعۀ دیجیتال است (فن، سوپر فن، دنبال‌کنندۀ معمولی و ...) بنابراین رهبران این امکان را دارند که علاوه بر رصد آسان اعضاء آن‌ها را برای پیوستن به سطوح بالاتر تهیج کنند.
این کارشناس در ادامه تصریح کرد: واقعیت این است که زیرساخت‌های دیجیتال سبب شده‌اند تا جامعه‌سازی با چسبندگی بیشتر، دقت بالاتر، جذابیت بیشتر، پایدارتر و مقیاس پذیرتر اتفاق بیافتد. امروز تشکل ها، جنبش‌ها و هرچیزی که در فضای حقیقی وجود داشته است، این امکان را دارد که مطلوب تر از گذشته در فضای دیجیتال فعالیت کند، فعالیتی که اقتصاد آن‌ها و اثر اجتماعی که بر جامعه می‌گذارند نیز دارای وضعیت مطلوب‌تری خواهد بود اگر صرفاً یک استارتاپ در فضای مجازی راه بیاندازیم به سختی می‌توانیم که علاوه بر اثر اقتصادی، نقش آفرینی اجتماعی داشته باشیم اما قضیه در جامعه‌سازی دیجیتال متفاوت است و این امکان وجود دارد، اساساً یکی از اهداف اصلی اثرگذاری اجتماعی است تا افرادی که وارد آن می‌شوند، امکان ساخت جامعه‌ای پایدار و اثرگذار داشته باشند.
تفاوت استارتاپ‌ها با جوامع دیجیتال، اصالت توسعۀ اجتماعی در استارتاپ‌ها است
مدیرعامل شبکۀ اجتماعی بالونت تأکید کرد: اثر اقتصادی هدف اصلی استارتاپ‌ها است، هرچند نمی‌توان منکر شد که گستردگی آن‌ها سبب شده تا اثر اجتماعی نیز در جامعه بگذارند اما این موضوع برای همۀ استارتاپ‌ها عمومیت ندارد و آن‌هایی که موفق به این کار می‌شوند نیز گرایش و هدف اولیۀ آن ها اثر اجتماعی نبوده است. آن‌ها امروز نیز تلاش می‌کنند تا ضمن استفاده از این اثر اجتماعی به بهبود بازار اقتصادی خود کمک کنند اما در جامعه‌سازی اثر اجتماعی محور فعالیت‌ها است و اقتصاد اجتماعی سبب می‌شود تا اعضاء پیوند محکم‌تری با جامعه داشته باشند. فضایی که تفاوت بنیادی با استارتاپ ها دارد، استارتاپ ها به دنبال توسعه اقتصادی هستند اما جوامع دیجیتال توسعه اجتماعی را دنبال می‌کنند.
اتصال (Connect) دومین ویژگی مورد نیاز برای تشکیل جامعۀ دیجیتال
وی در ادامه عنوان کرد: دومین مرحله از مدل سازی برای شکل گیری جوامع دیجیتال کانال سازی و برقراری اتصال بین اعضاء است که سبب می‌شود تا اعضاء ارتباط قدرتمندی بین یکدیگر برقرار کنند. می‌توان گفت جوامع دیجیتال مختلف با هر موضوعی می‌توانند در 5 کانال کلی با یکدیگر ارتباط داشته باشند ، محور نخست ، تولید و مصرف محتوا است به این معنا که عده ای اخبار ، محتوا ، آموزش و ... تولید می‌کنند و گروهی دیگر آن را مصرف می‌کنند که در تمام جوامع وجود دارد ، موضوع بعد ارتباط و تعامل است که ابزارهایی مانند چت ، ویبنیار ، گفتگوی گروهی و ... آن را محقق می‌کند ، باید دقت کنید که صحبت از ارتباط در جامعه دیجیتال نباید با امکانات فعلی شبکه های اجتماعی داخل کشور اشتباه شود، آن‌ها ابزارهای خنثی هستند که هر یک از کاربران برای رفع نیاز خود به استفاده از آن روی می‌آورند ، در حالی که در جامعه دیجیتال اهداف گروه بیش از هر چیزی اهمیت دارد مبحث بعدی مشارکت و هم آفرینی است که بروز عینی آن در کنش هایی مانند کمپین ها محقق می‌شود که اعضای جامعه تصمیم می‌گیرند تا کنار یکدیگر به هدفی خاص دست پیدا کنند ، محور بعدی ارسال خدمات یک جامعه از درون به بیرون یا بالعکس است ، موضوعی که می‌تواند بین جوامع مختلف نیز شکل بگیرد ، برای مثال جامعه آشپزی با جامعۀ گیاه خواران مرتبط شوند و اتفاق خاصی را رقم بزنند ، محور آخر اقتصاد و داد و ستد یک جامعه است ، جامعۀ دیجیتال همانند جوامع حقیقی می‌تواند مدل اقتصادی انحصاری برای خود طراحی کند و بین اعضاء و یا بین خود و جوامع دیگر به داد و ستد بپردازد ، البته نسخۀ واحدی برای همۀ جوامع وجود ندارد و الزاماً الگویی که برای یک جامعۀ دیجیتال موفق عمل کرده است ، در جامعه ای دیگر موفق نخواهد بود.
برانگیزانندگی (Engage) گام سوم تولد جوامع دیجیتال
این کارشناس افزود: لایۀ سوم در این میان بسیار مهم است ، مدیران و جامعه پردازان دیجیتال باید مؤلفه های محرک در مخاطبان خود را بشناسند و براساس این نیازها نقشۀ راه خود را برای ادامۀ کار بچینند ، بعد از احصای این نیازها برای هر یک از سطوح مخاطبان (فن ، سوپر فن ، مشاهده گر ، دنبال کننده و ...) باید برنامه ای خاص جهت حفظ آن ها طراحی و اجرا شود تا لایۀ سوم محقق شود.
تشویق (Encourage) گام نهایی تحقق و بقای یک جامعۀ دیجیتال است
مدیرعامل بالونت تصریح کرد: لایۀ چهارم برای جامعه سازی دیجیتال اجرای برنامه های تشویقی در سطوح مختلف است ، این تشویق های مادی می‌تواند با پول واقعی ، مجازی یا توکن ها انجام شود ، پول هایی که در فضای بلاک چین و رمز ارز هستند ، البته تشویق های غیر نقدی مانند حق رأی نیز در این بیان مؤثر است به این معنا که هر مخاطب و عضو جامعه بر اساس فعالیت خود و درجه ای که در جامعۀ دیجیتال دارد ، امکان ارائه نظر و اعلام رأی خود با سطوح نفوذ متفاوت و در شأن خود دارد ، مشوق بعدی می‌تواند اعطای یک نشان اجتماعی به عضو جامعه باشد که جایگاه اجتماعی متمایزی به اعضاء ممتاز اعطا کند.
کاظمی در خاتمه گفت: سهم داشتن اعضای یک جامعه از منافع جامعه براساس فعالیت خود دیگر راهکار تشویقی ممکن در جوامع دیجیتال است. ارائه دسترسی های بیشتر و ویژه به امتیازات خاص در جامعه از دیگر امکاناتی است که می‌تواند منجر به ماندگاری اعضاء در جامعه دیجیتال شود. تشویق دست جمعی افراد شاخص توسط اعضای جامعه راهکار دیگری است که تصور می‌کنم برای افزایش ماندگاری اعضای جامعه بسیار مفید است و نباید از آن ها چشم پوشی کرد.
