جهان نیور سعی خواهد کرد در ماه مبارک رمضان به طور روزانه یک حدیث از معصومین با توضیح کوتاهی را در اختیار مخاطبان گرامی قرار بدهد:
رُوِيَ أَنَّ اَلْحُسَيْنَ بْنَ عَلِيٍّ عَلَيْهِ السَّلاَمُ جَاءَهُ رَجُلٌ وَ قَالَ أَنَا رَجُلٌ عَاصٍ وَ لاَ أَصْبِرُ عَنِ اَلْمَعْصِيَةِ فَعِظْنِي بِمَوْعِظَةٍ
روايت شده كه مردى خدمت امام حسين عليه السّلام آمد و گفت : من مردی گنهکار هستم كه نمي توانم خود را از معصيت نگهدارم ( در برابر گناه نمی توانم تاب بیاورم )، مرا پند و اندرزى بده ( تا در مقابل گناه مقاومت کنم)
ایشان فرمودند: پنج كار را انجام بده و (بعد) هر چقدر که می خواهی گناه کن: اول، رزق و روزى خدا را نخور و هر چقدر که می خواهی گناه کن.
دوم، از ولايت خدا خارج شو و هر چقدر که می خواهی گناه کن.
سوم، جايى را پيدا كن كه خدا تورا نبيند و هر چقدر که می خواهی گناه کن.
چهارم، هنگامی که ملك الموت براى قبض روح تو آمد، او را از خودت بران (جان به او نده) و هرچقدر که می خواهی گناه کن.
پنجم، وقتى مالك دوزخ (نگهبان جهنم) تو را وارد آتش جهنم كرد، در آتش نرو و هر چقدر که می خواهی گناه کن.
بحار الأنوار، جلد ۷۵ ، صفحه ۱۲۶
توضیح کوتاه:
توجه و التفات به حقایق دنیا و آخرت، انسان را از معصیت باز می دارد و عدم توجه به آنها راه گناه کردن را برای انسان باز می کند.انسان نه می تواند روزی خداوند را نخورد، نه می تواند از ولایت خداوند خارج شود، نه می تواند جای خلوتی را پیدا کند که خداوند او را نبیند و نه می تواند از دست ملک الموت و همچنین مالک و نگهبان دوزخ بگریزد؛ اگر در هر کار و هر لحظه ای از زندگی خود به این امور توجه کند، در حقیقت همواره واعظی به همراه خود دارد که او را از ارتکاب معاصی نهی می کند.