جهان نیور سعی خواهد کرد در ماه مبارک رمضان به طور روزانه یک حدیث از معصومین با توضیح کوتاهی را در اختیار مخاطبان گرامی قرار بدهد:
امام باقر علیه السلام : لاَ يَكُونُ اَلْعَبْدُ عَالِماً حَتَّى لاَ يَكُونَ حَاسِداً لِمَنْ فَوْقَهُ وَ لاَ مُحَقِّراً لِمَنْ دُونَهُ. بنده، عالم نمیشود مگر اینکه نسبت به بالاتر از خود حسود نباشد و پایین تر از خود را تحقیر نکند.
تحف العقول عن آل الرسول علیهم السلام، جلد۱ ، صفحه ۲۹۴
توضیح کوتاه:
1. حسادت داشتن نسبت به دیگران و همچنین خود بزرگ پنداری، ناشی از جهل است.
2. علم، نور است و جهل هم همان ظلمت و تاریکی است. نور و تاریکی در یک جا با هم جمع نمی شوند.
3. حسادت در واقع نارضایتی به تقدیرات خداوند است.
4. سرچشمه بسیاری از گناهان، خودبرتر بینی و تسلیم نشدن در برابر حق است.
5. كبريايي مختص خداوند است و جز ذات الهی هيچكس واجد آن نيست.
6. همه تعریف ها، تشویق ها و ستایش ها از علم مشروط به آن است که هدف از تعلیم و تعلّم، شناخت حقیقت و آگاهی به مسئولیت و خدمت به بندگان خدا و تحصیل خشنودی پروردگار متعال باشد.
7. عالم بودن، صرفاً بهره مندی از معلومات ظاهری، تحصیل دانش و ذهن انباشته شده از اصطلاحات علمی نیست.