أمّ فضل می گويد: رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به نزد مردى رفت تا از او عيادت كند. آن مرد ] از بيمارى یا مشکل خود [ شكايت داشت و آرزوى مرگ مىكرد.رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله به او فرمود: آرزوى مرگ نكن؛ زيرا اگر نيكوكار باشى، [با زنده بودن] نيكىاى به نيكىهايت افزوده مىشود و اگر گناهكار باشى فرصت مىيابى از گناهانت بازگردى و عذرخواهی کنی؛ پس آرزوى مرگ نكنيد.
الأمالي طوسی، جلد۱، صفحه۳۸۵ - عنوان باب: المجلس الثالث عشر
توضیح کوتاه:
زندگیِ طولانی زحمات، مشکلات و خطراتی دارد، اما این حُسن را هم دارد که اگر انسان اهل احسان و تقوا باشد، کفهی حسنات خودش را روزبهروز افزایش می دهد.
انسان زنده باشد و اطاعت کند بهتر از این است که بمیرد و نه اطاعت کند و نه گناه.
آرزوی شهادت غیر از آرزوی مرگ است. اگر در بعضی ادعیه، از خداوند شهادت در راهش را درخواست می کنیم، این به معناست که خدایا آن زمانی که مقدر کرده ای که من بمیرم، نوع مرگ من را شهادت قرار بده، نه این که مرگ من را زود برسان و جلو بیاور.