تفاوت وضعیت شهر تهران در زمان قالیباف و حناچی
چهارشنبه ۳ دی ۱۳۹۹ ساعت ۱۳:۱۵
کد مطلب: 749144
آقای حناچی شهردار تهران، در روزهای اخیر درباره پل طبقاتی صدر مطالبی را بیان کرده است. آیا معیار مشخصی برای پایان دادن به این بحث که هر از گاهی مطرح می شود وجود دارد؟
البته که وجود دارد. اما این بستگی به این داشته که این مسائل با چه هدفی بیان می شود. در عین حال مهم است که در مطرح کردن این اعداد ثبات نظر وجود داشته باشد. اگرامروز عددی را اعلام و فردا برای همان موضوع عدد دیگری اعلام کنیم این ابهام ایجاد می شود که به جای دادن اطلاعات صحیح به مردم درحال پیگیری اهداف دیگری هستیم.
در 3.5 سال گذشته به دفعات شاهد بودیم که درباره بدهی شهرداری تهران و یا هزینه های پروژه های عمرانی در دوره 12 ساله شهرداری آقای قالیباف اعداد ضد و نقیضی مطرح شده است. به نظر می رسد دلیل اصلی مطرح کردن این اعداد که ضد و نقیض هم هستند، سرپوش گذاشتن بر ضعف و ناکارآمدی در اداره کلانشهر تهران است.
به خطوط مترو حتی یک متر اضافه نشده است
تقریبا می شود گفت که در هیچ یک از سرفصل های فعالیت های شهرداری طی 3.5 سال گذشته هیچ اقدام موثری انجام نشده است و البته شهروندان تهرانی بهترین شاهد برای این مدعی هستند. مثلا به خطوط مترو حتی یک متر اضافه نشده است، حتی خطوطی که تقریبا به اتمام رسیده بودند، خط 7 که به بهره برداری رسیده بود و مدتی با ادعاهای غیرکارشناسی از دسترس عموم خارج شده بود، بدون هیچ تغییری درحال بهره برداری است، خط 6 هم که همه کارهای ساختمانی و ریل گذاری آن در دوره قبل انجام شده بود هنوز در انتظار کمی همت است! تا وارد مدار شود.
حتی یک واگن به ناوگان مترو الحاق نشده است، به جز دو یا سه ایستگاه که آن ها هم با پیشرفت فیزیکی 90 درصد از دوره گذشته به دوره فعلی منتقل شد، ایستگاه جدیدی در مدار قرار نگرفته است. بهترین شاهد برای این مدعا این است که امروز در واگن های مترو تهران هنوز برچسب هایی که 3.5 سال است منتشر شده و در آن نام ایستگاه هایی که در مسیر خطوط 8 گانه قرار دارند اما هنوز تکمیل نشده اند ذکر شده است! این برچسب ها هنوز بدون هیچ تغییری وجود دارد یعنی در عمل هیچ ایستگاهی به مترو اضافه نشده است.
در 3.5 سال اخیر هیچ سرای محله جدیدی ایجاد نشده است
در 3.5 سال اخیر هیچ سرای محله جدیدی ایجاد نشده است. صرف نظر از تعداد بسیار کمی بوستان های محلی، به سرانه فضای سبز شهروندان تهرانی چیزی اضافه نشده است. درباره زمین های چمن مصنوعی، فضاهای ورزشی و فرهنگی، خانه های سلامت، کتابخانه و بسیاری از زیرساخت های دیگر که برای ارتقای کیفیت زندگی مهم است هیچ اتفاقی نیفتاده است.
در پروژه‌های بزرگراهی کارها متوقف است
در پروژه‌های بزرگراهی هم کارها متوقف است، بزرگراه شهید شوشتری، ادامه بزرگراه شهید صیادشیرازی و چند طرح مهم دیگر روی زمین مانده است. درحالی که در دوره 12 ساله قبلی مدیریت شهری تهران فارغ از همه پروژه های عمرانی که به بهره برداری رسید و انقلاب و تحولی که در عرصه حمل و نقل عمومی مثل مترو و اتوبوس رانی به وجود آمد، کارهای ماندگاری مثل دریاچه خلیج فارس، اراضی عباس آباد، پارک ولایت، باغ کتاب، پل طبیعت، نمایشگاه شهرآفتاب و ... بسیاری دیگر از این نمونه ها به سرانجام رسید.
مدیریت شهری در این دوره از بابت کارنامه خود تحت فشار است
به جز همه این اقدامات مهم بیش از 82 میلیون متر مربع فضاهای خدماتی مثل فضای سبز، فضاهای ورزشی و فرهنگی و بهداشتی ایجاد شد. بهرحال مردم هر روز دوره فعلی را با دوره 12 ساله مقایسه می کنند و طبیعی است که مدیریت شهری در این دوره از بابت کارنامه خود به شدت تحت فشار است.
هزینه ساخت پل صدر
آقای حناچی، هزینه پل صدر را 4500 میلیارد تومان اعلام کرده است و البته گفته که این عدد هم قطعی نیست نظر شما درباره این موضوع چگونه است؟
تصور می کنم ایشان مجموع هزینه های تونل نیایش و پل صدر را که در امتداد یکدیگر قرار دارند و همزمان احداث شده اند را یکجا به عنوان هزینه پل صدر قلمداد کرده اند. اما به هرحال پس از اتمام پروژه در سال 1392 مسوولان وقت شهرداری به دفعات هزینه های نهایی پل صدر را از طرق گوناگون و گزارش های رسمی به شورای اسلامی شهر تهران و رسانه ها اعلام کرده اند.
یادم می آید که معاون فنی و عمرانی وقت شهرداری تهران هزینه های نهایی را تحت عنوان فاکتور پل صدر به روزنامه دنیای اقتصاد در سال 1395 ارائه کرد که براساس آن با احتساب صورت وضعیت پیمانکار، تعدیل های قانونی، عوارض و مالیات، ارزش افزوده و تسعیر ارز و سایر هزینه ها، معادل 1297 میلیارد تومان اعلام شد.
عنوان شده که برآورد اولیه این پروژه 700 میلیارد تومان بوده، این آمار درست است؟
افرادی که با قراردادهای عمرانی آشنایی دارند به خوبی می دانند که مبلغ اولیه قرارداد مبنای انعقاد قرارداد است و در طول زمان اجرای پروژه، تعدیل قیمت ها براساس شاخص های رسمی و قانونی انجام و به قیمت اولیه اضافه می شود. در این مورد هم براورد اولیه رسمی حدود 650 میلیارد تومان بود که با احتساب تعدیل و سایر هزینه ها به 1297 میلیارد تومان رسید. اما قطعا عدد 4500 میلیارد تومان اعلامی صحت ندارد.
شهردار تهران همچنین اخیرا گفته که در زمان احداث پل صدر با آن مخالف بوده و احداث آن را اشتباه می دانسته نظر شما چیست؟
در زمان احداث پل که از اواسط سال 90 تا پایان سال 91 به مدت 1.5 سال بود ایشان مسوولیتی در دولت یا شهرداری نداشتند. اما در سال های 94 و 95 درمقام دبیر شورای عالی شهرسازی ، مطالبی درباره پل صدر بیان کردند. درهرحال درباره هر پروژه ای دیدگاه های مختلفی هست و اتفاق نظر کامل ایجاد نمی شود. درباره پل صدر هم باید جوانب مختلفی را بررسی کرد؛ اول این که برای کاهش بار ترافیکی و تکمیل عملکرد ترافیکی تونل نیایش گزینه پل به دلایل مختلف فنی و اقتصادی و امکان برقراری دسترسی های بیشتر به محله های جنوبی و شمالی بزرگراه، در رقابت با گزینه احداث تونل، برتری بیشتری داشت و برگزیده شد.
عملکرد مطلوب ترافیکی پل صدر و نقش آن در کاهش بار ترافیکی
دوم اینکه با توجه به طراحی خوب سازه و اجرا به صورت تک پایه، تلاش شد در حد امکان ملاحظات منظر شهری هم رعایت شود به ویژه این که قبل از احداث پل چند صد دکل زمخت و نازیبای برق فشار قوی و بلندتر از پل موجود در امتداد بزرگراه بود و این پل در مکان همین دکل ها احداث شد. از همه مهم تر اینکه عملکرد مطلوب ترافیکی این پل در کاهش بار ترافیکی و اتصال شبکه بزرگراهی شرق به غرب نقش بسیار موثری دارد و باید مورد توجه قرار گیرد.
اگر پل صدر ساخته نمی شد، ترافیک امروز پایتخت شدیدتر بود
در زمان احداث هم محاسبات نشان می داد که سالانه 200 تا 300 میلیارد تومان صرفه جویی اقتصادی و بازگشت سرمایه در این پروژه وجود دارد.این نکته را هم فراموش نکنیم که اگر پل صدر ساخته نمی شد، تهران امروز ترافیک بسیار شدیدتر و ساختن این پروژه در مقطع فعلی هزینه بسیار وحشتناکی داشت. این پروژه در واقع ده سال جلوتر تهران را می دید.
شهردار تهران در مصاحبه اخیر و معمولا به هر مناسبتی از دوره قبلی مدیریت شهری از بابت صدور گسترده پروانه های ساختمانی ایراد می گیرد. چه پاسخی دارید؟
دریافت پروانه ساختمانی با رعایت ضوابط قانونی از حقوق مسلم شهروندی است. از طرفی تابعی از تقاضای مالکان و سرمایه گذاران و رونق یا رکود صنعت ساختمان است. بنابراین هیچ کس نمی تواند ادعا کند که در یک دوره شهرداری، با هر هدفی تعمدا از صدور پروانه جلوگیری شده یا در دوره ای بی محابا و بدون برنامه پروانه صادر شده است، چرا که طرح تفصیلی شهر تهران که در حقیقت برنامه توسعه شهر است ضوابط و مقررات احداث بنا را تعیین کرده است و هر فرد دارای حقوق مالکانه می تواند در قالب این ضوابط به احداث یا نوسازی بنا مبادرت کند. البته مجموعه اقدامات تسهیل گرانه می تواند فرایند دریافت پروانه ساختمانی را سهل تر کند. به خصوص در بافت های فرسوده و ناپایدار که یک امر ضروری و از جمله تکالیف قانونی دستگاه های ذی ربط است و در شهری مثل تهران با 14000 هکتار بافت ناپایدار در بستری پر از مخاطرات طبیعی، شهرداری باید تمام تلاش خود را صرف برداشتن موانع موجود برای نوسازی شهر کند. کاری که در دوران مدیریت قبلی شهر تهران به خوبی انجام شد.
وزارت راه و شهرسازی به عنوان متولی نوسازی بافت فرسوده، مشابه بحث احداث مسکن اجتماعی که عملا هیچ اتفاقی نیفتاد و حتی یک واحد مسکن اجتماعی ساخته نشد، در این باره هم کارنامه بسیار ضعیفی از خودش برجای گذاشت.
40 درصد بافت فرسوده تهران نوسازی شد
با این حال درهمان دوره که کارنامه وزارت راه و شهرسازی چنان بود، به مدد تسهیل گری که شهرداری وقت تهران انجام داد و با استفاده ازظرفیت های اجتماعی، حدود 40 درصد بافت فرسوده تهران نوسازی شد. لذا همانگونه که صدور پروانه بدون در نظر گرفتن ضوابط و مقررات امر نامناسبی هست، ممانعت و اخلال در صدور پروانه های ساختمانی مبتنی بر ضوابط و مقررات، اقدامی ضد توسعه و نوسازی شهر تلقی می شود. مهم این است که همزمان با نوسازی شهر، تلاش برای تامین خدمات مورد نیاز شهروندان در همه عرصه ها انجام شود و بناهای جدید با کیفیت مناسب تر و ایمنی بیشتر ساخته شوند.
آمار صدور پروانه‌های ساختمانی
از سال 90 تا اواسط سال 96 مجموعا 104 میلیون متر مربع پروانه ساختمانی در تهران صادر شده است. یعنی متوسط صدور پروانه ساختمانی در سال 16 میلیون متر مربع بوده است. مدیریت شهری تهران در دوره 12 ساله شهرداری آقای قالیباف و دوره های سوم و چهارم شورای اسلامی شهر تهران مجموعا حدود 118 هزار میلیارد تومان را صرف اداره شهر کرد که بخشی از این هزینه از همین صدور پروانه ها و بخشی هم از محل عوارض پایدار و بهای خدمات در حوزه های مختلف تامین شد.
در آن دوره 12 ساله تقریبا تمامی تکالیف طرح جامع شهر تهران در خصوص سرانه های خدماتی محقق شد. در برخی موارد مانند سرانه فضای سبز حتی از تکلیف مشخص شده بسیار فراتر رفت. در یک دوره به طور خاص، سهم اعتبارات عمرانی از بودجه شهر تهران حدود 70 درصد بود که این رقم بی سابقه است. 180 کیلومتر خطوط جدید مترو ایجاد شد. 196 ایستگاه جدید مترو ساخته شد.
1070 واگن مترو در اختیار مردم قرار گرفت
همچنین در آن زمان1070 واگن مترو در اختیار مردم قرار گرفت. 194 کیلومتر خط اتوبوس رانی بی آر تی ایجاد و 1267 دستگاه اتوبوس تندرو خریداری شد و در خطوط قرار گرفت. 111 پایگاه مدیریت بحران ایجاد شد که سهم مهمی را در هنگام بحران دارند. حدود 100 کیلومتر شبکه جمع آوری و دفع آب های سطحی و هزاران کیلومتر شبکه فرعی ایجاد شد. 36 فروشگاه شهروند و 354 سرای محله، 543 کتابخانه منطقه ای و محلی برقرار شد. 174 پل مکانیزه عابر پیاده نصب شد. 23 مجموعه فرهنگی و ورزشی ویژه بانوان ساخته شد. 6520 صندلی سینما، 6543 صندلی تئاتر ایجاد شد.
بوستان ولایت 45 روزه ساخته شد
17 موزه و خانه موزه تاسیس شد. 541 زمین چمن مصنوعی و تعداد زیادی زمین بازی محله برای استفاده جوانان ایجاد شد. مجموعه عباس آباد با فضای سبز و پل طبیعتی که دارد و فضاهای فرهنگی که در آن قرار گرفته اند مثل باغ کتاب در اختیار شهروندان قرار داده شد. دریاچه خلیج فارس با حدود 140 هکتار که آرزوی اهالی غرب تهران بود ایجاد شد. بوستان ولایت در عرصه حدودا 300 هکتاری ظرف مدت 45 روز ساخته و تحویل مردم مناطق جنوب تهران شد. بوستان یاس به مساحت 485 هکتار در اختیار شهروندان قرار داده شد. برج میلاد که در سال 84 در ابتدای دوره 12 ساله فقط 40 درصد پیشرفت داشت در یک برنامه زمان بندی فشرده تکمیل و در اختیار شهروندان قرار گرفت. تونل نیایش که توضیحش داده شد، با حدود 10 کیلومتر طول، تونل توحید به طول 4.3 کیلومتر، پل جوادیه، پل صدر با 11 کیلومتر طول، بزرگراه های امام علی (ع)، آزادگان، شهید صیادشیرازی، ادامه بزرگراه شهید همت، ادامه بزرگراه رسالت و... و 196 دستگاه پل بخشی از 259 کیلومتر شبکه بزرگراهی است که تاسیس شد.
قضاوت را به عهده مردم بگذاریم
در محاسبه ای که سال گذشته انجام شد قیمت تمام شده اقدامات شهرداری در خصوص سرانه های خدمات که عمدتا پروژه‌های کوچک مقیاس هستند، بر اساس ارزش روز، بدون در نظر گرفتن پروژه های بزرگ نظیر شبکه بزرگراهی، مترو، برج میلاد، دریاچه خلیج فارس و بسیاری موارد دیگر، رقمی معادل هزار هزار میلیارد تومان است. این رقم تقریبا نیمی از بودجه سنواتی کشور است.
اما در 3.5 سال گذشته رقمی معادل 100 هزار میلیارد تومان، یعنی نزدیک به همان 118 هزار میلیارد تومان شهرداری در 12 سال، در اختیار این شورا و مدیریت شهری بوده است. در این دوره اما کمتر از 20 درصد سهم اعتبارات عمرانی بوده و مابقی صرف هزینه های جاری شده است. درباره کارنامه این دوره مدیریت شهری در استفاده از منابع و کیفیت اداره شهر هم اجازه بدهید قضاوت را به عهده مردم بگذاریم.
