قوانینی که حملونقل بینالمللی را کنترل و مدیریت میکند، توسط سازمانهای بینالمللی حملونقل و دولتها طراحی و تعریف میشوند. نحوه بارگیری، شیوه بستهبندی، محل قرارگیری، علائمی که باید روی کالاها نصب شوند و بسیاری نکات تخصصی دیگر، توسط این استانداردها ارائه شده و به صورت یک زبان مشترک بین مالک کالا، مسئولین وکارکنان یک ایرلاین هوایی یا کشتی و یا راننده یک کامیون و در نهایت شرکتهای بین الملی حملونقل در میآید.
این استانداردها کمک میکنند کالاها، مطابق یک روش درست و اصولی، به موقع و با ایمنی کامل به مقصد برسند. اگر چه در حملونقل کالاها، بسیاری از کالاها بیخطر هستند و در شرایط ایمن جابجا میشوند، اما کالاهایی نیز هستند حملونقلشان پرخطر بوده و تابع استاندارهای خاص و قوانین سختگیرانهتری است.
در صنعت حملونقل، جابجایی و حمل کالای خطرناک باید تحت شرایط ویژه و مطابق دستورالعملهای خاصی انجام شود که در ادامه قصد داریم راجع به این موضوع اطلاعاتی را به شما ارائه دهیم:
اگر قرار باشد سادهترین تعریف ممکن را از مواد خطرناک بیان کنیم، عبارتند از موادی که ممکن است در حین حملونقل و یا در زمان نگهداری، برای سلامت و ایمنی افراد و یا محیط زیست خطر احتمالی داشته باشند؛ مواد قابل انفجار، مواد قابل اشتعال یا مواد سمی، نمونههایی از این مواد هستند.
مواد خطرناک در گروهبندیهای مختلفی تعریف میشوند و جابجایی آنها تحت پروتکلهای تخصصی انجام میشود. به عنوان مثال، شرکتهای هواپیمایی مجاز نیستند برخی از مواد خطرناک را جابجا کنند؛ در حالیکه بعضی گروههای دیگر را میشود از طریق مسیر هوایی، حملونقل کرد.
*قوانین مرتبط با کالاهای خطرناک
به دلیل گسترش مبادلات تجاری بین کشورهای دنیا و نبود استانداردهای یکسان در خصوص حملونقل و بروز حوادث فراوانی را به دنبال این قضیه وجود داشت، در سال 1956 ، کمیتهای توسط سازمان ملل تشکیل شد تا فهرستی از کالاهای خطرناک را همراه با دستورالعملهای لازم برای حملونقل آن کالاها پیشنهاد دهد.
توصیهها و دستورالعملهای سازمان ملل در بخش حملونقل هوایی ، حملونقل دریایی و حملونقل زمینی با این نامها شناخته میشوند و بصورت دو سال یکبار بهروز میشوند.
- مقررات حمل دریایی کالای خطرناک IMDG
مقررات حمل هوایی کالای خطرناک DGR
مقررات حمل جادهای کالای خطرناک ADR
مقررات حمل کالای خطرناک از مسیر راه آهن RID
*دستهبندی کالاهای خطرناک
گروهبندی کالاهای خطرناک در دستورالعملهای حملونقل زمینی ، دریایی و یا هوایی با اندکی تفاوت شبیه به هم هستند. یکی از این دستهبندیها مورد قبول ADR و RID عبارت است از :
- کلاس 1 مواد منفجره
کلاس 2 گازها
کلاس 3 مایعات قابل اشتعال
کلاس 4 جامدات خطرناک
کلاس 5 مواد اکسید کننده
کلاس 6 مواد سمی
کلاس 7 مواد رادیواکتیو
کلاس 8 مواد خورنده
سایر مواد خطرناک
*حملونقل کالای خطرناک چه ویژگی دارد ؟
شاید تا حالا تجربه کرده باشید که چمدانتان را پیش از پرواز، تحویل ایرلاین دادهاید اما در زمان دریافت بار، با چمدان له و یا ساک و چمدانتان پاره مواجه شدهاید!
حملونقل کالا ، یک کار کاملا تخصصی است که کمترین بیتوجهی در آن، حتی اگر در مقیاس کوچکی مانند پرواز یک هواپیما رخ دهد، میتواند باعث آسیب به بستهبندی کالا شود. در مورد کالاهای خطرناک اما، قضیه فرق دارد؛ زیرا حملونقل نامناسب ، ممکن است علاوه بر آسیب رساندن به کالا، باعث تخریب محیط زیست و یا حتی به خطر افتادن سلامت و ایمنی افراد دیگر شود.
به همین دلیل اصولی کلی که در این زمینه باید رعایت شود، بر مبنای استانداردهای بینالمللی است. این استانداردها به طور خلاصه عبارتند از :
- به کارگیری کانتینر و ظرف متناسب با کلاس خطر کالا
رعایت محدودیت فضا و فاصله بین کالاهای خطرناک طبق استانداردها
به کارگیری مقرارت ایمنی برای بستهبندی مطابق قوانین مرتبط با کالای خطرناک
علامتگذاری و زدن برچسبهای استاندارد و مناسب
تهیه مدارک و اسناد لازم و ایجاد هماهنگی و تبادل اطلاعات بین ارائه کننده کالا و شرکت حملونقل در خصوص ماهیت و خواص کالا
به کارگیری دستورالعملهای ایمنی برای نگهداری، انبارداری و تخلیه اصولی و درست کالاهای خطرناک
حملونقل بینالمللی کالا ، تابع شرایط ویژه و استانداردی است که توسط سازمانهای بینالمللی ارائه شده است و همهی شرکتها ملزم به رعایت این دستورالعملها و قوانین خاص هستند. بدیهی است هر گونه سرپیچی و عدم رعایت قوانین، جریمههای سنگینی در پی دارد و در خصوص حمل کالای خطرناک ، ممکن است با عوارض و خطرات جبرانناپذیری مواجه شود.
ازین که این محتوا را مطالعه کردهاید از شما سپاسگزاریم. امیدواریم آنچه نگاشته شده است برایتان مفید و سودمند واقع شده باشد.