قرآن کریم در مورد مسائل فقهی به کلیات اشاره کرده است و برای صحت نجس بودن سگ باید به روایات مراجعه کنیم. دوماً ، اینکه قرآن دستور داده است علاوه بر مطالبی که در قرآن آورده شده است باید به احادیث و روایات پیامبران و امامان عمل کنیم.
روایتی که در آن به نجاست سگ اشاره شده است!
عذافر از امام صادق (ع) سوال کرد که نوشیدن و یا وضو گرفتن با آبی که پس مانده برخی حیوانات مانند گوسفند و شتر و اسب و ... می باشد چه حکمی دارد؟
امام پاسخ دادند: بنوش و وضو بگیر.
اما وقتی فرد راجع به سگ سوال کرد، امام فرمودند: نه.
فرد پرسید آیا او یک درنده مانند دیگر درندگان نیست؟
امام فرمودند: نه به خدا، او نجس است. نه به خدا، او نجس است.
روایت دوم در این زمینه: عبدالله بن ابی یعفور به نقل از امام صادق (ع) می گوید: همانا خداوند نیافرید خلقی را که نجس تر از سگ است.
براي به دست آوردن حکم شرعي، قرآن يکي از منابع استنباط احکام الهي مي باشد، علاوه بر کتاب آسماني ما، روايات معصومين(ع) يکي ديگر از منابع است که اگر حکمي در قرآن ذکر نشده بود بايد به اين روايات رجوع شود.