علت دشمنی با مجالس سیدالشهدا این است که این مجالس جامعه را قدرتمند میکند و موجب میشود که هیچ قدرتی نتواند بر آن تسلط پیدا کند، برای همین کسانی به روضه حمله میکنند که مورد حمایت ابرقدرتهای پوشالیاند.
پناهیان: چرا برخی به روضه حمله میکنند؟
فارس , 1 شهريور 1399 ساعت 10:17
علت دشمنی با مجالس سیدالشهدا این است که این مجالس جامعه را قدرتمند میکند و موجب میشود که هیچ قدرتی نتواند بر آن تسلط پیدا کند، برای همین کسانی به روضه حمله میکنند که مورد حمایت ابرقدرتهای پوشالیاند.
به گزارش جهان نیوز، برگزاری عزاداری در ماه محرم باتوجه به شیوع ویروس کرونا مورد مناقشات بسیاری قرار گرفت، برخی از روشنفکرها با ایجاد دوگانه سلامت و عزاداری سعی در جلوگیری از برپایی مجالس عزاداری داشتند از سوی دیگر نیز مومنین لزوم تعظیم شعائر حسینی به عنوان یک شعائر الله را در هر شرایطی مورد تاکید قرار میدادند. اهمیت برگزاری مراسم عزاداری، جایگاه مجلس روضه و روضهخوانی برای امام حسین(ع) و توجه به نیازمندان و آسیبدیدگان از کرونا توسط عاشقان اباعبداللهالحسین(ع) موضوعاتی بود که برای بحث و بررسی پیرامون آن خدمت حجتالاسلام علیرضا پناهیان استاد حوزه و دانشگاه و سخنران مذهبی رسیدیم که ماحصل این گفتوگو را اینجا میخوانید:
تعطیم شعائر حسینی بالاترین ثواب را نسبت به دیگر امور دارد
برگزاری عزاداری برای اهل بیت(ع) به ویژه سیدالشهدا (ع) دارای چه جایگاه و اهمیتی است؟
در آیه ۳۲ سوره حج در قرآن کریم داریم: «مَنْ یُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ؛ هرکس شعائر الهی را بزرگ دارد، این کار نشانه تقوای دلهاست» یعنی از تقوای اعضا و جوارح، ارزش آن بالاتر است. اکثر مصادیق تعظیم شعائر به تعظیم نشانههای اولیای خدا برمیگردد، میفرماید «من یُعظم شعائرَ الله» کسی که نشانههای خدا را تعظیم کند. حج یکی از شعائر خداست، در حج نگاه کنید، مقام ابراهیم، سعی بین صفا و مروه، زمزم و خیلی از مواقف دیگر، نشانههای اولیای خداست.
حالا اگر این ولی خدا، از انبیاء گذشته بزرگتر باشد، اگر این ولی خدا عزیز دل آخرین پیامبر باشد و یا به شهادت رسیده باشد و عنوان شهادت را هم بر همه فضائلش اضافه کرده باشد، چه جایگاهی دارد؟ اگر این ولی خدا راهی را نشان بدهد که موجب نجات بشر است، طبیعی و بسیار عقلانی است که باید به سمت آن برویم. ثواب تعظیم شعائر حسینی به عنوان مصداق برجسته شعائرالله، بالاترین ثواب را دارد.
حالا هر کسی در این جهت فعالیتی انجام بدهد، نذر و نیازی برای اطعام داشته باشد یا خدماتی برای عزاداران ارائه دهد یا مجلسی برپا کند، اینها همه جزو مصادیق تعظیم شعائر است که طبیعتاً با یک محاسبه عقلی هم میشود فهمید که ثوابش بالاتر از دیگر اعمال خوب است.
از امام صادق(ع) پرسیدند که بهتر نیست ما به جای اینکه به حج برویم، پولش را به فقرا بدهیم، شبههای که امروز هم ممکن است، مطرح شود، حضرت فرمودند نه صدقه دادن به فقرا به جای خودش، حج نباید تعطیل شود. شاید دلیلش این باشد، وقتی که شما به تعظیم شعائر اقدام میکنید، یک کار بلندمدت برای ریشه کن کردن فقر انجام میدهید و هیچ آدم عاقلی فقط به کار کوتاهمدت نمیپردازد، هرچند ضروری باشد، در کنار آن کار بلندمدت هم انجام میدهد.
صدقه دادن، رسیدگی به محرومین و ... کارهای کوتاهمدتی است که فقر را در میان انسانها تا حدی برطرف میکند ولی سرچشمه فقر اگر بخواهد خشکیده شود و کار بلندنظرانه و بلندمدت، برای ریشه کردن فقر انجام شود، باید جهان را تحت ولایت ولیالله قرار دهیم. شاهراه رسیدن به این ولایت ولیالله برای نجات جهان، ذکر اباعبداللهالحسین است که حماسه نجاتبخش عاشورا را برقرار کرد.
پس ما از حیث اجتماعی، از حیث تاریخی، از حیث معنوی، از هر جهت نگاه کنیم میتوانیم، با یک مباحثه ساده درک کنیم که بالاترین ثوابها، ثواب انجام خدماتی در جهت بزرگداشت یاد اباعبداللهالحسین(ع) است که در سوگواری برای مصائب او بیشتر تجلی کرده است.
با طرح برخی مباحث برروی منبر جلسات محرم، مردم را فراری نکنیم
بعد از برپایی این مجالس بهرهگیری از اجزای آن برای اثرگذاری در جامعه بسیار مهم است. یکی از آن اجزا منبر است که مخاطبی عمومی دارد و برخی از آنها فقط در محرم در جلسات حضور پیدا میکنند، از این فرصت برای جذب این قشر چگونه باید استفاده کرد؟
اولاً نورانیت و خلوص حضور در برنامههای محرم بیشتر از برنامههایی نظیر حتی شب قدر است، چون شب قدر انسان کمی به منافع خودش هم توجه میکند حالا یا منافع معنوی یا منافع مادی خودش، زیرا شب قدر است ولی در محرم انسان خالصتر برای برنامههای عزاداری میرود به دلیل اینکه مهر ولی خدا او را تحریک میکند که در این مجالس حاضر شود. اما قبول دارم که پای منبر محرم همه نوع قشری حضور پیدا میکنند بنابراین نباید مطالبی در این ایام گفته شود که اگر من ظرفیت شنیدن آن را ندارم از این محافل فراری شوم.
امام باقر(ع) فرمود: خدا رحمت کند کسی را که حرفی از ما را که مردم ظرفیتش را ندارند، به آنان نمیگوید و به اندازه ظرفیت مردم با آنان سخن میگوید. البته شما ممکن است محافل و مجالسی را پیدا کنید که بتوانید حرفهایی که مربوط به نخبگان و خواص است را بگویید و ظرفیت شنیدن آنها را داشته باشند، منتها اگر طوری است که همانها هم در فضای عمومی منعکس میشود، باید یک کاری کرد که مردم ذهنیت منفی پیدا نکنند. اگر من ظرفیت آن را ندارم باید با من در این مجالس با مهربانی برخورد شود.
انتقاد پناهیان از ضعف آموزش و پرورش و حوزه در تبیین دین
محرم امسال منبریها باید مطالب و موضوعات خود را باتوجه به شرایط زمانه به چه سمتی هدایت کنند؟
ما درباره پیدا کردن یک تلقی صحیح از دین و یا انتقال یک تلقی صحیح از دین به عموم مردم و اقشار مختلف حتی اقشار فرهیخته باید یک سلسله فعالیتهای اساسی و گسترده انجام بدهیم. من تصور میکنم علیرغم همه فعالیتهای دینی که تاکنون انجام گرفته است، هنوز تلقی صحیحی از دین وجود ندارد و این خیلی باعث تاسف است.
خیلی اوقات منبرها باید ضعف آموزش و پرورش در معرفی دین را جبران کنند. اصلاً وقتی خیلی از منبرها جاذبه پیدا میکنند و مردم میگویند این مطلب اساسی بود که امروز متوجه شدیم و حیف که دیر فهمیدیم یعنی یک نقصی در تعلیمات دینی آموزش و پرورش وجود داشته است یا وقتی شما میبینید منبرها هنوز رونق دارند، بخشی از آن به این دلیل است که این نیاز گسترده است و برنامههای دیگر مانند فیلمها، سریالها و خیلی از محصولات رسانهای و فرهنگی هنوز نتوانستند نیاز را به طور کامل برطرف کنند.اگر نیاز برطرف شود مردم چه اصراری دارند از منبرها زیاد استفاده کنند؟
هم استقبال از منبرها دلالت بر وجود نیاز میکند، هم جداگانه وقتی آدم دینگریزیها را در جامعه میبیند حس میکند که دین درست منتقل نشده است. مثلاً اگر کسی دینداری نمیکند، مردم به او نمیگویند پس با افسردگیات چه میکنی؟ پس نشاط را از کجا پیدا میکنی؟ انسان جز دین عامل دیگری برای پیدا کردن نشاط عمیق ندارد، مثلاً کسی دینداری نمیکند به او نمیگویند، چرا عقل تو کم است؟ عموم مردم دینداری را مساوی با عقلانیت، با نتایج بسیار فرحبخشی مانند نشاط، نمیدانند بلکه ممکن است برعکس فکر کنند و بگویند دینداران یک سلسله آدمهای معتقد هستند نه معقول، دینداران انسانهای خموده، بیحال و افسرده هستند و نه بانشاط. اینها برداشتهایی است که در جامعه وجود دارد.
ما باید این برداشتها را اصلاح کنیم و در این زمینه ما طلبهها فراوان ضعف داریم، حوزههای علمیه به اندازهای که جامعه نیاز دارد، نتوانستند تلقی دقیق و بانشاطی از دین به جامعه بدهند و اِلا این همه دینگریزی در جامعه پیش نمیآمد.
محرم یکی از فرصتهای بسیار خوب برای انتقال معارف دینی است؛ یک دلیلش این است که در روایت آمده هر کسی از محبت اهلبیت برخوردار شود، خدا به او حکمت میدهد لذا مردم به خاطر علاقهای که به اباعبداللهالحسین دارند اصلاً یک آمادگی بالایی برای دریافت معارف پیدا میکنند. در ماه مبارک رمضان هم اگر اقبالی وجود دارد، به دلیل این است که روزه حکمتآفرین است، انسانها یک آمادگی برای دریافت سخنان حکیمانه پیدا میکنند و هر سخنی میشنوند با آن حکیمانه برخورد میکنند. این سخن سرچشمه علوم و زاینده آگاهیهای دیگری برای آنها میشود و به همین دلیل از شنیدن معارف دینی لذت میبرند.
روضههای محرم جامعه را قدرتمند میکند!
در آستانه محرم از سوی روشنفکران هجمهای نسبت به جایگاه روضهخوانی اباعبداللهالحسین صورت گرفت و گویی این جایگاه را دمدستی معرفی کردند. جایگاه روضه برای سیدالشهدا و روضهخوان ایشان چیست؟
کد مطلب: 737595
آدرس مطلب: https://www.jahannews.com/news/737595/پناهیان-چرا-برخی-روضه-حمله-می-کنند