آیا بالاخره وقتش نرسیده که زمامداران فرهنگی و تصمیم گیران و تصمیم سازان به خود بیایند و فکری به حال اینهمه خودنمایی و فرهنگ فخرفروشی جامعه ما بکنند؟ آیا هنوز هم فکر نمی کنند بیماری خودنمایی افراطی (که در روانشناسی به بیماری بوردرلاین از آن تعبیر می شود) در شئونات زندگی اجتماعی و فردی مردم ما گسترش پیدا کرده است؟ باید به کجا برسیم که باور شود؟
آیا چه کسانی ازحقوق این نوزدان وکودکان مظلوم و بی اختیار نارس حمایت واز بازی خطرناک و ابلهانه والدین روانی و عقده گشا با سرنوشت آنان وتحمیل هزینه های گزاف به سلامتی جسم وروح نسل آینده وجامعه دفاع می کند.اگر امروز اقدام نشود فردا دیر می شود!!!