روایت‌های عجیب روزنامه دولت از حضور زنان در ورزشگاه آزادی:
بزرگترین حسرت زنان ایران پایان یافت/ تاریخی‌ترین روز زنان بعد از چهل سال انقلاب اتفاق افتاد/ سرباز نیروی انتظامی از خوشحالی حضور زنان در ورزشگاه گریه کرد!
شنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۸ ساعت ۰۷:۵۸
کد مطلب: 703803
به گزارش جهان نيوز، در حالیکه در چهل سال بعد از انقلاب زنان ایران، سرزمین در عرصه های ایثار، المپیادهای علمی جهان، سکوهای قهرمانی جهانی و آسیایی در حوزه ورزش، درخشش در عرصه فرهنگی و اجتماعی و... روزنامه دولت با وقاحت نوشته است که ورود زنان به ورزشگاه تاریخی ترین اتفاق چهل سال! اخیر بوده است.
با این وجود برای قضاوت خوانندگان محترم بخش های از روایت روزنامه دولت که تلاش شده از زبان چند زن حاضر در ورزشگاه – آنهم با ادبیات نگارشی شبیه به هم!- حال و هوای زنان در بازی ایران و گامبوج بیان شود به شرح ذیل است:
* حالا رسیدیم به تونلی تاریک که انتهای آن روشنی بود، ناخودآگاه دلت می‌خواست فریاد بزنی، فریاد زدیم: «آزادی ما آمدیم». ناگهان چشممان افتاد به مستطیلی سبز که تنها از صفحه تلویزیون دیده بودیم. بغض کردیم. دلمان می‌خواست ساعت‌ها گریه کنیم برای همه سال‌ها‌یی که باید می‌آمدیم و نشد.
* قرار بود یک روز معمولی باشد مثل همه روزها؛ یعنی می‌توانست اینگونه باشد. شاید برای خیلی‌ها هم معمولی بود؛ اما برای من نبود، برای ما نبود، برای همه ما چند هزار نفری که توانسته بودیم روزها و روزها را بشماریم و سرانجام تکه کاغذ بنفش رنگ را ته کیفمان بچپانیم و بارها نگاهش کنیم که مبادا گم شود و این شانس از کفمان برود. این تنها نشانی است از همه آن سهمی که در روزگارانی پیوسته، از زنان این جامعه دریغ شده و بابت دریافتش چه تلخی‌هایی که ایشان نچشیده‌اند.
* آن پنجشنبه معمولی بود مثل بقیه روزهای هفته و ماه و سال، اما نه برای ما، نه برای من که از اول صبح لرزش هیجانی دستانم را از چشم پسرانم پنهان می‌کردم، نه حتی برای پسرانم که تلاش می‌کردند آداب ورزشگاه رفتن را یاد مادرشان بدهند و ریز‌ریز می‌خندیدند از این همه نابلدی؛ نه برای راننده‌ای که با هیجان آرزو می‌کرد دوباره زنان را در مسیر آزادی ببیند؛ نه برای دخترانی که برای نخستین بار نگاهشان گره می‌خورد به بنر زرد رنگی که نوشته رویش «ورودی بانوان» را معرفی می‌کرد؛ نه برای مردانی که ورزشکاران را تشویق کردند برای ادای احترام به سمت زنان بیایند؛ نه برای بازیکنانی که به این خواسته لبیک گفتند و سر به زیر به سمتی آمدند که تا پیش از این مردان، خیلی معمولی آنجا می‌نشستند؛ نه برای مأموری که با خنده‌ای مادرانه دعا کرد بار بعدی هم ما را به سمت سکوها راهنمایی کند و نه حتی برای سربازی که سر پست‌اش در حاشیه خروجی ورزشگاه، کلاهش را مقابل صورتش گرفته بود که مبادا کسی بغض هیجانی‌اش را ببیند...
* هیجان انگیز‌ترین ترافیک زندگی‌ام را تجربه کردم. برای اولین بار غر نزدم و به چند خودرویی که بدون نوبت جلویم پیچیدند اعتراض نکردم. با دستفروش‌هایی که دور ماشین را گرفته بودند، شوخی کردم و به چند مأموری که معترض بودند چرا بلیتم دست دوستم است، با خنده و خونسردی پاسخ دادم. بالاخره وارد پارکینگ شدم. اولین خان را برای رقم زدن تاریخی‌ترین روز در چهل سال اخیر برای زنان سرزمینم پشت سر گذاشته بودم. از ماشین پیاده شدم و با چند نفری از دوستانم حرکت کردیم به سمت اتوبوس ها. آنقدر ذوق زده بودیم که از زمین‌های خاکی پارکینگ‌ها هم فیلم بگیریم و در اتوبوس جیغ و فریاد کنیم.بالاخره بعد از رد کردن آخرین گیت رسیدیم به همان تونل معروفی که آقایان توصیه کرده بودند حتماً باید در آن جیغ بزنیم. ما هم جیغ زدیم و دویدیم تا رسیدیم به نور و چند تکه کوچکی که از مستطیل سبز پیدا بود. حالا تقریباً همه تارهای صوتی‌ام از کار افتاده و هنوز سرم درد می‌کند اما اینها کمترین بهایی بود که برای تعبیر یک رؤیا پرداختم و پرداختیم و هنوز برای من که کوچکترین ناامنی را احساس نکردم، این سؤال پررنگ است که چرا این خوشی سال‌ها از ما دریغ شد؟
* آمده بودم تا تصورات و تجربیات خودم را رقم بزنم. من آمده بودم تا فریم به فریم آزادی را بدون منت کشیدن از دوربین‌های صداو سیما، از قاب چشمان خودم ببینم. شادی، بهت، حیرت و البته غم دیر رسیدن، حال اغلب ما بود پس از طی تونل و رسیدن به سکوی آزادی. ما عمر زیادی را در حسرت دیدار این زمین گذرانده بودیم.
سارا
۱۱
...
کمی هم انصاف چیز خوبی است. حضور در ورزشگاه آن هم برای خانم، طوری تعریف کرده که انگار یک زندانی حبس ابد از زندان آزاد شده. امروزه زنان ما با مشکلات عینی، مواجه هستند که اصلا به که فکر ورزشگاه رفتن در میان آنها گم میشود، گرانی کمر شکن، تورم 200 ـ 300 درصدری که به دروغ 40 درصد گفته میشود، مشکلات مربوط به آمار پایین ازدواج و آمار بالای طلاق، مشکلات مربوط به اولاددار نشدن بسیاری از خانمها و... خواهشا این قدر مردم را سیاه نکنید...
پروژه مشترک دشمنان کشور و نظام مقدس ما بهمراه خائنین غرب زده داخلی بمنظور گسترش فساد و بی بندباری در سطح جامعه در حال نتیجه دادنه برای همین هم دشمنان قسم خورده بیرونی و خائنین داخلی ، امروز از حضور زنان جامعه در ورزشگاه فوتبال ، هلهله و شادی سر دادن. تبعات منفی این حضور زنان در آینده با برداشتن هماهنگ روسرها در ورزشگاهها کلیک خواهد خورد.
قبل از انقلاب سلبریتی ها و هنرپیشه های عوامل گسترش بی بندباری و مروج فساد در جامعه بودن. فیلمهای دوران طاغوت پر بود از صحنه های تجاوز ، سکس و ترویج مشروب خوری و قماربازی . همچنین کنار دریاها ، سینماها ، ورزشگاهها و نایت کلوپها و کاباره ها محل گسترش فساد و بی بندباری بود. در سطح شهرها مشروبات الکلی بطور علنی به فروش می رسید . به برکت وجود امام خمینی(ره) و جوانان پاک ایران زمین ، انقلاب اسلامی با تقدیم خون‌های زیادی پیروز شد تا فساد از کشور حذف شود. آقایانی که الان تبلیغ بی بندباری میکنند آیا نمی دانند که کشور ما قبل از انقلاب ، مرکز فساد و ترویج فحشا و بی بندباری در سطح منطقه بود؟
ای کاش یکی هم برای زنان در ویترین شهر پاریس گریه می‌کرد. زنانی که در این دنیای به اصطلاح مدرن که شعار حمایت از زنان میدهد باید در مثلا آزادترین کشور و شهر جهان، منتظر خریدارانی باشند که برای یک شب بردگی جنسی، با صاحبان مغازه معامله میکنند.
اف بر این دنیای مکار و فریبکار و مردمان جاهل و نادانش!
اف بر این دنیای مکار و فریبکار و مردمان جاهل و نادانش!
«الم تر کیف فعل ربک بعاد• ارم ذات العماد• التی لم یخلق مثلها فی البلـد• وثمود الذین جابوا الصخر بالواد• وفرعون ذی الاوتاد• الذین طغوا فی البلـد• فاکثروا فیها «الفساد• فصب علیهم ربک سوط عذاب؛ [۲۲] آیا ندیدی پروردگارت با قوم عاد چه کرد؟!• و با آن شهر ارم باعظمت،• همان شهری که مانندش در شهرها آفریده نشده بود!• و قوم ثمود که صخره‌های عظیم را از (کنار) درّه می‌بریدند (و از آن خانه و کاخ می‌ساختند)!• و فرعونی که قدرتمند و شکنجه‌گر بود،• همان اقوامی که در شهرها طغیان کردند،• و فساد فراوان در آنها به بار آوردند؛• به همین سبب خداوند تازیانه عذاب را بر آنان فرو ریخت!»
نگاه کاسب کارانه و ابزاری اصلاح طلبان در روزنامه های زنجیره ای خود در خصوص ورود زنان به ورزشگاه:
سال ۸۵ روزنامه اعتماد: به آدم گرسنه چیپس تعارف نمی کنند.
سال ۹۸: تاریخی ترین روز زنان ایران بعد از ۴۰ سال.
انشاا... زنان و دختران کشور عزیزمان ایران به این نگاه مزورانه تشنگان قدرت و خستگان خدمت (که استاد گل آلود کردن آب برای انحراف افکار عمومی از ناکارآمدی خود هستند)، توجه داشته باشند.
سال ۸۵ روزنامه اعتماد: به آدم گرسنه چیپس تعارف نمی کنند.
سال ۹۸: تاریخی ترین روز زنان ایران بعد از ۴۰ سال.
انشاا... زنان و دختران کشور عزیزمان ایران به این نگاه مزورانه تشنگان قدرت و خستگان خدمت (که استاد گل آلود کردن آب برای انحراف افکار عمومی از ناکارآمدی خود هستند)، توجه داشته باشند.
يُرِيدُونَ لِيُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْكافِرُونَ «8»
آنان تصميم دارند كه نور خدا را با دهان‌ها (و سخنان و افتراها) ى خود خاموش كنند، در حالى كه خداوند كامل كننده نور خويش است، هرچند كافران ناخشنود باشند.
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ «9»
او كسى است كه پيامبرش را همراه با هدايت و دين حق (به سوى مردم) فرستاد تا آن را بر همه اديان غالب سازد، گرچه مشركان آن را خوش نداشته باشند.
آنان تصميم دارند كه نور خدا را با دهان‌ها (و سخنان و افتراها) ى خود خاموش كنند، در حالى كه خداوند كامل كننده نور خويش است، هرچند كافران ناخشنود باشند.
هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدى وَ دِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ «9»
او كسى است كه پيامبرش را همراه با هدايت و دين حق (به سوى مردم) فرستاد تا آن را بر همه اديان غالب سازد، گرچه مشركان آن را خوش نداشته باشند.
این آقایان و خانمهایی که حضور زنان در ورزشگاه ها را تجویز می کنند ، آیا نمی دونن که قبل از انقلاب ، خانمها برای دیدن فوتبال به ورزشگاهها می رفتند و ورزشگاهها پاتوق گسترش فساد در جامعه بود؟ یعنی حضور زنان در ورزشگاهها تجربه جدیدی نیست که نتایج آن مشخص نباشد و بخواهد جدیدا تجربه شود !!!!! بلکه قبلاً در زمان طاغوت این روند بوده و نتایج وحشتناک و تبعات منفی و اسف بار حضور زنان در ورزشگاهها بصورت مستند موجوده فقط باید بصورت مستند اطلاع رسانی بشه.
آقا خیلی تأثیرگذار بود، من گریه م گرفت خداوکیلی.
چرا ما چهل سال به این بانوان گرامی ظلم کردیم آخه؟!
دم آقای روحانی گرم، درسته به خاک سیاه نشوندمون ولی لااقل این مشکل بزرگ رو برای خانوما حل کرد...
فقط یه سوال: مادربزرگ من 85 سالشه و باید با ویلچر بیارمش استادیوم، امکانش فراهمه؟ منم راه میدن قسمت خانوما که ویلچرشو هل بدم؟
چرا ما چهل سال به این بانوان گرامی ظلم کردیم آخه؟!
دم آقای روحانی گرم، درسته به خاک سیاه نشوندمون ولی لااقل این مشکل بزرگ رو برای خانوما حل کرد...
فقط یه سوال: مادربزرگ من 85 سالشه و باید با ویلچر بیارمش استادیوم، امکانش فراهمه؟ منم راه میدن قسمت خانوما که ویلچرشو هل بدم؟
