به گزارش جهان نیوز، «اگر مردم ارزش و پاداش زیارت حسین (ع) را بدانند، از اشتیاق قالب تهی کرده و از حسرت فراوان جانشان متلاشی خواهد شد»، این سخن امام باقر (ع) نشان می‌دهد که ارزش این زیارت به چه اندازه است و ترک آن چه حسرتی در پی دارد. اما به راستی چرا اینقدر ائمه اطهار (ع) سعی کردند انسان‌ها را به زیارت امام حسین (ع) ترغیب کنند؟ چه رمز و رازی در این کار نهفته است که طبق فرمایش امام صادق (ع)، همجواری با پیامبر اکرم (ص)، امیرالمومنین (ع) و فاطمه زهرا (س) از رهگذر زیارت سیدالشهداء (ع) حاصل می‌شود؟

امام کاظم (ع) در حدیثی اینچنین فرصتی دیگر برای بازگشت انسان‌ها به سوی خدا در مقابل‌مان قرار داده است، فرصتی که استفاده درست از آن، سبب آمرزش گناهان گذشته و آینده می‌شود.

امام کاظم (ع) فرمود: کمترین آنچه از ثواب که به زائر اباعبدالله (ع) کنار نهر فرات داده می‌شود، آنگاه که حق و حرمت و ولایت او را بشناسد، این است که آنچه از گناهان پیش فرستاده و بعداً می‌فرستد، گناهان گذشته و آینده او آمرزیده می‌شود.

قالَ أَبُوالْحَسَنِ مُوسَی(ع): «أَدْنَی مَا یُثَابُ بِهِ زَائِرُ أَبِی‌عَبْدِاللَّهِ(ع) بِشَطِّ الْفُرَاتِ إِذَا عَرَفَ حَقَّهُ وَ حُرْمَتَهُ وَ وَلَایَتَهُ أَنْ یُغْفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ».
 
منبع: الکافی/ ج 4/ ص 582