اطلاع رسانی درباره سفر ناگهانی ظریف به فرانسه و محل برگزاری اجلاس «G7» به نحوی رخ داد که روایت دست اول درباره این ماجرا به دست رسانه های غربی و حتی یکی از شبکه های رژیم صهیونیستی افتاد.

گروه سیاسی جهان نیوز: چهل‌و‌پنجمین نشست سران هفت کشور صنعتی در حالی امروز به پایان راه خود می‌رسد که براساس شنیده‌ها، یکی از اصلی‌ترین محورهای بحث این اجلاس بر سر فعالیت‌های هسته‌ای ایران و چگونگی حفظ برجام بوده است. اجلاس مزبور برای کاهش مناقشه در برجام یا به تعبیر دقیق‌تر، منصرف‌کردن‌ جمهوری اسلامی از برداشتن گام سومِ کاهش تعهدات برجامی خود، آخرین تیر را روز گذشته در قالب ارائه پیشنهادی به کشورمان رها کرد؛ پیشنهادی که البته زمینه‌های آن طی سه ماه گذشته و در جریان حشر و نشر دیپلماتیک کشورمان با سه کشور اروپایی به ویژه با فرانسه، مهیا شده بود.(1)

*سفر ناگهانی که اول صهیونست ها خبر آن را منتشر کردند
به گزارش جهان نیوز، روزنامه خراسان نوشته است: اطلاع رسانی درباره سفر ناگهانی ظریف به فرانسه و محل برگزاری اجلاس «G7» به نحوی رخ داد که روایت دست اول درباره این ماجرا به دست رسانه های غربی و حتی یکی از شبکه های رژیم صهیونیستی افتاد. مسئله ای که باعث می شود سفر ظریف به فرانسه، برای رسانه های داخلی یک سفر پنهانی تصور شود تا یک سفر رسمی برای مذاکرات رسمی. البته این نبود شفافیت از سوی وزارت خارجه در اصل مذاکرات هم وجود دارد. قطعا مذاکرات محرمانه بیش از مذاکراتی که جزئیاتش علنی شده، احتمال به نتیجه رسیدن دارد اما زمانی که رسانه های غربی از جزئیات بسته فرانسه روایت های خود را منتشر و تلاش می کنند در صورت به نتیجه نرسیدن مذاکرات، در بازی مقصرسازی، ایران مقصر جلوه داده شود، لازم است یک روایت، ولو یک روایت بسیار خلاصه و خنثی در مقابل روایت غربی ها به رسانه های داخلی ارائه شود.  این طور نباشد که براساس روایت هایی که توسط غربی ها منتشر می شود، بسته فرانسه نامتوازن باشد ولی بازهم شاهد سفر ناگهانی ظریف به این کشور باشیم.(2)

*پیشنهاد برجامی جدید فرانسه چیست؟
کیهان نیز طی گزارشی مدعی شده است: بسته پیشنهادی فرانسه، پر از خالی است. براساس این بسته ایران باید روند کاهش تعهدات برجامی خود را متوقف کرده و در ادامه، محدودیت‌های برجامی را نیز دائمی کند. همچنین توان موشکی و قدرت منطقه‌ای ایران نیز باید به سرنوشت صنعت هسته‌ای در برجام مبتلا شود. در مقابل وعده نسیه‌ای داده شده است که براساس آن پس از اجرای نقد موارد فوق توسط ایران، ترامپ به صورت محدود و برای مدت زمان معین به ایران اجازه! می‌دهد تا نفت خود را به مقدار بیشتری صادر کند! حالا فرانسه، در ظاهر- ضمن تاکید بر برجام منطقه‌ای- بخش موشکی را از بسته پیشنهادی حذف کرده، و این حیله‌گری با ذوق زدگی رسانه‌های زنجیره‌ای مواجه شده است.(3)

*خط قرمز جدیدی شکسته شده است؟
در همین حال در گزارش فرهیختگان نیز آمده است: بنابر اطلاعاتی که منابع آگاه در اختیار «ایران» قرار دادند، در گفت‌وگوهای اخیر مقام‌های ایرانی و فرانسوی که با ملاقات خصوصی ظریف و مکرون پشت درهای بسته پیشرفت بیشتری یافته، پاریس از شروط اولیه خود یعنی درخواست برای مذاکره درباره فعالیت‌های موشکی ایران عقب‌نشینی کرده است و تمام توجه مسئولان تصمیم‌گیر سیاست خارجی فرانسوی بر یافتن راهکار مالی جهت محقق‌کردن منافع اقتصادی تهران متمرکز شده است.»
این توضیح خوش‌بینانه که معلوم است از جنس همان بزک‌های همیشگی غرب است حداقل یک پیشفرض و دو‌نکته مهم در دل خود دارد؛  پیش فرض اینکه این خبر کاملا مبهم است و معلوم نیست دقیقا چه اتفاقی افتاده وآیا واقعا پیشنهاد ایران پایه مذاکره شده است یا خیر؟ که البته بعید است اینگونه شده باشد که اگر بود در خبر به صراحت ذکر میشد. اما اول اینکه بر فرض صحت خبر، در آن توضیحی داده نشده که مکرون به‌جز شرط مذاکره موشکی، دو شرط دیگر یعنی مذاکره درباره بندهای غروب برجام که بارها مقامات ایرانی گفته بودند مذاکره‌پذیر نیست و همچنین مساله فعالیت‌های منطقه‌ای ایران که خط‌قرمز کشور است و احدی ‌اجازه مذاکره درباره آنها را ندارد نیز از روی میز برداشته شده، لذا کنار رفتن یکی از خطوط‌قرمز ایران و باقی‌ماندن دوتای دیگر دستاورد بزرگی نیست که از آن به‌عنوان پیشرفت و محصول دیپلماسی مبتکرانه یاد کنیم، چنانکه ده‌ها بار دیده شده غربی‌ها به‌اصطلاح به مرگ می‌گیرند که ما به تب راضی شویم، یعنی از چند جهت به ناحق فشار ایجاد می‌کنند و بعد با برداشتن یک اهرم فشار این‌گونه القا می‌کنند که امتیاز بزرگی داده شده است. دومین مساله این است که اساسا امیدواری به اروپا یک استراتژی اشتباه است که همچنان در دستگاه دیپلماسی و حتی کلیت دولت دیده می‌شود و رسانه‌های نزدیک به آنها نیز با تشویق‌های خود بیشتر آنها را در این مسیر به جلو هل می‌دهند. صرف‌نظر از اینکه فرانسوی‌ها در یک‌سال اخیر هیچ قدمی برای تامین منافع ایران برنداشته‌اند و اساسا به‌دنبال تشدید تنش‌ها میان ایران و آمریکا و معافیت خود از پرداخت هزینه در این درگیری ‌بوده‌اند و همچنان نیز به‌جز فعال‌بودن در مسیرهای سیاسی از کمترین اقدام میدانی در حوزه اقتصاد و تجارت خودداری کرده‌اند، اساس پیشنهاد آنها به‌گونه‌ای است که درصورت وجود پذیرفته شدن از جانب ایران به نقطه‌ای ختم خواهد شد که به‌هیچ‌عنوان سنخیتی با خواسته‌های ایران ندارد، یعنی آنها نتیجه نهایی را نشستن ایران پشت میز مذاکره با آمریکا نه در قالب برجام که خارج از توافق قبلی تصور می‌کنند و این خط‌قرمزی است که نه‌تنها منتقدان دیپلماسی که حسن روحانی و محمدجواد ظریف بارها از آن نام برده‌اند.(4)

پی نوشت:
1)http://sobhe-no.ir/newspaper/771/3/30870
2)http://www.khorasannews.com/?nid=20180&pid=16&type=0
3)http://kayhan.ir/fa/news/168424/
4)http://newspaper.fdn.ir/newspaper/page/2847/1/179787/0