با کمی تدبیر مدیریتی، یکپارچه‌سازی تصمیمات ملی و ممانعت از فعالیت غضنفرهای داخلی می‌توان در شرایط بهتر و با کسب امتیازات بیشتر با آمریکا مذاکره کرد.

گروه سیاسی جهان نیوز: فیاض زاهد فعال و تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب که چندی پیش استعفای پر خسارت ظریف در زمان سفر بشار اسد به تهران را مانند تزریق یک خون تازه معرفی کرده بود، در گفتگو با روزنامه اصلاح طلب آرمان، دستاورد سفر نخست وزیر ژاپن به ایران را مثبت و غیرقابل انکار دانسته و ضمن معرفی ژاپن به عنوان کشور اولویت‌دار میانجیگیری بین ایران و امریکا گفته است: «با کمی تدبیر مدیریتی، یکپارچه‌سازی تصمیمات ملی و ممانعت از فعالیت غضنفرهای داخلی -که جلوگیری از اقدامات آن‌ها چندان هم سخت نیست- می‌توان در شرایط بهتر و با کسب امتیازات بیشتر با آمریکا مذاکره کرد». تنها جمله ای که می توان در این میان مطرح کرد آن است که امید اصلاح طلبان به کدخدا قطع شدنی نیست و از همین رو بدون عبرت از تجربه تلخ پنچ شش سال گذشته پیش از سفر «آبه» ذوق زده شده بودند و بعد از سفر «آبه» علی رغم آنکه در حوزه مدنظر اصلاح طلبان دست خالی برگشت، به امید یک شرایط بهتر برای مذاکره با آمریکای عهدشکن به انتظار نشسته اند.

به گزارش جهان نیوز، بخش های مهم این گفتگو را در ادامه خواهید خواند:

*ژاپن به عنوان کشوری با پرستیژ، به دور از مطامع منطقه‌ای و رفتارهای شبه امپریالیستی واسطه قرار گرفته بود که تنش‌ها در منطقه خاورمیانه کاهش یابد. نقش ژاپن با چین و روسیه به هیچ وجه قابل مقایسه نیست و اگر قرار باشد نقشی در منطقه ایفا کند، این نقش مبتنی بر امیال توسعه طلبانه نخواهد بود.

*اگر قرار باشد کشوری در جهان میان ایران و آمریکا میانجیگری کند، اولویت با ژاپن است. مجموعاً دستاورد این سفر مثبت و غیرقابل انکار بود.

*با کمی تدبیر مدیریتی، یکپارچه‌سازی تصمیمات ملی و ممانعت از فعالیت غضنفرهای داخلی -که جلوگیری از اقدامات آن‌ها چندان هم سخت نیست- می‌توان در شرایط بهتر و با کسب امتیازات بیشتر با آمریکا مذاکره کرد. پذیرش ملاقات با آقای آبه از سوی رهبر انقلاب این پیام را منتقل می‌کند که ایران درهای خود را به روی گفت‌وگوهای مثبت و منطقی باز نگه داشته است. این موضوع را می‌توان مهم‌ترین دستاورد ایران دانست.

بیشتر بخوانید:
استعفای ظریف خون تازه‌ای را تزریق کرد
سال ۵۸ اندیشه بازرگان طرفدار زیادی نداشت اما امروز دارد

*من هم اگر جای مقامات عالیرتبه باشم و از ظرفیت و ماهیت این مجلس مطلع شوم، بسیاری از اطلاعات را در اختیار پارلمان قرار نمی‌دهم. موضوع آن است که در بسیاری از نقاط دنیا از جمله ایالات متحده برخی از کمیسیون‌ها و نهادهای خاص در معرض همه اخبار مهم قرار دارند و دیگر همه نمایندگان در جریان آنها نیستند. با احترام به نمایندگان و ساحت آنها، به دلیل کم‌مایه بودن کلیت مجلس، انتظار آنکه همه مسائل استراتژیک با جزئیات برایشان مطرح شود، انتظار صحیحی نیست.