از باتلاق نتانیاهو تا تمدید سرکوبگری سیاسی

به گزارش جهان نيوز به نقل از تسنیم، بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که چندهفته قبل به خاطر پیروزی در انتخابات هیجان زده بود و گمان می کرد که اعتبار سیاسی اش افزایش یافته، درواقع در آستانه سقوط در باتلاق فساد و بدبختی بود. وی هرگز در کابوس های خود نیز نمی دید که دوباره از نقطه صفر شروع کند. نتانیاهو پس از کشیده شدن انتخابات به دور جدید و شکست در تشکیل کابینه، می ترسد که بنی گانتس رئیس حزب آبی- سفید در انتخابات پیروزشده و کابینه جدیدی تشکیل دهد و به دنبال آن وی را به زندان بیندازد.

نتانیاهو در حال حاضر خود را گرفتار در یک زاویه تنگ می بیند. وی مانند هیولا شروع به اتهام زنی و تهدید گرایش‌های مختلف به ویژه آویگدور لیبرمن رئیس حزب اسرائیل خانه ما، کرده است. لیبرمن مهم ترین سد و مانع دربرابر نتانیاهو برای تشکیل کابینه است.

ارتباط نتانیاهو با لیبرمن بر اساس منافع مشترک آغاز شد و با اختلاف بر سر همین منافع به پایان رسید.آغاز ارتباط آن ها در اواخر دهه هشتاد بود، زمانی که نتانیاهو سفیر رژیم صهیونیستی در ایالات متحده و لیبرمن یک سیاستمدار رو به رشد در لیکود حزب راست گرای سکولار در رژیم صهیونیستی بود. آنها توسط یک دوست مشترک آشنا شدند و نتنیاهو قصد داشت که با تحکیم روابط خود با لیبرمن وارد دفتر ریاست جمهوری شود. از سوی دیگر لیبرمن نیز می خواست پس از ترور اسحاق رابین نخست وزیر سابق ، از طریق نتانیاهو به مقام نخست وزیری برسد.

نتانیاهو دیکتاتور کوچک پس از آن که لیبرمن با سیاست های وی دررابطه با بیشتر زمینه ها از جمله ارتباطات با حماس و شرایط در نوار غزه به طورکلی مخالفت کرد، تصمیم گرفت که از لیبرمن جدا شود به ویژه که لیبرمن اصرار داشت که دانشجویان آکادمی تلمودی را به خدمت بگیرد. در این زمان لیبرمن تصمیم گرفت که از شریک خود انتقام بگیرد و اورا از صحنه سیاسی رژیم صهیونیستی بیرون کند.

البته این خشونت تنها منحصر به سطح سیاسی نبود، بلکه به سمت تلاش برای ترور شخصیتی نیز کشیده شد. نتانیاهو به طور عمدی با پرخاشگری به لیبرمن حمله و علنا وی را متهم به سرکوب و نابودی حزب راست گرای رژیم صهیونیستی می کند. لیبرمن نیز رفتار متقابل دارد، به این ترتیب جنگ شخصیتی میان دونفر همچنان ادامه دارد.

نتانیاهو با غرق شدن در پرونده های فساد دیگر فرصت تصویب قوانینی که او را از پیگرد قانونی تبرئه می کند ندارد. وی امروز به جای اول خود در قفس اتهام بازگشته است، یعنی احتمال دارد با یک ضربه مهلک از صحنه سیاسی محو شود.

البته این خشونت سیاسی در رژیم صهیونیستی تنها میان نتانیاهو و لیبرمن نیست بلکه این موضع گیری ها در میان بسیاری از سران صهیونیست وجوددارد.

نظرسنجی هایی که در دو روز گذشته انجام شده نشان می دهد که حزب راست گرای رژیم صهیونیستی صفوف خود را تقویت کرده که این به حزب چپ گرا و میانه رو آسیب می زند. البته بزرگترین بازنده در این میان حزب کارگر خواهد بود که ممکن است تاثیری در انتخابات آینده نداشته باشند.

شاید حزب راست گرای جدید با ریاست شاکید و نفتالی پس از شکست در انتخابات قبلی 5 کرسی پارلمانی را به دست آورد. بر این اساس حزب راست گرای رژیم صهیونیستی صفوف خود را تقویت و 72 کرسی به دست خواهد آورد. در این میان حزب میانه رو و چپ گرا ضعیف تر شده و تنها 48 کرسی به دست می آورند. این شرایط به نتانیاهو امکان می دهد که کابینه ای متشکل از احزاب راست گرا و راست گرای افراطی تشکیل دهد.

این احتمالا قوی ترین سناریو است، مگر اینکه یک تغییر سیاسی انجام شده و یک دادخواست حقوقی ضد نتانیاهو ارائه شود. اما فلسطینی‌های داخل فلسطین احتمالا در این سناریو بازنده هستند، مگر اینکه ائتلاف‌های گسترده خود را بازسازی کنند و گروه‌های فلسطینی بسیج شوند.
دررابطه با فلسطین، در سایه استمرار حاکمیت راست‌گراها با ادامه شهرک سازی و اعمال سیاست جداسازی نژادی، هیچ چیز تغییر نخواهد کرد.