بانوی بودایی از کشور تایلند با ادای شهادتین در حرم مطهر رضوی، مسلمان شد و نام «مریم» را برای خود برگزید.
به گزارش جهان نيوز به نقل از آستان نیوز، در مراسمی که امروز صبح در دفتر مدیریت امور زائران غیرایرانی آستان قدس رضوی برگزار شد، بانوی 32 ساله از کشور تایلند پس از سالها تحقیق و مطالعه به دین اسلام مشرف شد و مذهب تشیع را برگزید.
این بانوی تازه مسلمان در حاشیه این مراسم اظهار کرد: 11 سال پیش با همکارم که مسلمان بود آشنا شدم و زمانی که رفتارها و دعا و مناجات او را دیدم، گرایش زیادی برای درک بیشتر این دین پیدا کردم.
«اوراپان رویامیال» افزود: سالها تحقیق و پژوهش درباره ادیان و فرقههای مختلف داشتم و در نهایت به دلیل وجود کمبودهایی در این ادیان، اسلام و تشیع را برترین و کاملترین دین و مذهب یافتم و تصمیم گرفتم مسلمان شوم.
وی تصریح کرد: هر دین و مذهبی را که مطالعه کردم، مطالب ارزندهای را بهصورت پراکنده یافتم، اما تشیع مذهبی بود که جامعترین اصول در آن به تفصیل پرداخته شده بود و مسلمانان با تلاش میتوانند به اوج معنویت و کمال برسند.
این بانوی تازه مسلمان با تأکید بر اینکه نماز زیباترین عبادت در اسلام است، گفت: نماز از جایگاه والا و پراهمیتی در این دین برخوردار است و میتوان با جرأت گفت برجستهترین و سرآمد سایر عبادتها محسوب میشود.
رویامیال افزود: بارگاه منور رضوی و ماه مبارک رمضان بهترین مکان و زمان برای آغاز تولد دوباره من است و از این انتخاب خوشحال هستم و امیدوارم حقایق این دین را دریابم و در این مسیر به کمال برسم.
گفتنی است، در پایان این مراسم از سوی مدیریت امور زائران غیرایرانی آستان قدس رضوی، یک جلد کلامالله مجید به زبان انگلیسی، جانماز و چادر، کتاب و هدایای فرهنگی به این بانوی تازه مسلمان اهدا شد.
در عوض روزانه صدها مسلمان ایرانی به دلیل فقر مطلق نامیدی بی نهایت به پیشرفت و ناامیدی مطلق به آینده و تبعیض بین مردم و مسئولین؛ عملا از اسلام بیرون میایند و تنها در شناسنامه مسلمان میمانند.
بیرون آمدن از اسلام به صورت باطنی، ربطی به فقر مطلق نداره(تازه اگر بپذیریم که فقر مطلق در کشور با این همه زندگی رنگارنگ اکثریت مردم وجود داشته باشه). تاثیر مداوم برنامه های سیاسی، ضدفرهنگی و ضد دینی ماهواره و فضای مجازی است که به تدریج افراد رو قلبا از دین دور میکنه
آنهایی که ایمان شان ضعیف است و بی خودی مسلمان بودن، با امتحانات مختلف الهی بالاخره به دلخواه شان می رسند وگرنه سختی روزگار، ایمان مومن را بیشتر هم می کند.
یکی دنبال حقیقت هست که برای رسیدن به آن فرسنگها راه دور را طی می کند تاکه به آن برسند و دیکری با عدم توکل بر خدا موضوع دنیایی را بر اصل ترجیح داده و از خدا و داشتن ایمان و اطمینان می برند در حالیکه هرگز به آن می رسند.