ما و اختلاس مرجان!
محسن ردادی
يکشنبه ۲۶ اسفند ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۱۱
کد مطلب: 678462
«دور زدن تحریم، عامل این فساد است و بنابراین با پذیرش هر نوع شرطی آمریکا را به برداشتن تحریم‌ها راضی کنیم.»: اینکه تحریم‌های ظالمانه باید برطرف شود حرف صحیحی است و دولت تلاش ناموفقی در این زمینه داشت. می‌دانیم که اگر دور زدن تحریم‌ها و تلاش برای فروش نفت از طریق غیر متعارف نبود قطعاً حال بازار بسیار خراب‌تر از این بود که هست. سوای این، فسادهایی از این دست ناشی از عدم نظارت و ضعف ساختار است. سال‌های بدون تحریم، عاری از فساد نبود. این تصور که دور زدن تحریم ذاتاً فسادزاست، نادرست است.
«با 6میلیارد و نیم یورویی که از بیت‌المال دزدیدند چه کارها می‌توانستیم بکنیم!»: این نتیجه‌گیری در مورد فساد و اختلاس سه هزار میلیارد تومانی نیز مدام گفته می‌شد. درحالی‌که باید بین «تخلف» و «تصاحب مال» تفاوت قائل شد. هرچند حجم پرونده شش و نیم میلیارد یورو است اما نباید تصور کرد که مثلاً مرجان شیخ‌الاسلامی چند میلیارد یورو تصاحب و از کشور خارج کرده است! به نظر می‌رسد که عموم مردم درک درستی از اعداد کلان ندارند. اما اگر بدانیم که کل ثروت دونالد ترامپ کمتر از سه میلیارد دلار است، متوجه می‌شویم که تصاحب 6میلیارد دلار به این راحتی ممکن نیست و فارغ از سیستم ایران، روند بازار سرمایه جهانی و تعاملات بین‌المللی اجازه جابه‌جایی چنین مبلغی را نمی‌دهد. بر اساس گفته قاضی مسعودی، تصاحب مال نامشروع در این پرونده 31میلیارد «تومان» است. «من به‌عنوان یک شهروند وظیفه دارم با طنز و کنایه و جوک، اعتراض خود را به فساد نشان دهم. هرچقدر هم بیشتر در این مورد صحبت کنم(=اطرافیان‌مان را آگاه کنم!) شهروند آگاه‌تر و فسادستیزتری هستم!»: واقعیت این است که اغراق و بزرگ‌نمایی در این مورد اثر عکس دارد. نباید گذاشت قبح دزدی، عظمت اعداد و حساب‌کشی از متهمان، با این قبیل لودگی‌ها لوث شود. در زندگی شخصی، می‌دانیم که حتی اگر بچه‌ای هم فحش ناپسندی داد نباید به رویش خندید، نباید حرف زشت او را تکرار کرد و گاهی هم باید تغافل کرد تا حداقل پرده حیا دریده نشود و شرم از کلمات زشت باقی بماند. ما را چه شده که اینچنین اختلاس و دزدی‌ها را عادی جلوه داده و به راحتی عددپراکنی کرده و در هر نشست و برخاست، ژست خبره و آگاه از اسرار پشت پرده می‌گیریم و پشت چشم نازک کرده و می‌گوییم: «این که چیزی نیست، هزاران برابر! این دزدی‌ها در جریان است و صدایش در نیامده!» هیچ می‌دانیم این ولنگاری‌های دهانی باعث بی‌حیایی متخلفان می‌شود؟ از فروشنده گران‌فروش تا مدیر متخلف شهرداری مجاب می‌شوند که تخلف آن‌ها در برابر این فسادهای رایج چیزی نیست. عمومیت‌یافتن این فهم از فساد، فسادگستر است. به همین دلیل است که رهبری چند سال قبل به رسانه‌ها عتاب کردند که این همه در رسانه‌ها در مورد یک پرونده خاص صحبت نشود. «مرجان شیخ‌الاسلامی کاندیدای اصولگرایان در مجلس هشتم بود.»: واقعیت این است که در انتخابات مجلس هشتم به‌جز اصولگرایان (که پیروز انتخابات بودند) و اصلاح‌طلبان، یک گروه هم از اعتدال‌گرایان در تهران به سرلیستی سعید ابوطالب حضور کمرنگی داشتند که در آن فهرست نام مرجان شیخ‌الاسلامی وجود داشت. بنابراین باید گفت که مرجان شیخ‌الاسلام از پیشتازان اعتدال‌گرایی بود نه از اعضای اصولگرایی.
«وجود پرونده‌های فساد نشان می‌دهد که فساد در جمهوری اسلامی سیستماتیک است.»: این نتیجه‌گیری یأس‌آلود ناشی از غرض‌ورزی است یا سطحی‌نگری. رسیدگی به فسادهای ریز و درشت در دادگاه علنی نشانه کارآمدی حکومت است. اگر تردید دارید به این سؤال پاسخ دهید که کشور کره‌جنوبی فاسدتر است که رییس‌جمهوری اسبق را به دلیل رشوه‌خواری محاکمه می‌کند یا کشور عربستان و گامبیا که احتمالاً حتی یک مدیرکل را نیز به فساد متهم نکرده و به دادگاه نکشانده‌اند؟ سرپوش گذاشتن بر سوءاستفاده‌ها (که در زمان طاغوت هم رواج داشت) علامت فساد سیستماتیک است. «یک سر این فساد در سپاه است»: از آنجایی که نام قرارگاه خاتم‌الانبیا وابسته به سپاه پاسداران در این پرونده مطرح شد، بسیاری از ناآگاهان گمان می‌کنند که فساد سپاه نمایان شد! غافل از اینکه قرارگاه خاتم‌الانبیا شاکی این پرونده است نه متهم. به‌علاوه فردی که از سوی قرارگاه مسوول بوده و به اندازه کافی در انجام مسوولیت دقت نداشته، در زندان است و مرجان شیخ‌الاسلامی ضدانقلاب، متواری. در کجای دنیا شاکی مال‌باخته که با شفافیت به دادگاه مراجعه و مقامات قضایی را در جریان این فساد بزرگ قرار داده را شریک دزد و فاسد طبقه‌بندی می‌کنند؟
«این محاکمه حتماً نتیجه پرداخت نکردن سهم شرکای فاسد حکومتی است و پرداخت نکردن حق‌السکوت به سایر مقامات سیاسی!»: یکی از عوامانه‌ترین تحلیل‌های ضدانقلاب! دستگاه تبلیغاتی ضدانقلاب به گونه‌ای ذهن‌های هواداران را آلوده کرده که در هر صورت جمهوری اسلامی را فاسد تلقی کنند. اگر محاکمه‌ای برگزار نشود، می‌گویند چرا رهبری و جمهوری اسلامی دزدها را نمی‌گیرند؟ اگر دزدها دستگیر شوند می‌گویند چرا دانه‌درشت‌ها را نمی‌گیرند؟ اگر اختلاس‌گران عمده و سلطان سکه و قیر دستگیر شوند، با این فاسدان دربند جمهوری اسلامی ابراز همدردی کرده و جملات بالا را می‌گویند. هر قدم جمهوری اسلامی با واکنش کینه‌توزانه این عده از افراد مواجه می‌شود.
در این شرایط وظیفه آگاهان و عدالت‌خواهان این است که تحلیل‌های درست به مردم ارائه دهند. همانگونه که بحق، زبانی گشاده در مطالبه عدالت از قوه‌قضاییه داریم، باید از اقدامات شجاعانه و دادگسترانه دستگاه قضایی نیز حمایت کنیم. به جای اینکه دهان‌مان را از اعداد و ارقام و ناسزا پر و خالی کنیم و ناامیدی به اطرافیان‌مان تزریق کنیم، از شجاعت دستگاه قضا و مبارزه بی‌امان جمهوری اسلامی با کلان‌فاسدان ابراز خوشوقتی کنیم. اگر افکار عمومی با شنیدن اخبار دادگاه فساد بزرگ، به نظام و ارکان حکومت بدبین شود، قدم‌های بازرسان و ناظران قوه قضاییه سست شده و قلم قاضی می‌لرزد و نسبت به مبارزه علنی با فساد مردد می‌شود. آن روز، عزای عدالت است.
*عضو هیأت علمی پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی
منبع:صبح نو
جهان ! اين پژوهشگاه فرهنگ و انديشه اسلامى زير مجموعه خود دستگاه قضا نيست ؟!
چون مورد برادر فاضل را پاك فراموش كرده !