آبرویی که با آجیل رفتنی است، بگذاریم برود

از خداداد درباره برنامه‌اش برای عید نوروز سؤال کردیم که پاسخ داد: می‌خواستم بروم جزیره کیش. خانواده ما ۵ نفری است. یک اتاق دو تخته برای ایام نوروز شبی ۲ میلیون و اتاق ۳ تخته برای فرزندانم ۳ میلیون تومان است! تازه می‌گویند ظرفیت هتل‌ها تکمیل شده و، چون شما را می‌شناسیم و دوست داریم، برایتان اتاق تهیه می‌کنیم.

واقعاً چیز‌هایی می‌بینم و می‌شنوم که بیشتر گریه‌دار است تا خنده‌دار. هر جوری حساب و کتاب می‌کنم می‌بینم اگر برویم ترکیه برایمان ارزان‌تر تمام می‌شود!

چطور برای حضور ۵ روزه در کیش با احتساب پول هواپیما، هتل و خوراک باید مبلغی نزدیک به ۴۰ میلیون بپردازم؟! واقعاً یکسری خرج کردن‌ها زور دارد. آن وقت می‌گویند بروید ایرانگردی! البته یکسری از مشکلات تقصیر خودمان است. خداداد گفت: مثلاً آجیل یا پسته شده کیلویی ۲۰۰ هزار تومان. می‌خواهم بپرسم اگر ما مردم آجیل یا پسته نخوریم سرطان می‌گیریم؟

در اروپا و کشور‌های پیشرفته مردم خیلی شیک کالا‌های گران را تحریم می‌کنند، اما چون در فرهنگ ما چشم و هم‌چشمی وجود دارد طرف نمی‌رود مثلاً دندان‌هایش را درست کند تا بتواند آجیل سر سفره بگذارد، چون فکر می‌کند اگر آجیل سر سفره‌اش نباشد آبرویش در خطر قرار می‌گیرد. اگر آبروی آدم با پسته و بادام رفتنی است، بگذاریم برود! الان خود من شکر خدا ندار نیستم، اما عمراً آجیل نمی‌خرم و خیلی‌ها را هم می‌شناسم که نمی‌خرند!

مردم خودشان به یکسری گران‌فروش‌ها رو می‌دهند. پرایدی که به نظرم ۳ میلیون هم ارزش ندارد تا شد ۳۵ میلیون، بازار پیدا کرد و سرش دعوا راه افتاد. چطور برای پراید جوک می‌سازند، اما تا گران می‌شود برایش صف می‌بندند؟ به همین دلیل است که می‌گویند از ماست که بر ماست.

منبع : خبر ورزشی