استعفای ‌امام جمعه اهواز تأیید شد

آیت االله جزایری از مردان پایمرد و دوست داشتنی روزگار ماست. نیت پاک و چهره ی دوست داشتنی ایشان هیچگاه از خاطره ی مومنین زدوده نمی شود.

....

داداش شما نتیجه پر بار بودن یا نبودن سفر رو از کجا فهمیدی؟ ؟؟؟؟؟؟؟

...

یكى از محرّمات (كه از عوامل غیبت هم به شمار مى‏رود) مسخره كردن و استهزاء است و شك نیست كه سخریّه و استهزاء یكى از عواملی است كه بسیارى از اوقات انسان‏هاى ضعیف الایمان را وادار به غیبت مى‏كند. آرى، هستند كسانى كه به منظور بى اعتبار كردن دیگران از عامل تمسخر بهره مى‏گیرند و براى مجلس آرایى و خنداندن حاضران از آبرو و حیثیت دیگران مایه مى‏گذارند و با كارهایى از قبیل تقلید در راه رفتن، سخن گفتن، غذا خوردن و خلاصه به هر طریقى از اشاره و كنایه و... دیگران را به مسخره مى‏گیرند و از این راه حس خودپسندى و انتقامجویى خویش را اشباع مى‏كنند و حد اقلّ با خرج كردن آبروى دیگران مستمعان و دوستان خود را راضى مى‏سازند و بدین جهت است كه قرآن كریم از این عمل شدیدا نهى كرده و آن را به عنوان ظلم و ستم مورد توبیخ و تهدید قرار داده است و امر به توبه مى‏كند

(حجرات،11)؛

ای کسانی که ایمان آورده اید نباید گروهی از مردان شما گروه دیگر را استهزاء کنند، شاید آنها که مورد استهزاء واقع می شوند بهتر از مسخره کنندگان باشند. و همچنین زنان یکدیگر را مسخره نکنند، زیرا ممکن است زنان مسخره شده از آنها که مسخره می کنند بهتر باشند. و مبادا از یکدیگر عیب جویی کنید و زنهار از این که یکدیگر را با القاب زشت و ناپسند یاد کنید که پس از ایمان آوردن، نامی که نشان از فسق و فجور دارد بسیار زشت است و هر کس که از این رفتار توبه نکند ستمگر و ظالم است.

وَ الَّذینَ یُؤْذُونَ الْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ بِغَیْرِ مَا اكْتَسَبُوا فَقَدِ احْتَمَلُوا بُهْتاناً وَ إِثْماً مُبیناً [1]

و آنان كه مردان و زنان باایمان را به خاطر كارى كه انجام ندادهاند آزار مىدهند بار بهتان و گناه آشكارى را به دوش كشیدهاند.

فَاتَّخَذْتُمُوهُمْ سِخْرِیًّا حَتَّى أَنْسَوْكُمْ ذِكْری وَ كُنْتُمْ مِنْهُمْ تَضْحَكُونَ [2]

امّا شما آنها را به باد مسخره گرفتید تا شما را از یاد من غافل كردند و شما به آنان مىخندیدید!

الَّذینَ یَلْمِزُونَ الْمُطَّوِّعینَ مِنَ الْمُؤْمِنینَ فِی الصَّدَقاتِ وَ الَّذینَ لا یَجِدُونَ إِلاَّ جُهْدَهُمْ فَیَسْخَرُونَ مِنْهُمْ سَخِرَ اللَّهُ مِنْهُمْ وَ لَهُمْ عَذابٌ أَلیمٌ [4]

آنهایى كه از مؤمنان اطاعت كار، در صدقاتشان عیبجویى مىكنند، و كسانى را كه (براى انفاق در راه خدا) جز به مقدار (ناچیز) توانایى خود دسترسى ندارند، مسخره مىنمایند، خدا آنها را مسخره مىكند (و كیفر استهزاكنندگان را به آنها مىدهد) و براى آنها عذاب دردناكى است

إِنَّ الَّذِینَ أَجْرَمُواْ كاَنُواْ مِنَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ یَضْحَكُونَ وَ إِذَا مَرُّواْ بهِِمْ یَتَغَامَزُونَ وَ إِذَا انقَلَبُواْ إِلىَ أَهْلِهِمُ انقَلَبُواْ فَكِهِین وَ إِذَا رَأَوْهُمْ قَالُواْ إِنَّ هَؤُلَاءِ لَضَالُّونَ وَ مَا أُرْسِلُواْ عَلَیهِْمْ حَافِظِینَ فَالْیَوْمَ الَّذِینَ ءَامَنُواْ مِنَ الْكُفَّارِ یَضْحَكُونَ عَلىَ الْأَرَائكِ یَنظُرُون هَلْ ثُوِّبَ الْكُفَّارُ مَا كاَنُواْ یَفْعَلُون [7]

بدكاران (در دنیا) پیوسته به مؤمنان مىخندیدند و هنگامى كه از كنارشان مىگذشتند آنان را با اشاره تمسخر مىكردند و چون به سوى خانواده خود بازمىگشتند مسرور و خندان بودند و هنگامى كه آنها را مىدیدند مىگفتند: اینها گمراهانند! در حالى كه هرگز مأمور مراقبت و متكفّل آنان [مؤمنان] نبودند! ولى امروز مؤمنان به كفار مىخندند در حالى كه بر تختهاى آراسته بهشتى نشسته و (به سرنوشت شوم آنها) مىنگرند! آیا (با این حال) كافران پاداش اعمال خود را گرفتند؟!

وَیْلٌ لِكُلِّ هُمَزَةٍ لُمَزَةٍ [8]

واى بر هر عیبجوى مسخرهكنندهاى!

هشام بن سالم گوید: شنیدم حضرت صادق علیه السلام میفرمود: خداى عز و جل فرماید: بجنگ با من اعلان دهد آن كس كه بنده مؤمن مرا بیازارد، و از خشم من آسوده خاطر باشد آن كس كه بنده مؤمن مرا گرامى دارد، و اگر در میانه مشرق و مغرب زمین آفریده از آفریدههایم جز یك مؤمن و یك پیشواى عادل با او نباشد، من بعبادت آن دو از تمامى آنچه در زمینم آفریدم بىنیاز باشم و هر آینه هفت آسمان و هفت زمین بخاطر او بر پا باشند، و براى آن دو از ایمانى كه دارند آرامشى فراهم سازم كه نیازى به آرامش دیگرى نداشته باشن

مفضل بن عمر گوید: كه حضرت صادق علیه السلام فرمود: چون روز قیامت شود یك منادى ندا كند: كجایند روگردانان از دوستان من؟ پس دسته كه صورت آنها گوشت ندارد برخیزند، پس گفته شود: اینهایند آن كسانى كه مؤمنین را آزردند، و با آنان دشمنى كردند، و عناد ورزیدند، و آنها را در دینشان با درشتى سرزنش كردند، سپس فرمان شود كه آنان را بدوزخ برند.

از حضرت صادق علیه السلام حدیث شده كه فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: خداى تعالى فرموده است: هر كه بیك دوستى از من اهانت كند، بتحقیق بجنگ با من كمین كرده است.

معلى بن خنیس گوید: شنیدم از حضرت صادق علیه السلام میفرمود: خداى تبارك و تعالى فرماید: هر كه به یك دوست من اهانت كند بجنگ با من كمین كرده، و من بیارى دوستانم از هر چیز شتابان ترم.