فعالیت اقتصادی این «ژن خوب» را دوباره بررسی کنید

به گزارش جهان نيوز، مصاحبه سال گذشته «حمیدرضا عارف» قرار نیست دست از سرش بردارد. مصاحبه ای که مدتی بود از یادها فراموش شده بود، اما دستگیری یکی از مقامات آفریقای جنوبی، نام محمدرضا عارف را بار دیگر بر سر زبان ها انداخت.

 

فرزند محمدرضا عارف سال گذشته در مصاحبه ای با برنامه ای اینترنتی از افتخارات و توانایی های خود سخن گفته بود. توانایی هایی که مدعی بود حاصل «ژن خوبِ» پدر و مادرش بوده است. اما نکته جالب توجه در آن مصاحبه، بخشی است که به فعالیت های اقتصادی خود می پردازد و می گوید: «افتخار میکنم در سن 22 سالگی، زمانیکه همراه اول فقط وجود داشت، در یک مزایده رسمی با 32 شرکت، من یک شرکتی را از «افریقای جنوبی» آوردم، همه می گفتند مگر افریقایی ها کار بلدند؟ من با بضاعت خودم رفتم MTN را اوردم. مگر همه جای دنیا، ادم های کوچک در سن 19-20 سالگی کار بزرگ نکردند؟ مثل اقای زاکربرگ».

 

پروژه ای که از همان ابتدا حرف و حدیث های زیادی با خود به دنبال داشته بود. اما حالا با دستگیری سفیر آفریقای جنوبی در ایران به دلیل دریافت رشوه در مناقصه‌ای که شرکت MTN برنده آن شده بود، بار دیگر پرونده حمیدرضا عارف به میان رسانه ها راه باز کرد. 

 

درهمین راستا و براساس خبری که رویترز منتشر کرده است، «یوسف سالوجی»، سفیر سابق آفریقای جنوبی که قبلاً به دریافت رشوه در ارتباط با مجوز فعالیت شرکت مخابراتی «ام‌تی‌ان» در ایران متهم شده بود، بازداشت شده است.

 

 

پلیس آفریقای جنوبی روز گذشته اعلام کرد سالوجی بازداشت شده است. سالوجی که اکنون بازنشسته است اتهامات فساد مالی در ارتباط با پرونده گروه ام‌تی‌ان را رد کرده است.

 

پلیس آفریقای جنوبی گفته سالوجی پس از دریافت رشوه‌ای به ارزش ۱۰۰ هزار دلار به شرکتام‌تی‌ان کمک کرده در مناقصه‌ای برای کسب مجوز فعالیت ۱۵ ساله در ایران، برنده شود.

 

گفته می‌شود این قرارداد، ۳۱.۶ میلیارد دلار ارزش داشته و به ام‌تی‌ان کمک کرده شرکت «ترک‌سل» را کنار بزند. ترک‌سل پیش از این در دادگاهی در واشنگتن از «ام‌تی‌ ان» به دلیل پرداخت رشوه به ایران شکایت کرده بود.

 

خبرگزاری رویترز نوشته بازداشت سفیر سابق آفریقای جنوبی، اولین تحول ملموس از ژوئن ۲۰۱۸ در ارتباط با پرونده ادعاهای فساد در ارتباط با «ام‌تی‌ان» است.

 

گروه «ام‌تی‌ان» در بیانیه‌ای اعلام کرد: «ام‌تی‌ان همواره این موضوع را که شواهد موثقی در خصوص وعده پرداخت پول به سالوجی وجود دارد یا اینکه سالوجی پولی از ام‌تی‌ان دریافت کرده، رد کرده است.»

 

با این حال به نظر می رسد بعد از گذشته قریب به ده سال از ورود شرکت MTN به ایران، هنوز شبهات و ابهاماتی در خصوص نحوه برگزاری مناقصه و نقش حمیدرضا عارف در این میان باقی مانده است. شبهاتی که نه تنها در ایران که در آن سوی ماجرا، یعنی آفریقای جنوبی نیز پا برجاست که بعد از گذشت سالها، بار دیگر پای سالوجی را به دادگاه باز کرده است. 

 

 

پیش از این رجانیوز در سال 93 نیز به بررسی ابهامات موجود در کارنامه اقتصادی حمیدرضا عارف پرداخته بود. در آن مقطع حمیدرضا عارف در گفتگو با سایت خبرآنلاین به سوابق فعالیت‌های اقتصادی خود اینگونه اشاره کرده بود: «من از سال ۸۰ تا به امروز حداقل ۴ شرکت اقتصادی راه اندازی کرده ام که فعال هستند. افتخار و ادعا می کنم که برای مثال در سال۲۰۰۴  شرکت ام.تی.ان MTN آفریقای جنوبی را که در ایران توانست اولین اپراتورخصوصی تلفن همراه کشور (ایرانسل) را راه اندازی کند وشاید مهمترین و بزرگترین پروژه خصوصی سازی در کشور بوده، را به کشور آورده‎ام. به این افتخار می‎کنم که در سن کم توانستم یک شرکت بزرگ و قوی خارجی را با توانایی‎های شخصی به ایران بیاورم که هرچند متاسفانه با دخالت دولت نهم این شرکت خارجی با برخی شرکت‎های زیر مجموعه وزارت دفاع و بنیاد مستضعفان شریک شد و کلیه حقوق مادی و معنوی من و شرکایم غیر مشروعانه نادیده گرفته شد.»

 

پسر عارف از نقش خود در آوردن شرکت بزرگ بین‌المللی ام.تی.ان به ایران در سال 1384 گفته بود و حال آنکه حمیدرضا عارف متولد سال ۵۷ است، یعنی او در سال 1384 که شرکت ام.تی.ان را به ایران آورد، 27 سال داشته است.

 

 

پسر معاون اول دولت اصلاحات با توجه به سن و سالش، احتمالا در اوایل دهه 1380 مدرک فوق لیسانس را گرفته، فورا وارد فعالیت‌های اقتصادی شده و در همان مدت کوتاه، مورد اعتماد شرکت بین‌المللی ام.تی.ان قرار گرفته و توانسته این شرکت را به انجام یک سرمایه‌گذاری بزرگ در ایران قانع سازد!

 

 

توضیحات داستان وار پسر عارف اجازه این پرسش را از رسانه‎ها نمی‎گیرد که چرا با وجود شرکت‎های فعال و با سابقه در این عرصه، شرکت تازه تاسیس وی چنین پروژه سنگینی را عهده دار می شود، آن هم در حالی که به گفته خود او، از سال ۸۰، فعالیت جدی اقتصادی را شروع کرده است؟ چگونه می شود که یک جوان نهایتا ۲۳ ساله در سال ۸۰، به چنین روابط قوی در حوزه های اقتصادی آن هم در عرصه بین المللی دست می یابد؟!  

 

 اگر حمیدرضا عارف چون مارک زاکربرگ خالق شبکه اجتماعی فیس بوک، از توانایی های تحصیلی خود استفاده می‎کردند و یک نوآوری خارق‎العاده را تولید و به عرصه فناوری اطلاعات می‎افزود، شاید پذیرش آن قابل باورتر بود تا اینکه، جوانی ۲۳ ساله به عنوان یک ابرقدرت اقتصادی وارد فضای اقتصادی شده و در مبارزه با رقبای قدرتمند اقتصادی بدون هیچ پشتوانه  سیاسی سربلند از میدان بیرون آمده باشد!

 

این در حالی است که پدر حمیدرضای جوان که این روزها خود را به عنوان فعال موفق اقتصادی معرفی می‎کند، در آن سال، یعنی سال 1380 و آغاز فعالیت جدی اقتصادی پسر پست‎های جالب توجهی داشته که اتفاقا بی ارتباط به زمینه فعالیت‎های اقتصادی حمیدرضا یعنی حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات هم نبوده است.

 

محمدرضا عارف از 1376 تا 1379 وزیر پست و تلگراف و تلفن، از 1379 تا 1380 رئیس سازمان مدیریت و برنامه ریزی و از 1380 تا 1384 معاون اول دولت اصلاحات بوده و عالی‎ترین سمت‎های اقتصادی و فناوری را در آن دولت در اختیار داشته است.

 

 گفتنی است در دوران دولت دوم اصلاحات، وزارت ارتباطات و فن‌‌‌‌آوری‌‌ اطلاعات در تاریخ ۲۷ بهمن ۱۳۸۲کنسرسیوم ایرانسل را به عنوان برنده مزایده اپراتوری دوم تلفن همراه اعلام نمود. در سال 1384 و در اوایل دولت نهم این شرکت با اخذ مجوز فعالیت خود را آغاز کرد. این شرکت طی 8 سال گذشته بیش از 17 هزار میلیارد تومان درآمدزایی داشته است.

 

 

بدون تردید توجه ویژه شرکت بین‌المللی ام.تی.ان به حمیدرضا عارف در اوایل دهه 1380 را نمی‌توان بی‌ارتباط با جایگاه معاونت اولی پدر او بی‌ارتباط دانست، البته این به معنای سوءاستفاده پسر عارف از جایگاه پدر نیست، اما توصیه‌ای است به این کاندیدای اتاق بازرگانی که از این پس به گونه‌ای وانمود نکند که هرگز از امتیاز آقازادگی استفاده نکرده است. البته از نگاه‌های بدبینانه در ماجرای واسطه‌گری پسر معاون اول دولت اصلاحات برای واگذاری یک قرارداد عظیم چند هزار میلیاردی به یک شرکت خارجی نمی‌توان گذشت، خصوصا آن که پسر عارف از اینکه دولت نهم او را از این پروژه پرسود کنار گذاشته، گلایه کرده است.

 

شاید بررسی سوابق فعالیت‎ اقتصادی سایر آقازاده‎ها، برادرزاده‎ها، دامادها و برادران مسئولان ارشد دولتی که این روزها به عنوان فعالین موفق و جوان اقتصادی خود را در رسانه‎ها پرزنت کرده و برای رسیدن به اتاق بازرگانی در تلاش هستند‎، این معما را بیشتر از پیش روشن کند که این جوانان مستعد چگونه در عرض چند سال و بدون اینکه پدران آنها به دلیل کارمندی دولت، سرمایه‎ای آنچنان در حد تجارت‎های میلیاردی در اختیارشان قرار داده باشد، به فعالینی اینچنین موفق در عرصه اقتصاد کشور مبدل شده‎اند!؟