تز جدید آقای تئوریسین برای انقلاب رونمایی شد؛ «اصقلاب»!
سه شنبه ۲۳ بهمن ۱۳۹۷ ساعت ۰۸:۱۹
کد مطلب: 671429
او در بخش دیگری از صحبت‌های خود با اشاره به دو مقوله جمهوریت و دموکراسی در نظام جمهوری اسلامی ایران اظهار می‌کند: دموکراسی
مقوله‌ای مشکک است و مراتب مختلفی دارد. امریکا، ایرلند، سوئد، پاکستان و… همگی دموکراسی هستند اما درجات مختلفی دارند. در کنار دموکراسی، ما اصطلاحاتی مانند شبه‌دموکراسی، نیمه‌دموکراسی، دموکراسی خودمانی و دموکراسی نظامی داریم و باید ببینیم هدف چیست. من معتقدم دموکراسی ممتنع نیست اما باید مشخص کنیم، «دمو» به چه کسانی اشاره دارد. وضعیت دمو در جهان به مرور تکمیل و تثبیت شد و ایران هم راهی جز این ندارد. من زمان هاشمی گفتم، اگر فقط دو نفر یعنی رئیس‌جمهور و رهبری عدالت سیاسی را بپذیرند، دموکراسی تمهید می‌شود. در آن حالت، مکلاها دیر به بازی سیاست دموکراتیک وارد می‌شوند اما دموکراسی بی‌بازگشت پدید می‌آید.
حجاریان می‌افزاید: «به باور من، حداقل مرتبه دموکراسی، ابطال‌پذیری و یا به تعبیری "حق عزل" است. اگر چنین نسبتی برقرار شد، دموکراسی پدید می‌آید و من به احقاق چنین حقی، خوش‌بین هستم.»
*به باور ما منظور حجاریان از حق عزل و ابطال‌پذیری مقوله «تجدید نظر مردم در انقلاب» و امکان عزل رهبری در فرایندهای غیر نخبگانی است.
دو مقوله‌ای که حجاریان طی سال‌های اخیر پیرامون هر دو مشخصاً صحبت‌هایی را ارائه کرده است.
او که معتقد است «بی‌اخلاقی از بالا تزریق می‌شود» و «جامعه ایران در شرایط عام‌البلوی قرار گرفته است» پیش از این اظهار کرده بود که روش فعلی انتخاب رهبری عقلانی و حقوقی نیست!
حجاریان در تکمیل پازل تئوری خود برای طرح مسئله عزل رهبری، همچنین مدتی قبل نیز در صحبت‌هایی از این گفت که «ولایت فقیه» مطلقه نیست و امر مولوی (اجبار شرعی) هم ندارد.
دومین مراد حجاریان از معنای حق عزل نیز می‌تواند بحث تجدید نظر در انقلاب توسط مردم باشد.
مقوله‌ای که طی ۶ سال گذشته توسط شخص او و شخص علیرضا بهشتی مطرح شده است.
حجاریان زمانی درباره این معنی نوشته بود: «تأسیس دولت بر اساس دیدگاه فلسفی "جان لاک" مبتنی بر مالکیت است. بر اساس این دیدگاه مردم حق خود را برای صیانت از حقوقشان- تا حدی که آزادی خودشان سلب شود- به حاکم واگذار میکنند؛ حالا می‌توان این پرسش را مطرح کرد که اگر بخواهیم قراردادی را فسخ کنیم شرایط چگونه است؟ آیا عقد قرارداد دوطرفه است یا شروطی دارد که نمی‌توان آن را فسخ کرد؟! می‌توان گفت هر عقد، شروط ضمن عقد خود را دارد که طرفین آن را حین انجام قرارداد می‌پذیرند؛ مانند حق طلاق و حق تحصیل که زن و مرد حین عقد ازدواج لحاظ میکنند…لذا می‌توان گفت تعهد به قانون اساسی شرط ضمن عقد مردم و دولت است»
صورت دیگر سخن حجاریان درباره حق عزل آنست که لطفاً اثری از ولایت فقیه و اسلام نباشد و گزینه‌های حاضر در سبد انتخاب مردم نیز هیچ تأثیری از اسلام و شرع نپذیرفته باشند!
جالب آنکه او و تنی دیگر از اصلاح‌طلبان خواسته‌های خود را صورت آوانگارد دموکراسی و مشروعیت نیز عنوان و صراحتاً تأکید میکنند که نظام اسلامی ایران در جمهوری ناقص و در دموکراسی و مشروعیت نیز دچار بحران است!
گفتنیست این صحبت‌های حجاریان در آستانه برگزاری راهپیمایی ۲۲ بهمن منتشر شد...
منبع: مشرق
سعید110
۱۰
...
بر فرض محال، بازم تأکید می کنم، بر فرض محال، اگر تزشم درست باشه، چه این تز و یا هر تز دیگری مربوط به گذشته یا آینده، چون خدا باهاش نیست، یعنی حمایت خدا و خواست خدا را به عنوان پشتیبان راه خود ندارد، هیچ غلطی نمی تونه بکند. خداوند فقط راه مستقیم که از مسیر اطاعت از امر ولی خدا که عین امر خداست، که اگر نبود ولی خدا نمی شد، تضمین و ممکن می کند. شاید مدعی باشه که هست! این ادعا یعنی هیچ صراط مستقیمی وجود ندارد، مگر مستقیم با نفسانیت این یا اون! حالا از هر طرفی به جز صراط مستقیم با آن مختصاتی که ذکر کردم، که باشه!
این اقای حجاریان و دوستانشان که از دموکراسی دم میزنند در عمل بدترین شکلهای استبداد را اعمال میکنند و اصلا به دموکراسی و حتی مشارکت سیاسی مردم اعتقاد ندارند . و به قول کیسینجر از دموکراسی و پولورالیسم و حقوق بشر برای زمین زدن حریف استفاده میکنند . چندی پیش در محفلی از محافل اصلاح طلبان قرار شد یکی از اقایان روحانی که خودش نیز از انان بود به عنوان امام جماعت نماز اقامه کند اتفاقا ایشان مقاله ای مستند و منطقی در نقد بعضی مواضع و عملکردهای مرحوم اقای منتظری و دفتریان ایشان نوشته بود به محض اینکه ایشان در جلو ایستاد اکثریت دوستان اصلاح طلبش مجلس و نماز را ترک کردند میزبان که ناراحت شده بود با صدای بلند گفت " خود به خدا ما اصلاح طلبان و مدعیان ازادمنشی از همه دیکتاتور تر و متحجرتر هستیم همان بهتر که به حکومت نرسیدهایم و نرسیم "
منصفانه بخوایم قضاوت کنیم، بیانیه های حجاریان، بازی با کلمات قلمبه و سلمبه برای حق به جانب نشان دادن نظریات بی منطق و بدون استناد خودشه که مثلاً چون خودش اینطوری فکر میکنه، میگرده و به زور از اینور و اونور چند تا مثال مع الفارق گیر میاره و به خورد مخاطبش میده. عزیزانی که طرفدار نظریات ایشون هستن، چرا یکبار استاد رو دعوت نمیکنن که یک مناظره ی رو در رو با عزیزانی همچون رحیم پور ازغدی، حسن عباسی، آقای نبویان و ... داشته باشند؟
