فخاری، عضو شورای شهر:
افشانی سوال ما درباره بازنشستگی را صادقانه جواب نداد/ هرکسی در شورا راه خودش و حزبش را می رود/ اصراری به کاندیداتوری دوباره ندارم
يکشنبه ۲۵ آذر ۱۳۹۷ ساعت ۱۱:۱۶
کد مطلب: 658962
بخش های مهم گفتگوی فخاری را در ادامه خواهید خواند:
*آقای افشانی حتی تا دو ماه قبل از پایان خدمتشان، از واضح‌گفتن اینکه شرایط استخدامی‌شان چیست، طفره رفتند. مسئولیت اخلاقی بر گردن ایشان است، شاید باور داشتند که قابل حل است. ایشان قبل از همه می‌دانسته که چه وضعیتی دارد و به عنوان یک فرد فعال اجتماعی و مدیر باسابقه باید می‌دانستند حق مردم و شورا بود که درست در جریان باشند. کمتر از دو ماه مانده به پایان خدمتشان از نظر تاریخ قانونی، در شورا به وضوح از ایشان سؤال شد که گفتند به خودم بستگی دارد و این جواب درستی به شورا نبود. چطور به ایشان بستگی داشت؟
*این رفتار شفاف و صادقانه‌ای نسبت به سؤالی که از ایشان پرسیده شده بود، نبود. تمام آن مدت هم بخش زیادی از انرژی شورا صرف این مسئله شد که مذاکره کرده و راه‌حل پیدا کنند و ثبات مدیریت شهری دوباره دچار مسئله می‌شد و انرژی‌ای که باید برای حرکت شهر به سمت جلو صرف مي‌شد، خواه ناخواه درگیر حل این مسئله شد. به نظرم شورا باید صادقانه سهم مسئولیت خودش را از این موضوع قبول کند.
*من جزء افراد باورمند به نقد درون‌سیستمی هستم و شاید تند حرف بزنم. نمره عالی یا خیلی خوبی به شورا نمی‌دهم. به نظرم ما در انتخاب مسائلی که بايد به آنها بپردازیم اولویت‌بندی مشترک نداریم و هرکدام از افراد راه خودشان را می‌روند.
*انتظار می‌‌رفت که اتفاقا این شورا توان و مسائل و انرژی‌های پراکنده را در شکل هم‌افزا مشخص کند؛ اگر چند مسئله وجود دارد همه به آن پنج، شش مسئله بپردازند و این‌طور نباشد که هرکس فقط بنا بر تشخیص کارشناسان و حزب خودش یک مسیر را برود.
*من در حرفه خودم بین دوستان و همکارانم سرمایه اجتماعی خوبی دارم اما سرمایه اجتماعی من در سال 96 آن‌قدر نبود که بتوانم رأی یک‌میلیون‌و خرده‌ای داشته باشم و رأی لیست و پشتیبان اجتماعی و سیاسی آن لیست بوده است. اگر ارزیابی شورای عالی ادامه پیدا کند و رأی پشتیبان‌های لیست این باشد که من توانسته‌ام به وظایف شهری خودم و برنامه جمع در قبال مردم عمل کنم، بخشی از تصمیم به کاندیداشدنم به آنها بستگی دارد. اما نه اصراری به این کار دارم و نه واقعا در این راستا حرکت می‌کنم.
۷۰
ببین آش چقدر شوره که...
واقعا ما مردم چقدر بیچاره شده ایم که امثال این خانم برای حضور در یک شورای شهر بی خاصیت تکراری سر ملت این چنین منت می گذارند.مثل آقای وزیری که فکر می کند اگر فردا وی و برخی پزشکان برود اروپا یا امریکا چه سروپاهایی که برای آنها در خارجه شکسته می شود و هکذا چه بلاهای ویرانگری که به خاطر نبود آنها در کشور رخ می دهد؟
شورای شهری که نتیجه اش نجفی زن باره می شود.
شورای شهری که نتیجه اش نجفی زن باره می شود.
