طلبه‌ها جوانان و نوجوانانی هستند که با هدف حرکت در مسیر ارزش‌های اسلامی، تحصیل در رشته‌های حوزوی را برگزیده تا در آینده به عنوان شغل آنها تلقی شود اما با توجه به شرایط اقتصادی جامعه شهریه و درآمد آنها هیچگاه پاسخگوی مخارج و نیازهایشان نخواهد بود.

به گزارش جهان نیوز، امروزه شرایط اقتصادی جامعه به گونه‌ای است که خرید گوشت و مرغ و برنج و دیگر مواد غذایی تنها دغدغه عموم مردم شده است و درآمد خانواده‌ها با مخارج ماهانه آنها همخوانی ندارد و می‌توان گفت تنها کفاف تغذیه و تامین خوراکشان را می‌دهد.

در چنین شرایطی نیز استعداد جوانان کشور با مدارک لیسانس و فوق لیسانس در منازل پنهان مانده و رغبت و تمایل برای رفتن به سمت تحصیل از میان رفته است.

در این میان عده‌ای با مشاهده بیکاری و عدم اشتغال جوانان تحصیل‌کرده دانشگاهی و همچنین با نیت الهی، تحصیل در حوزه علمیه با شغلی پیش‌بینی شده در آینده‌را برمی‌گزینند اما سوال اینجاست که آیا درآمد طلاب حوزه‌های علمیه پاسخگوی امرار معاش آنها می‌باشد یا خیر؟

بدین منظور پای سخنان عده‌ای از طلاب و همچنین مسئولان حوزوی استان قزوین نشستیم تا وضعیت شهریه، حقوق و مزایا، بیمه و دیگر خدمات ارائه شده به آنها را جویا شویم.

طلبه‌ای قزوینی در تشریح مشکلات خود اظهار داشت: شهریه کمی که طلاب در تمام مقاطع دریافت می‌کنند، تنها پاسخگوی بخش ناچیزی از نیازهای روزانه بوده و نیازهای مادی جوانان محصل در حوزه‌ها اغلب توسط خانواده‌هایشان تامین می‌شود و پساز ازدواج نیز، همسران طلاب باید پذیرای داشتن زندگی ساده در عین حال شیرین را با آنها داشته باشند.

وی بیان کرد: هزینه بالای کتاب‌هایی که خریداری می‌شود، طاقت فرسا بوده و اگر بن‌های تخفیف جهت خرید کتاب یا مراکز مختص طلاب با در نظر گرفتن تخفیف فراهم شود، شاید برخی مشکلات خرید کتاب از بین رود.

طلبه‌ای دیگر اظهار داشت: ابتدای هر سال تحصیلی طلبه‌ها راغب به شرکت در کلاس‌های حوزه‌ها بوده و شوق و ذوق بسیار است اما در پایان سال تنها عده‌ ناچیزی باقی می‌ماند که می‌توان عدم هماهنگی بین مواد آموزشی و نیازهای روز را عامل این اتفاق دانست.

وی بیان کرد: در حوزه و مدارس دینی افراد با استعدادهای مختلف در کنار هم قرار گرفته در واقع فرد خیلی تیزهوش که مطلب را به سرعت فرا می گیرد هم سطح با فرد دیگری است که نیاز به تکرار چندباره مطالب از سوی استاد دارد.

این فرد محصل در حوزه علمیه افزود: سازمان پرورش استعدادهای درخشان عاملی است در آموزش و پرورش نخبه‌ها و دلنش‌آموزان عادی را از هم حدا می‌کند و چه خوب است که در حوزه‌های علمیه نیز استعدادها مورد استفاده قرار گیرد.

یکی از مسئولان حوزوی قزوین نیز به خبرنگار تسنیم گفت: طلاب حوزه‌های علمیه در چندین سطح طبقه بندی می‌شوند که بر آن اساس ماهانه مبلغی را به عنوان شهریه دریافت می‌کنند که این مبلغ ناچیز تنها صرف هزینه‌های خوراک، خرید کتاب و تحصیل آنها می‌شود و چیزی برای خرید لباس و دیگر نیازهای انان باقی نمی‌ماند.

وی تاکید کرد: این شهریه از سوی رهبری و امام جمعه و برخی مراجع به حساب طلاب واریز می‌شود که بسته به پایه تحصیلی آنها، این مبلغ متغیر است.

این مسئول عنوان کرد: طلبه‌ها پس از گذراندن مقطع تحصیلی لازم، می‌توانند با خواندن نماز جماعت در مساجد، تدریس در حوزه‌های علمیه، خواندن نماز‌های قضا و گرفتن روزه‌های قضا برای از دنیا رفتگان، شرکت در مراسم ترحیم و سخنرانی‌ و غیره علاوه بر شهریه‌ای که دریافت می‌کنند، منبع درامد دیگری نیز به دست آورند.

وی افزود: حوزه‌های علمیه استان قزوین تماما دارای بنای قدیمی بوده و هیچکدام مجهز به سالن همایش، ورزش و دیگر امکانات موجود در مراکز آموزشی نیستند و خدمات ورزشی در قالب کرایه سالن‌های ورزشی خارج از حوزه‌های علمیه در برخی سانس‌ها به طلاب ارائه می‌شود.

این مسئول افزود: طلاب پس از گذراندن سن قانونی که قبلا 18 سال تمام و اخیرا 25 سال بوده، بیمه حوزه علمیه شده و مطابق شرایط حداقل بیمه کارگری مبلغی توسط طلاب و باقی توسط مرکز خدمات حوزه‌های علمیه پرداخت می‌شود.

وی بیان کرد: با وجود مبلغ کم درآمد و شهریه ناچیزی که طلاب دریافت می‌کنند، تنها با قناعت، کم‌کردن توقعات و برکتی که خداوند به زندگی‌هایشان عنایت می‌کنند امرار معاش کرده و با وجود سختی‌های بسیاری که وجود دارد، زندگی آنها سرشار از حلاوت و شیرینی است.

طلبه‌ها جوانان و نوجوانانی هستند که با هدف حرکت در مسیر دین و ارزش‌های اسلامی، تحصیل در رشته‌های حوزوی را برگزیده تا در آینده به عنوان شغل آنها تلقی شود اما نه تنها شهریه آنها در روزگار تجرد پاسخگوی نیازهایشان نیست، بلکه در اینده و انتخاب شریک زندگی و تاهل نیز با وجود شرایط اقتصادی و تورم در جامعه درامد و مخارج آنها مطابقت نداشت و یکدیگر را پوشش نخواهد داد.

پس با وجود تمام مشکلات معیشتی و حتی امنیتی که طلاب حوزه‌های علمیه را تهدید می‌کند، باید چاره‌ای اندیشید و تنها کاری که می‌توان کرد، تامل و ارائه برنامه جهت کنترل شرایط معیشتی به این قشر از جامعه است.

منبع:تسنیم