زمان می‌خریم تا غرب‌گراها در ایران حفظ شوند!

 

اما این رخداد گویا در ایران آنقدرها جدی گرفته نمی شود. وزیر امورخارجه کشورمان عملا در بسیاری از مذاکرات خود مساله رای آوری جناح سیاسی‌اش را مطرح می کند و به صورت متقابل طرف های اروپایی هم به کاهش یا افزایش محبوبیت آنها در نظر مردم ایران و میزان قدرت‌شان در ساختار سیاسی ایران واکنش نشان می دهد. آنها در بالاترین رده های سیاسی خود به صراحت اعلام می کنند که از کاهش مقبولیت اصلاح طلبان احساس نگرانی می کنند و رفتار خود را در جهت تقویت آنها تنظیم می کنند!

 

مشخص نیست که منافع غربی ها از کنار قدرت گیری اصلاح طلبان در ایران چگونه تامین می گردد که آنها حاضرند در این خصوص پشت تریبون های جهانی اعلام موضع کنند. اما نکته مهم آنکه در داخل ایران به این مساله پرداخته نمی شود. در صورتی که اینگونه صحبت ها در همه کشورها واکنش مردم ونخبگان در حفاظت از استقلال سیاسی کشورشان را در پی دارد.

 

در آخرین مورد وزیرخارجه آلمان در این خصوص می گوید می ‌گوید کشور او همراه با انگلیسی ها و فرانسوی ها به خاطر منافع خودشان سعی می کنند در مقابل اقدامات آمریکا در تحریم‌ها از ایران حمایت کنند. در ویدئوی زیر مشخص است که او به هیچ عنوان نگرانی خود از تزلزل جایگاه دولت موجود در ایران را مخفی نمی کند و دستیابی ایران به قدرت بازدارندگی هسته ای را هدف اروپا معرفی می کند.

 

وال استریت ژورنال از رسانه های پرنفوذ آمریکا در 24 سپتامبر مطلبی با این عنوان منتشر کرد: «اروپا انتظار دارد خرید نفت توسط چین، هند و ترکیه ایران را در توافق هسته ای حفظ کند»

 

در این مطلب با اشاره به این مساله که هرچند خرید نفت ایران از کشورها کم شده اما به صفر نرسیده است، صادرات نفت ایران به چین، هند و ترکیه می تواند دولت روحانی را در توافق هسته ای حفظ کند و محدودیت های بلند مدت و فراگیر کشورمان در این حوزه را حفظ کند.

 

وال استریت ژورنال اعتراف می کند که اروپا در حال خرید زمان است یک دیپلمات اروپایی فاش کرده است که همین اقدامات ناچیز اروپا برای حفظ تجارت برخی کشورها با ایران حاشیه ای بوده و بیشتر یک سیگنال سیاسی است. 

 

در این مقاله آمده است: «یک دیپلمات ارشد اروپایی گفت تاثیر اقتصادی اقدامات اروپا برای حفظ تجارت ممکن است "حاشیه ای" باشد، آنچه مهم است سیگنال سیاسی است. این دیپلمات گفت: ما در حال خرید زمان هستیم.، امیدواریم ایرانیان را متقاعد کنیم که تصمیم احمقانه ای نگیرند."» 

 

 

جان کری وزیر سابق امور خارجه آمریکا نیز درمصاحبه‌ای با شبکه خبری «سی‌ان‌ان» به انتقاد از تصمیم رئیس‌جمهور آمریکا برای خارج کردن این کشور از توافق هسته‌ای با ایران پرداخت. این انتقاد وی نه به دلیل بی اخلاقی یا نقض قوانین بین المللی بلکه به دلیل نگرانی او از کاهش محبوبیت دولت روحانی در میان افکار عمومی ایرانیان بود. 

 

وی درحالیکه منتقدان برجام در ایران را «تندرو» نامید گفت: « آمریکا با خروج از برجام، موضع تندروها در داخل ایران را تقویت کرده است. او کسانی را در داخل ایران قدرتمند کرده که می‌گفتند نمی‌توان با آمریکا مذاکره کرد و نمی‌توان به آنها اعتماد کرد، چون آنها شیطان بزرگ هستند. حدس بزنید چه اتفاقی افتاده؟ آمریکا کاری کرده که حرف آنها درست از آب درآمده است.»

 

روزنامه واشنگتن پست نیز در مقاله ای که در 15 اردیبهشت ماه ابراز نگرانی کرده بود که خروج آمریکا از این توافق باعث تضعیف غرب گرایان می گردد و توان مقاومت آنها در مقابل نیروهای انقلابی برای بازگشت به قدرت هسته ای را از دستشان خواهد گرفت.

 

بدین ترتیب رسانه های آمریکایی، مقامات اروپایی و مقامات سابق آمریکایی همه یک نگرانی دارند: قدرت گرفتن رقبای دولت فعلی در ایران و تضعیف اصلاح طلبان. به اذعان خود آنها مسائلی چون همکاری اروپا با ایران «حاشیه ای» بوده و صرفا مصرف سیاسی در داخل ایران دارد!

 

 

اما این حمایت آشکار بیگانگان از یک جناح سیاسی در ایران یک طرفه نیست. مقامات ایرانی هم بارها در گفت وگوهای مختلف از سیاست خارجی کشورمان برای حمایت از منافع جناحی خود یارانه داده اند.

 

ظریف در سال93 در شورای روابط خارجی آمریکا حضور پیدا کرد. فارغ از اینکه چرا باید وزیر خارجه کشورمان در چنین جلسه ای شرکت کند اما صحبت های ظریف در جمع دشمنان تعجب برانگیز است. در این نشست وزیرخارجه کشورمان در پاسخ به سؤال هاله اسفندیاری، همکار جورج سوروس و مسؤول بخش خاورمیانه وودرو ویلسون با گره زدن مساله دیپلماسی به انتخابات گفته بود مذاکرات هسته‌ای تاثیر مستقیم بر مسائل داخلی ایران خواهد داشت و در صورت شکست مذاکرات، دوستان او انتخابات مجلس آینده را به جریان غرب‌ستیز واگذار خواهند کرد.

 

 

اما این موارد تنها نمونه هایی نیست که نشان میدهد که اصلاح طلبان از سیاسی‌بودن اهداف مذاکرات با طرف غربی و آمریکایی صحبت می کنند.

 

پیشتر و هنگامی که روحانی به عنوان دبیرشورای عالی امنیت‌ملی در دولت اصلاحات مشغول مذاکره با طرف غربی بود نیز ظریف در سخنانی که فیلمش سالها بعد منتشر شدخطاب به البرادعی دبیرکل آزانس بین‌المللی انرژی اتمی گفته بود: «بسیاری از کاندیداهای ریاست جمهوری از شکست مذاکرات ما سود می‌برند.آنها موفقیتی در این گفتگوها نمی بینند و از طرفی آنها آدمهای پرنفوذی هستند. اعتبار اروپایی ها و مذاکره کنندکان ایرانی هردو در ایران از دست رفته است»
 

در جریان انتخابات های گذشته این گذاره مطرح شده بود که دولتی‌ها برای موفقیت در انتخابات‌های آتی نیاز به برگ‌برنده‌ای به نام «برجام» آن هم به عنوان یک «آفتاب تابان» دارند تا بتوانند با سوارشدن روی موج اجتماعی و جوسازی سیاسی‌اش؛ در انتخابات پیروز شوند. حالا اروپایی ها متوجه شده اند که غرب‌گرایان ایران که عقب نشینی های تاریخی همیشه در دوره آنها رخ داده است در معرض خظر قرار دارند، به همین دلیل با تمام قوا به میدان آمده اند تا افکار عمومی را با بازی پلیس خوب و پلیس بد فریب دهند و خود را در کنار ایران نشان دهند. اتفاقی که وال استریت ژورنال و مقامات اروپایی از آن به عنوان یه «سیگنال سیاسی» یاد می کنند!