ماجرای جالب توقف امیرالمومنین(ع) در مسیر جنگ صفین
دوشنبه ۲۳ مهر ۱۳۹۷ ساعت ۰۸:۴۵
کد مطلب: 646670
حسابرسی اهل ایمان در قرآن
دو حساب برای اهل ایمان در قرآن مجید مطرح است:
الف) حساب یسیر
«حساب یسیر» یعنی پرونده‌رسی بسیار آسان. «یسیر» از نظر ادبیات عرب صفت مشبهه است، یعنی پروندهٔ انسان را از ابتدای تکلیف تا روز مرگش به آسان‌ترین صورت رسیدگی می‌کنند. این رسیدگی چقدر طول می‌کشد؟ پیغمبر(ص) می‌فرمایند: کمتر از زمان نماز عصرتان خواهد بود و بیشتر طول نمی‌کشد. چطور طول نمی‌کشد؟ برای اینکه علم پروردگار چیرهٔ به پروندهٔ ماست.
خداوند نمی‌خواهد پروندهٔ ما را که خود ما هستیم، ورق بزند و مته لای خشخاش بگذارد، این صفحه را ببیند و تمام کند، بعد آن صفحه را ببیند. اینها کار ماست و علم پروردگار علم محیط است: «وَ کٰانَ اَللّٰه بِکلِّ شَیءٍ مُحِیط»(سورهٔ نساء، آیهٔ 126)، یعنی همین الآن شما این عالم را با کل موجوداتش در نظر بگیرید، پیش پروردگار حاضر است: «وَ إِنْ کلٌّ لَمّٰا جَمِیعٌ لَدَینٰا مُحْضَرُونَ»(سورهٔ یس، آیهٔ 32). مگر خدا صبح به صبح و شب به شب، موجودات زنده را می‌شمارد؟ مگر می‌نشیند و دریاها، صحراها، جنگل‌ها و پرندگان هوا را حساب می‌کند که هر کدام چقدر غذا می‌خواهند و چه می‌خواهند؟
میلیون‌ها سال است موجودات زنده هر صبح و ظهر و شب بر سر این سفره‌اند و هیچ چیز هم از آنها کم گذاشته نمی‌شود، شماره هم نمی‌کند و معطل این هم نمی‌شود که موجود چه می‌خواهد؛ بلکه کار در جا و فعلی است و به عبارت خیلی لطیف، کار در پیشگاه مقدس او برای خود او اصلاً زمان ندارد؛ اگر بگوییم خداوند متعال در گرو زمان است، این حرف باطلی است؛ اگر بگوییم معطل زمان است، این حرف باطلی است؛ اگر بگوییم معطل شمارش است، این حرف باطلی است. ظاهر و باطن جهان یک‌جا در محضر مقدس اوست و یک‌جا هم جهان را کارگردانی می‌کند و می‌چرخاند، یک‌جا به همهٔ موجودات عالم رسیدگی می‌کند. «حساب یسیر» یعنی یک‌جا رسیدن به پرونده، چون اوّلِ پرونده تا آخر پرونده در علم او حاضر است و حکم می‌کند.
اما آنهایی که پرونده‌شان معطلی دارد، معطلی برای خودشان است؛ یعنی اینها خودشان را در دنیا نسبت به هر کار مثبتی معطل گذاشتند و نرفتند و به‌عبارت ساده‌تر، خودشان را تعطیل کردند؛ لذا رسیدگی به پرونده‌شان هم تعطیل است و به پرونده طول زمان می‌خورد تا از تعطیلی دربیاید و آنها را در جهنم بیندازند؛ ولی حساب اهل ایمان، «حساب یسیر» است.
ب) بِغَیْرِ حِسَاب
عده‌ای از اهل ایمان هم اصلاً حساب ندارند و اگر در قرآن مجید دقت کرده باشید، می‌فرماید «بِغَيْرِ حِسَابٍ»(سورهٔ زمر، آیهٔ 10).
قطعه‌ای از بهشت بر روی زمین
امیرالمؤمنین(ع) با لشکرش در مسیر جنگ صفین آرام می‌رفتند که به یک نقطه رسیدند. حضرت فرمودند پیاده شوید! هیچ‌کس هم نمی‌دانست امیرالمؤمنین(ع) برای چه دستور پیاده‌شدن دادند، اما همه اطاعت کردند و پیاده شدند. حضرت فرمودند امشب را در اینجا می‌مانیم. آنها بی‌خبر هم بودند، برای چه؟ ما که داشتیم مسیر را راحت طی می‌کردیم، چرا حضرت فرمودند پیاده شوید و چرا امشب در اینجا باید بمانیم؟ لشکر ماندند، امام آن شب را نخوابیدند، جای خواب هم نبود و امام می‌دانستند اینجا کجاست.
امام می‌دانستند بسیاری از انبیا هم که آمدند تا از اینجا عبور کنند، ماندند و عبادت کردند، گریه کردند و اشک ریختند. این را امام می‌دانستند، اما مردم نمی‌دانستند! امام می‌دانستند این قطعه زمین از قطعات زمین‌های بهشت است، اما بقیهٔ زمین‌های جهان نه؛ امام می‌دانستند خداوند متعال به این قطعه از زمین نظر خاص دارد و بقیه نمی‌دانستند؛ امام می‌دانستند که خداوند متعال این زمین را دوهزار سال قبل از خلقتِ زیر کعبه آفریده است.
بِغَیْرِ حِسَاب در کلام امیرمؤمنان(ع)
نماز صبح شد، لشکر به امام اقتدا کردند؛ امام سلام نمازشان را که دادند، دیگر تسبیح و دعا نخواندند، سر سجاده خَم شدند و یک‌مُشت خاکِ جلوی سجده‌شان را برداشتند، بو کشیدند و فرمودند: «واهاً أيتها التربة! یخرجون منك یوم القیامة اقوامٌ يدخلون الجنة بِغَيْر حِساب»، خوش‌به‌حال تو ای خاک! خیلی عجیب است! آنجا آب هم بود، اما نگفتند خوش‌به حال تو ای آب؛ تعدادی هم نخل خرما بود، اما نگفتند خوش‌به‌حال شما ای نخل‌های خرما؛ تعدادی پرنده هم آنجا بود، اما نگفتند خوش‌به‌حال شما ای پرندگان؛ بلکه خوش‌به‌حال تو ای خاک! این خوش‌به‌حال تو ای خاک چه معنی می‌دهد؟ این‌قدر این خاک ارزش داشت که به‌خاطر آن ارزشش فرمودند: خوش‌به‌حال تو ای خاک که «یخرجون منکِ یوم القیامة اقوامٌ یدخلون الجنة بِغَیْر حساب». همان بِغَیْرِ حِسَابی که در قرآن است.
گزیده ای از مجلس سخنرانی حجت الاسلام شیخ حسین انصاریان
کربلاست؟
چرا کامل گفته نشده؟