گروه فرهنگی جهان نیوز: «کسی که در اين عالم می‌خواهد به امام(ع) برسد و با امام خودش سالک شود و راه را با امامش طی کند، منتظر آن لحظه است؛ همۀ عمر مراقب است که ثانيه‌ها از کف او نرود. اين می‌شود «سرعت». حادثه‌ها بر او سبقت نمی‌گيرند.

گاهی انسان صبر می‌کند، حادثه‌ها هم می‌آيند و از انسان جلو می‌زنند!

هيچ وقت شب جمعه منتظر من نمی‌ماند. من اگر می‌خواهم شب جمعه را درک کنم، بايد از قبل آماده شده باشم. هيچ وقت سحر منتظر من نمی‌ماند که من سير خواب شوم و بعد بيدار شوم. من اگر می‌خواهم سحر را درک کنم، بايد خوابم را تنظيم کنم تا فرصت از من سبقت نگيرد. اگر این نباشد تا بفهمم که سير خواب شده‌ام یا نه، سحر گذشته است. نماز اول وقت هم همين‌طور است.

جوانی مثل باد می‌رود. هيچ‌وقت منتظر نمی‌ماند که شما مهيا شويد و از اين جوانی استفاده کنید. اکثر انسان‌ها اين‌گونه‌اند که وقتی جوانی از کفشان می‌رود، تازه به پشت سر نگاه می‌کنند و می‌فهمند که چه استفاده‌هايی می‌توانستند بکنند.

اينها اهل سرعت نيستند. «اهل سرعت» کسی است که قبل از اينکه جوانی تمام شود، بار جوانی‌اش را بسته است. بعد که به پشت سرش نگاه می‌کند مي‌بيند همه بهره‌اش را برده است. اگر از نو هم تکرار شود، همين‌طور است. بيش از اين، کاری از او نمی‌آيد. او خودش را برای شب جمعه، برای ذی‌الحجه، برای رمضان، برای شب امتحان آماده کرده است. اهل سرعت بودن يعنی همین

گزیده ای از بیانات استاد سید محمّدمهدی میرباقری