به گزارش جهان نيوز، حمید داودآبادی، راوی و نویسنده دفاع مقدس با انتشار عکس زیبایی از یک دختربچه که در حال بازی بین تابوت شهداست، نوشته است:
عکسی تکان دهنده!
نمی دانم با این عکس چه کنم!
با خنده این دخترک بخندم
یا با گریه مادرش بگریم!
بر بازیگوشی اش تبسم کنم
یا بر شهربازی اش اشک بریزم!
شما چه گویید؟
فراغبالی و حسِ خوش و زیبای یک انسان, انسانی پاک و بی رنگو لعاب, انسانی بی کینه و دل ارام ,انسانی که از همه ی دغدغه ها و اضطرابهایش فقط جُستن و انتخاب کردنِ مامنی مطمئن و دلچسب برای تخلیه ی شادیهای درونش , انسانی که امن ترین تونلی را برگزیده است که محلِ ورودش از کفِ پاهائی ثابت قدم و استوار درراهِ ارمانهای والایش درراه اعتقاد و ایمانِ راسخش به دینش اسلام محمدی حسینی و انتهایش از ناحیه ی سری که برای اعتلای باورهایش , همنوعش , امامش و مولایش , عترت پاک و معصوم رسول خدایش بردار رفته و از سه پیکر پاک و اسمانیِ بحق محیط و بازیگاهی تشکیل داده اند که فقط و فقط پاکدلان و معصومان و خدا پندارها و خدا نظرکننده های مخلص و بی حیله و دستان ازان باخبرو بدان روی میاورند و دران احساسِ شعف و شورو صفایِ دلی پیدا میکنند که ما رنگ خورده و زنگ خورده ها باید درحسرتش بگِریم و برحال زارو پریشان خویش از بابت از دست دادنِ لیاقتها و درخواب فرورفته گی های دیروز. امروزو فردایمان یخندیم . /
متن بسیار بسیار زیبا با احساسی بود . دستتون درد نکنه. و من فکر میکنم این متون زیبایی که نوشته شده از سر حال و هوا و شور و نشاط ملکوتیان و شهپر نشینان است. دم مسیحایی شهدا با دل انسان اینچنین میکند.