چرا اصلاح طلبان از شفاف سازی آرای خود واهمه دارند؟

گروه سیاسی جهان نيوز: طرح شفافیت آرای نمایندگان که چندی است در مجلس مطرح شده و موافقان و مخالفانی پیدا کرده است، دارای ابعاد و نتایج بسیار زیادی است. حتی برخی بیان کرده‌اند که این طرح می تواند کارکرد مجلس را بسیار بالاتر ببرد و به طور جدی مجلس را در راس امور قرار دهد.

طرحی که توسط «حسینعلی حاجی دلیگانی» نماینده مردم شاهین شهر و برخی دیگر ارائه شد این حسن را دارد که مردم با نمایندگان و سطح فعالیت آنها به خوبی آشنا سازد.

با نگاهی به اسامی نمایندگانی که با این طرح موافق هستند متوجه می شویم که کمتر نماینده اصلاح طلبی در این زمینه با وجود ادعای آزادی و دفاع از آن با این طرح موافق است. «محمود صادقی» نماینده جنجالی اصلاح طلب که توئیت‌هایش به عنوان شفاف‌سازی اغلب بحث هایی ایجاد می کند از پیوستن به این طرح امتناع ورزیده است. این درحالی است که صادقی رئیس فراکسیون شفافیت مجلس نیز هست. این طرح نشان داد افرادی که موضوع شفافیت را یدک می کشند کمتر تمایلی به شفاف سازی خالص فعالیت خود دارند.

البته برخی از نمایندگان طرح را کامل ندانسته و عنوان می کنند که به غیر از شفافیت آرا بایستی موارد دیگر نمایندگان ازجمله حضور و غیبت در جلسات کمیسیون ها و حتی آوردن و نیاوردن تلفن همراه آنان در این جلسات شفاف سازی شود.

اما در این میان «فاطمه حسینی»، دختر صفدر حسینی که نطق جنجالی‌اش در حمایت از مسائل مالی خانواده اش جنجال ساز شد در توئیتر خود علت عدم پیوستن به این طرح را اعلام کرده است.

این نماینده اصلاح طلب در حساب کاربری توئیتر خود نوشت:
 
«به #کمپین_شفافیت_آراء_نمایندگان نپیوستم زیرا
۱.در ظاهر داوطلبانه است اما به ابزار سیاسی اعمال فشار علیه نمایندگان تبدیل شده
۲.هدف آن نه شفافیت آراء در همه طرح ها و لوایح، بلکه تنها وارسی رای نمایندگان به لایحه الحاق به #CFT است
۳.به‌دنبال تحقق منافع #جریان_خاص است نه منافع ملی»

 

با بررسی استدلال های حسینی به واهمه اغلب نمایندگان اصلاح طلب از این طرح به خوبی پی می بریم. اینکه این نماینده شفافیت آرای نمایندگان را وارسی و اعمال فشار علیه آنان می دانند و آنرا با برچسب زنی سیاسی تحقق منافع جناح خاص عنوان می‌کند. این دست مواضع این پرسش اساسی را به وجود می آورد که اگر این طرح توسط اصلاح طلبان هم مطرح شده بود این نماینده بازهم چنین عقیده ای داشت. از سوی دیگر شفافیت آرا وقتی نمایندگان با پاکدستی و برای خدمت به مردم عمل کنند و مردم نیز نیت و اهداف آنان را مشاهده می کنند چرا بایستی وسیله ای علیه آنان شود؟ مگر اینکه غیر از این موضوع از فعالیت آنان مشاهده شود.
 
از سوی دیگر افکارعمومی در شبکه های اجتماعی این سئوال را از نمایندگانی که حاضر به شفافیت آرای خود نیستند می پرسند که «جالب است نمایندگانی داریم که حاضر نیستند برای مردم خودشان شفاف شوند ولی خود را به در و دیوار میزنند تا FATF را امضا کنند و اطلاعات محرمانه کشور را به دست بیگانه دهند.»
 
با این اوصاف و بازهم با رجوع به توئیت فاطمه حسینی باید پرسید چرا نمایندگان اصلاح طلبی مانند وی از شفاف سازی آرای خود نزدم مردم ایران با عنوان طرح سیاسی یاد می کنند اما سعی دارند برای بیگانگان شفاف سازی را انجام دهند.

این نماینده البته در توئیتی دیگر درباره شفافیت آرا پیش از مخالفت با آن نوشته بود: «در راستای #شفافیت_آراء_نمایندگان ، به صورت کاملا داوطلبانه و بدون وابستگی به جریانی، آرای دیروز (اول مهر) خود درباره فوریت "طرح عفو عمومی" و نیز "مسکوت ماندن طرح ساماندهی بازار خودرو" را اعلام میکنم؛
۱. موافقت با فوریت طرح عفو عمومی
۲. مخالفت با مسکوت ماندن ساماندهی بازار خودرو»
 
با این حال نمایندگان اصلاح طلب خوب بلدند که ژست شفافیت بگیرند اما در یک موضوع و طرح همه گیر و سازمان یافته زیر نظر مجلس به طور علنی با این مسئله مخالفت می کنند که این موضوع هم بسیار قابل تامل است.

در این رابطه برخی به اتفاقاتی که در مجلس دهم رقم خورد از جمله تصویب 20 دقیقه ای برجام اشاره می کنند و بیان می شود که شفافیت آرا می تواند در تاریخ یک کارنامه کاری معین در دسترس مردم قرار دهد. در این رابطه مردم با استفاده از همین کارنامه کاری می توانند نمایندگان را گلچین کنند. لیستی رای دادن تجربه ای بود که مورد انتقاد بسیاری قرار گرفته است و حتی گفته می شود رانت و پول در این لیست‌ها تاثیرگذار بوده است. شفافیت آرا می تواند این سیستم معیوب را کنار زده و سیستم رای به کارنامه واقعی و شفاف نمایندگان را به وجود بیاورد.