جهان نیوز - دکتر محمد لطفی زاده: یکی از درسهای بزرگ حادثه عاشورا، اقامه نماز بوده است. مشهور است که در اوج جنگ در صحرای کربلا نماز ظهر اقامه شده و حتی برخی از یاران باوفای امام حسین علیهالسلام که میتوانستند در جنگ مؤثر باشند برای حفاظت از نماز شهید شدهاند.
این نماز که به بیان روایات، ستون و چهره دین است از اهمیت بالایی برخوردار میباشد. اما وظیفه ما و دولت در این باره چیست؟ نمیخواهیم بگوییم باید مردم را به زور به بهشت بُرد اما دولت اسلامی به فرموده قرآن کریم در آیه 41 سوره مبارکه حج، (الّذینَ اِن مَکَّناهُم فی الاَرض اَقاموا الصَّلاة...) وقتی قدرت را در اختیار گرفت باید در راه اقامه نماز و دین بکوشد.
ما نیز اگر پیرو سیدالشهداء علیهالسلام هستیم باید نماز را اقامه کنیم. همه آیات قرآن کریم و روایات معتبر را که ببینید یک جا هم پیدا نمیکنید که فرموده باشند (نماز بخوانید) بلکه همه جا سخن از اقامهی نماز است. بین خواندن نماز و اقامه کردن آن تفاوت ظریفی است. نمازی که ستون فقرات آن شکسته باشد و نسبت به آن بیاهمیت باشیم مصداق آیات 5 و 6 سوره مبارکه ماعون خواهد بود که خدای سبحان فرمود: (وای بر نمازگزارانی که در نماز خود سهلانگارند).
اگر قرآن کریم در آیه 45 سوره مبارکه عنکبوت وعده فرمود که (انَّ الصَّلاة تَنهی عَنِ الفَحشاءِ وَ المُنکَر) یعنی نماز انسان را از کارهای زشت و گناه بازمیدارد، این مربوط به نمازی است که اقامه شده باشد. نمازی که ایستاده باشد (مثل ستون) میتواند مقابل گناه ایستادگی کند!
چه خوب که همه ما پیمان ببندیم از این دهه محرم به بعد، تحولی در نگاهمان به نماز ایجاد کنیم و وقت کلاس و جلسه و مسافرت و نظایر آن را با نماز تنظیم کنیم و نمازمان را با قرائت صحیح و با نشاط تا جایی که ممکن است اقامه کنیم و نسبت به نماز سهلانگار نباشیم و آن را به انتهای وقت موکول ننماییم.
و صلی الله علی محمد و آله الطاهرین