استاد حوزه علمیه گفت: غفلت منکری بسیار بزرگ است که متاسفانه کسی به آن کار ندارد، مهم‌ترین معروف‌ نیز خدمت به مردم در قالبی زیبا و بدون چشم‌داشت است.

به گزارش جهان نیوز، حجت الاسلام والمسلمین محمدباقر علوی تهرانی استاد حوزه علمیه در مراسم سوگواری سیدالشهداء که در مسجد امیر برگزار شد، گفت: برای ساختن جامعه صحیح باید ارتباط بین افراد بر مبنای صحیح، پایدار و بر اساس ارزش‌ها باشد.

وی در تبین محسن بودن نسبت به خداوند، عنوان کرد: خداوند هر فعلی را از انسان نمی‌پذیرد حتی اگر زیبا باشد، بلکه عمل باید حسن فعلی و فاعلی را همزمان داشته باشد که حسن فاعلی به واسطه نیت است.

حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی در تعریف نیت، اظهار داشت: نیت همان اراده است که عمل را از سهو یا عادت جدا می‌کند در واقع نیت عمل را با انتخاب و اراده همراه می‌سازد؛ نیت پاسخ به چه می‌کنید نیست بلکه پاسخ به چرایی کار است که باید برای خدا اخلاص داشته باشید.

استاد حوزه علمیه افزود: وقتی در نماز نیت درست ندارید حضور قلب هم نخواهید داشت، لازمه حضور قلب خشیت نزد خداوند است.

وی افزود: از رسول خدا(ص) درباره اخلاص و احسان سوال شد؛ ایشان پاسخ دادند اخلاص یعنی خدا را طوری پرستش کنید که گویی او را می‌بینید و احسان یعنی هر عملی را انجام می‌دهید بدانید که عالم محضر خداوند است و همه اعمال شما را مشاهده می‌کند.

حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی با بیان اینکه همه مشکلات ما مربوط به غرب یا بی تدبیری در مباحث سیاسی نیست بخشی از آن به ما مردم بستگی دارد، گفت: اکثریت ما مردم مرتکبین مناسک دینی همچون نماز، روزه، حج و غیره هستیم؛ اما متاسفانه تربیت دینی نداریم.

استاد حوزه علمیه افزود: خدمت‌رسانی به مردم احسان است، که باید در قالب کار نیکو، زیبا و بدون چشم داشت انجام شود.

وی با بیان اینکه غفلت منکری بسیار بزرگتر از بی‌حجابی است که متاسفانه کسی به آن کار ندارد، اظهار داشت: از مهم‌ترین معروف‌های این کشور خدمت به مردم در قالب خوب و بدون چشم‌داشت است.

حجت الاسلام والمسلمین علوی تهرانی با بیان اینکه پس از پرستش خدا هیچ چیزی به میزان گره‌گشایی و خدمت به مردم ارزش و اهمیت ندارد، ابراز کرد: اگر می‌خواهید بستری را برای آمدن امام زمان(عج) فراهم کنید از همین جا باید شروع کنید.

استاد حوزه علمیه با اشاره به سوره بقره آیه 83؛ گفت: بر اساس آیات قرآن باید خدمت‌رسانی به دیگران ابتدا از پدر و مادر آغاز شده سپس به ترتیب ذی القربی، یتیمان، مستمندان، همسایگان آبرومند دور و نزدیک، همراهان، رفقا و در راه ماندگان را شامل شود.

منبع:خبرگزاری دانشجو