گروه سیاسی جهان نيوز: روزنامه اصلاحطلب قانون در گزارشی با عنوان «راهکارهای عقیم» مینویسد: «در سخنان و راهکارهای اخیر سیدمحمد خاتمی (پس از گذشت نزدیک به هشت ماه از اعتراضات دی ۹۶) ... ضمن عذرخواهی از مردم به دلیل کاستیهای موجود، راهکارهایی پانزدهگانه برای «برونرفت از وضعیت کنونی» ارائه شده است، اما متأسفانه نگاهی به راهکارهای موجود نشان میدهد که نسبت مستقیمی بین آنها و اعتراضات اخیر وجود ندارد. این راهکارها اگرچه به ظاهر بسیار مترقی است و میتواند گامی اولیه برای دستیابی به آرمانهای اصلاحطلبانه باشد، ولی به نظر میرسد دستکم در شرایط موجود برای گشایش در وضع موجود بیان نشدهاند! این پانزدهگانه زیبا، بیشتر راهکارهایی کلی هستند که نمیتوانند اثری بر فروکاستن اعتراضات اخیر یا حل مطالبات معترضان داشته باشند. شاید اگر معترضان آنها را راهکارهایی لوکس بدانند که دردی از آنها دوا نخواهد کرد، نتوان خردهای بر آنان گرفت.»
این روزنامه در ادامه آورده است: «ریشه عقیم بودن راهکارهای مدنظر آقایان بیشتر شبیه یک رفع مسئولیت تاریخی مینمایاند تا نقشه راهی واقعگرایانه... عدم شناخت جنس اعتراضات موجود و گروههای اجتماعی درگیر در آن است. به وضوح پیداست که اصلاحات با وجود بهرهگیری از متخصصان علوم اجتماعی در بدنه خود از شناخت و فهم شکل و ساختار نارضایتیهای موجود عاجز است... راهحلهای پانزدهگانه مذکور میتواند سرمنشأ معضلات تازهای نیز باشد که خود باعث عمیقتر شدن بحران پیشرو میشوند.»
پیش از این نیز یک روزنامه اصلاحطلب درباره تأثیرگذاری بیانیه پراکنی و موضعگیریهای خاتمی نوشت: حتی خود اصلاحطلبان هم این بیانیهها را نخواندهاند چه رسد به مردم(!)
بررسیهای روزنامه اصلاحطلب اعتماد نشان میدهد به این بیانیهها توجهی در افکار عمومی نشده است.
در گزارش روزنامه اعتماد آمده است: «چرا هیچ یک از تصمیمسازان و کنشگران اصلی کشور از زمان صدور این بیانیهها در مورد راهکارهای پیشنهادی یک جریان سیاسی واکنشی نشان ندادهاند؟ آیا بیانیه را ندیدهاند یا نادیده گرفتهاند؟ پرسشهای «اعتماد» از برخی چهرههای سیاسی نشان میدهد که این دو بیانیه دیده نشده و حتی در میان اصلاحطلبان هم کسانی حضور دارند که حتی دو بیانیه را ندیدهاند و البته سؤال مهمتر اینکه آیا این بیانیهها اساساً کارکردی در نظام سیاسی دارد یا خیر؟ نویسندگان بیانیه اصلاحطلبان در پایان آن نوشتهاند که باور دارند «هیچ مطالبهای با درخواست و نامه و تومار محقق نخواهد شد؛ پس دست یاری خود را به سوی شما هموطنان دراز میکنیم؛ به سوی تمامی ایرانیان آزاده، شریف و دغدغهمند. به سوی همانانی که هر چند فشار اقتصادی توان از کفشان برده و امیدهایشان را هدف قرار داده، اما قدرت ارادهشان و شوق علاقهشان به این میهن، جوانههای امید را در دلهاشان زنده نگه داشته است. با این حال دست به قلم شده و همچون بیانیه قبلی بندهایی را مطرح کردهاند که نه تنها قابلیت اجرایی شدن آن اندک است حتی از میان همجناحیها یا مخالفانشان هم نادیده گرفته شده است.