درصدد کاستن از تعداد اعضایی هستند که نگاه آنها به موضوعات با رویکرد طیف امید تفاوت دارد. برخی خبر دادند که آنها درصدد افزودن فرشید گلزاده، بابک بهادری و فائزه دولتی به جمع شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان‌اند و از سوی دیگر خواهان حذف محسن آرمین، زهرا مجردی و محمد کبیری هستند.

گروه سیاسی جهان نیوز: در هفته های اخیر اصلاح طلبان طرح های مختلفی را برای بهبود وضعیت تشکیلاتی این جناح سیاسی مطرح کرده اند. طرح های که هم در نظر و هم در اجرا سبب اختلافاتی نیز بین آنها شده است.

به گزارش جهان نیوز، اما افشاگری اخیر روزنامه اصلاح طلب آرمان – رسانه نزدیک به خانواده آیت الله هاشمی- نشان می دهد که بخش عمده اختلافات در جریان اصلاحات به مهره چینی محمدرضا عارف در شورای عالی سیاستگذاری اصلاحات برمی گردد.

این روزنامه طی گزارشی درباره اختلاف نظر اصلاح طلبان در نوع ترکیب شورای عالی اصلاحات نوشته است: « برخی اعضای این شورا معتقدند در این شورا کسانی درصدد راهیابی افرادی به شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان هستند که با آنها هم‌رای و هم‌نظرند، یعنی درصدد کاستن از تعداد اعضایی هستند که نگاه آنها به موضوعات با رویکرد طیف امید تفاوت دارد. برخی خبر دادند که آنها درصدد افزودن فرشید گلزاده، بابک بهادری و فائزه دولتی به جمع شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان‌اند و از سوی دیگر خواهان حذف محسن آرمین، زهرا مجردی و محمد کبیری هستند. 3 عضوی که آنها درصدد افزودن نامشان به شورای سیاستگذاری اصلاحات هستند در بنیاد امید ایرانیان - بنیاد متعلق به محمدرضا عارف- عضویت دارند که در تعریف این بنیاد آمده است: «از وظایف اصلی بنیاد امید ایرانیان می‌توان ایجاد تفاهم و تعامل بین خبرگان و نخبگان ایرانی فراتر از مرزبندی‌های سیاسی و جغرافیایی، استفاده از ظرفیت‌ها و توانمندی‌ها و کمک به بازگشت سرمایه‌های انسانی خارج از کشور همراه با استفاده هوشمندانه از سرمایه‌های داخل کشور، توسعه و پرورش منابع انسانی نخبه و کارآمد در زمینه‌های مختلف به ویژه در حوزه مدیریت راهبردی، معرفی و ترویج اندیشه‌های راهبردی در عرصه کشورداری از طریق تعامل حرفه‌ای با عرصه قدرت و عرصه عمومی و تاثیرگذاری بر سطوح تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری از طریق پژوهش، مشاوره، نقد و آموزش در حوزه مسائل راهبردی و فعالیت در امور عام‌المنفعه، خیریه و فرهنگی و اجتماعی را نام برد.» بنابراین فعالیت سیاسی در اولویت فعالیت این بنیاد قرار ندارد. پس مشخص نیست اصرار به افزودن 3 عضو این بنیاد به شورای سیاستگذاری اصلاح‌طلبان که سیاست‌ورزی در درجه نخست آن قرار دارد به چه معناست؟ طبیعی است که پیشنهاد افراد ناشناس برای حضور در شورای عالی سیاستگذاری و میدان ندادن به اعضای با سابقه و شناخته شده اصلاح‌طلب برای حضور در این شورا محل اختلاف در اردوگاه اصلاح‌طلبی می‌شود.»

همه ناراضی جز عارف
این گزارش می افزاید: اخیرا علی صوفی از فعالان باسابقه جریان اصلاحات گفته است: «به هر حال اینکه شورای عالی سیاستگذاری تنها محوریت کار تشکیلاتی در جریان اصلاحات باشد مورد اتفاق نظر شورای هماهنگی جبهه اصلاحات نیست. اگر نظر اکثریت اعضای شورای هماهنگی جبهه اصلاحات منفی قاطع باشد دیگر شورای سیاستگذاری نمی‌تواند به کارخود ادامه دهد و سازوکار دیگری باید تدبیر شود.»

علی تاجرنیا فعال سیاسی اصلاح‌طلب هم به ضعف در شورای سیاستگذاری اینچنین اشاره می‌کند:«اصلاح‌طلبان اگر نقصی در ساختار مشاهده می‌کنند باید درصدد رفع آن باشند. تجربه تشکیل نهادهای موازی، تعارض بیشتر را درپی خواهد داشت. در شورای عالی سیاستگذاری نیز باید مستندات مخالفان مورد پذیرش قرار گیرد. در ساختارهای ائتلافی نباید دیکتاتوری اکثریت داشته باشیم. ائتلاف شرایطی دارد که حتی اقلیت هم باید به اندازه سهم خود در تصمیم‌گیری‌ها نقش داشته باشند.»

محسن صفایی فراهانی شخصیتی است که انتقادش را صریح مطرح می‌کند و می‌گوید: «اصلاح‌طلبان بعد از مسائل سال 88، گام‌به‌گام و منظم‌تر تصمیم گرفتند. شورای عالی سیاستگذاری یک اقدام موفق بوده است، حالا باید برای حرکت بعدی که تشکیل جبهه اصلاحات است اقدام شود. باید سراغ یک تشکیلات ماندگار با تعاریف مشخص و شفاف و کاملا دموکراتیک رفت».

از سوی دیگر محمد نعیمی‌پور، عضو شورای مرکزی حزب اتحاد ملت چنین انتقاد می‌کند: «بعضی‌ها تلاش دارند با مسائلی همچون ریش سفیدی و کدخدامنشی و نسبت داشتن با افراد موضوعات را اداره کنند که این در شرایط جدید امکان‌پذیر نیست، چراکه احزاب از طرف بدنه خود درباره تصمیمات این شورا مورد سوال قرار می‌گیرند که باید به آنها پاسخ‌های قانع کننده داده شود.»

از اظهارات چنین بر می‌آید که احزاب اصلاح‌طلبان چندان دل خوشی از ترکیب و تصمیمات شورای سیاستگذاری ندارند و به نظر می‌رسد اکنون زمان خوبی برای تشکیل و سازماندهی پارلمان اصلاحات است که در آن تنها خبری از اعضای یک جریان و شخص نباشد.