گروه سیاسی
جهان نيوز: در بحبوحه مشکلات اقتصادی کشور، اصلاح طلبان که به سبب حمایت تمام قد از دولت به شدت زیرسئوال رفتهاند، برای عدم پرداخت هزینه دفاع از دولت بیان می کنند که برخی از قوانین خصوصا در حوزه انتخابات که به ادعای آنان اجازه انتخابات آزاد را نمی دهد، مسبب این اوضاع و احوال است.
مصطفی تاج زاده، فعال اصلاح طلب که همواره عناد خود را با «نظارت استصوابی» شورای نگهبان عیان کرده و به هر بهانهای سعی می کند این اصل قانون اساسی را تخریب کند، بازهم از روی همان نسخه قبلی سعی کرده است تا به توجیه شکست اصلاحطلبان در حمایت از دولت روحانی بپردازد.
وی که با روزنامه اصلاح طلب اعتماد سخن گفته است درباره حمایت اصلاح طلبان از دولت بیان می کند: «درباره رابطه ما با دولت آقاي روحاني به چند نكته بايد توجه داشت. اولا از رايي كه داديم حمايت ميكنيم. نظارت استصوابي هيچ انتخاب بهتري در مقابل ما قرار نداده بود. من همان زمان هم گفتم كه در شرايط فعلي بهترين نامزد ما آقاي مهندس موسوي است كه ميتواند با اين مشكلات دست و پنجه نرم كند اما برخي دوستان مانند آقاي مهاجراني اعتراض و انتقاد كردند كه چرا من چنين ميگويم. به هر حال قصد من ثبت اين موضوع بود كه در عين دفاع تمام عيار از آقاي روحاني بگويم اين حمايت را به دليل وضعيت و شرايط صورت ميدهيم نه اينكه ايشان نامزد ايدهآل ما باشد.»
این فعال اصلاح طلب می افزاید: «مهمتر از همه آنكه هيچ راهي براي نجات كشور و سربلندي ملت ما وجود ندارد جز آنكه به سمت انتخابات آزاد برويم تا شايستگان انتخاب شوند و دو معضل بزرگ جامعه ما يعني بيكفايتي مديريتي و فساد سيستمي توسط آنان برطرف يا مهار شود.»
تاج زاده ابتدا با این استدلال که روحانی گزینه ایده آل اصلاحات نیست به نوعی سعی کرده از دولت عبور کند. سئوال اینجاست که اگر روحانی رئیس جمهور ایده آل این جریان نبود، حمایت تمام قد اصلاحات و رئیس دولت آن که با همراهی پر آب و تاب روزنامه های این جریان همواره توامان بود، پس چیست؟ به نظر می رسد اصلاحطلبان که امروز با مشکلات مختلف اقتصادی روبرو شده اند سعی می کنند با اینگونه بهانهها بر عملکرد 5 ساله گذشته خود در قبال دولت سرپوش بگذارند.
عبور از روحانی و رسیدن به یکی از سران فتنه
از سوی دیگر موضوع ایده آل بودن یکی از سران فتنه برای تاج زاده به عنوان کاندیدای منتخب این جریان بسیار قابل تامل است. بسیاری مطرح می کنند که اگر وی رفتاری مطابق با قانون در سال 88 می داشت میتوانست در انتخابات های بعدی شرکت کند. از سوی دیگر فرضا اگر موسوی هم به عنوان رئیس جمهور انتخاب می شد، قطعا از نیروهایی که روحانی برای دولت خود برگزیده است، استفاده می کرد. درواقع افرادی چون، اسحاق جهانگیری، بیژن نامدار زنگنه، محمد باقر نوبخت، محمد شریعتمدای، عباس آخوندی و ... از جمله شخصیتهای سیاسی هستند که در دوره اصلاحات و پیش از آن نیز فعالیت کرده اند و چندین و چند سال است که در پست های مختلف مدیریتی در سه دوره مختلف، اصلاحات، سازندگی و تدبیر و امید فعالیت کردهاند. با این اوصاف دور از انتظار نیست که بر فرض محال اگر موسوی سکان هدایت کشور را در دست می گرفت مانند این دولت از حضور آنان استفاده می کرد.
در همین رابطه، هدایتالله خادمی، نماینده مردم ایذه و باغ ملک در مجلس شورای اسلامی با بیان این که این مردم با این دولت و مجالسی که ساختهاید هرگز توسعه و پیشرفت را نخواهید دید، بیان کرد: «در چهل سال گذشته حدود ۲۰۰ خانواده سرنوشت این کشور را به گروگان گرفتند و از این وزارتخانه به آن وزارتخانه میروند.»
حسین راغفر، کارشناس اقتصادی هم بیان میکند: «در چهل سال گذشته 400 الی 500 چهره اصلی در نظام معرفی شدند که آنها تصمیمگیر هستند و مردم هم به خوبی آنها را میشناسند و قطعا همین افراد مسئول پاسخگویی در برابر تخلفهای اقتصادی هستند اما ندیدهایم که یک نفر از این افراد به دلیل بیکفایتی عزل شوند. در خیلی از موارد فسادی صورت گرفته مسئولی را برکنار کردهاند اما پس از مدتی مسئولیت مهمتری را به وی واگذار کردند.»
با این حال به نظر نمی رسد شاکله دولتهایی که تاج زاده از آن حرف می زند غیر از این افراد تشکیل شود و کارشناسان به خوبی اشاره می کنند که درواقع همین افراد و تفکر غالب بر انان است که بحران اقتصادی امروز را به وجود آورده است. بنابراین فرار تاج زاده با بهانه تراشیهای اینچنینی ره به جایی نمی برد.
عبور تاج زاده از روحانی با ایدهآل نامیدن یکی از سران فتنه
از سوی دیگر اصلاح طلبان نشان دادهاند یا به صورت تفسیر به رای و مطلوب خود با قانون برخورد می کنند یا اینکه از تمکین به قانون سر باز می زنند. سال 88 هر دو این موارد اتفاق افتاد و باعث شد که اصلاح طلبان به حاشیه بروند. حالا که دولت مطلوب اصلاح طلبان سر کار آمده است و با نیروهای این جریان نتوانسته کاری از پیش ببرد و بحران اقتصادی کشور را فرا گرفته، فعالان این جریان سعی می کنند با این سخنان از دولت به طور نرم عبور کنند.
جالب اینجاست که اصلاح طلبان خود در ابتدا موضوع استعفا و انتخابات زودهنگام را مطرح کردند. افرادی چون «سید حسین موسویان» از جمله دیپلمات های نزدیک به اصلاحات این موضوع را مطرح کرد اما حالا دیده می شود که جریان اصلاح طلب هر از گاهی به بهانه های مختلف مانند ایده آل نبودن دولت سعی می کند پروژه عبور از دولت روحانی و استعفای آن را کلید بزند.
حرکت مشکوکی که این روزها در جریان اصلاحات دیده می شود، ایجاد خط کشی با براندازان است. موضوعی که پیشتر از سوی اصلاح طلبان هیچ گاه اتفاق نمی افتاد و با وجود اینکه در زمان فتنه اصولگرایان از فعالان این جریان درخواست این مرزبندی را داشتند، اصلاح طلبان به این مسئله توجهی نمی کردند.
در این میان افرادی چون، مصطفی تاج زاده، سعید حجاریان، محمدرضا تاجیک، محمدرضا عارف، عباس عبدی، محسن رهامی و ... سعی کردند این مرز بندی ها را مطرح کنند. از سوی دیگر تلاش هایی برای از حاشیه به متن آوردن رئیس دولت اصلاحات به بهانه آشتی ملی مطرح شده است. به نظر می رسد که اصلاحات در صدد ایجاد فضایی برای بازآفرینی نیروهای خود در صحنه سیاسی کشور است. اما مشخص نیست این بازآفرینی با چه التهاباتی همراه خواهد بود.
تاجزاده در ابتدای این سخنان از رادیکالیزه شده اصلاحات به مانند دوران قبل از حمایت از دولت روحانی سخن گفته است و مباحثی مانند انتخاب آزاد، بيطرف شدن دستگاههاي انتصابي، واگذاري ديپلماسي به وزارت امور خارجه، رفع حصر را مطرح کرده که به نظر می رسد که در پس اینکه حجاریان براندازان را رقیب اصلی این جناح سیاسی عنوان کرده و بازآفرینی نیروهای اصلاح طلب در صحنه سیاسی کشور و زنده کردن مطالبات رادیکال اصلاحات حرکت مرموزی نهفته است.