چطور ممکن است این روزها امیدوار باشیم؟ این وضعیت اقتصاد و جامعه و این هم عملکرد دولت و مسئولین؛ امید واهی داشته باشیم؟

جهان نیوز ـ محسن مهدیان: قالیباف در جمعی گفته بود «کشور مشکلات زیادی دارد اما بدتر از مشکلات کشور یاس بچه های انقلابی است؛ این نیز علیرغم احساس امیدی است که رهبری به آینده کشور دارند.» این خبر که منتشر شد برخی نوشتند چطور ممکن است امیدوار باشیم؟ این وضعیت اقتصاد و جامعه و این هم عملکرد دولت و مسئولین. امید واهی داشته باشیم؟

این بحث بسیاری مهم است و از مبانی معرفتی #خبرخوب محسوب می شود. برخی فکر می کنند خبر خوب یعنی خبر مثبت دیدن. اینطور نیست؛ یعنی فقط این نیست. خبر خوب نحوه مواجه شدن با اخبار بداست. نحوه رفتار یک مومن انقلابی با تلخی ها و زشتی های روزگارست. اما چطور باید این روزها را دید؟ چطور باید امیدوار بود؟ راز اختلاف ما و رهبری در همین نقطه است. سوال ساده ای وجود دارد و آن اینست که چرا رهبری به آینده خوش بینند و ما نیستیم؟ وقتی امید نداشته باشیم طبیعی است که هر چه تولید کنیم نیز ترویج ناامیدی است. اما کدام گناه بزرگتر است؛ ترویج ناامیدی ما یا براندازی ضدانقلاب؟ به اجماع همه فقها گناهی بالاتر از ناامیدی نیست. خب؛ چه باید کرد؟ چطور این حرف را باور کنیم؟ چطور از اعتقاد به ایمان برسیم؟

از سیاست خارج شویم و اجازه دهیم یک بحث ساده اندیشه ای داشته باشیم. با عینک سیاست ممکن است دچار سوتفاهم شویم.

رهبری در نظام تحلیل سیاسی خود بحثی قابل اعتنائی دارند به نام حسن ظن. این بحث ریشه دار در مبانی اعتقادی ما عمق معرفتی خبرخوب است. راز مواجهه درست با اخبار بد در حسن ظن است. اما حسن ظن سه بخش دارد؛

بخش اول و از همه مهمتر حسن ظن و خوش بینی به خداست که از لوازم ایمان حقیقی است. امام رضا (علیه‌السلام) فرمود: «أَحْسِنِ الظَّنَّ بِاللَّهِ» به خداوند گمان نیک داشته باش زیرا خداوند می‌فرماید «أَنَا عِنْدَ ظَنِ‏ عَبْدِیَ الْمُؤْمِن‏»؛ یعنی من نزد گمان بنده‌ام هستم که به من مؤمن است».

رهبرانقلاب درباره سوظن می فرماید:«سوءظن به خدا این است که انسان خیال کند این که فرموده است: «و لینصرنّ الله من ینصره»خلاف واقع است؛ یا این که فرموده است: «الّذین جاهدوا فینا لنهدینّهم سبلنا» وعده‌ی تخلف‌پذیری است. ...خدای متعال گفته است: اگر برای من، برای پیشبرد دین من، برای احیای ارزشهای مورد قبول من حرکت کنید، اقدام کنید، من به شما کمک میکنم. این راست است، این وعده‌ی الهی است.»

آنوقت یکی از راه های حسن ظن به خدا دیدن خبر خوب است؛ دیدن نعمت هاست. خداوند به حضرت داوود فرمود: تو پیامبر من در بین مردمی اگر می خواهی مردم نسبت به من حسن ظن پیدا کنند باید نعمت های من را یکی یکی برای انها بگویی تا امید و حسن ظن به من پیدا کنند .

دوم حسن ظن اجتماعی است. برخی نسبت به مردم دچار سوظن اند. تا گناهی می بییند از رای دادن و تصمیم گیری مردم گرفته تا حجاب و ظاهرشان درباره آینده جامعه قضاوت اشتباه می کنند. امیرالمومنین می فرماید: «کسى که به مردم گمان خوبى ندارد و نسبت به آنان خوش‏گمان نمى‏باشد، از تمام مردم وحشت می‏کند»

رهبرانقلاب در جائی سوظن به جامعه را از اهداف جنگ نرم می داند و در جای دیگر می فرماید:«من هیچ موافق نیستم با اینکه فضاى جامعه را فضاى سوءظن و فضاى بدگمانى قرار بدهیم. این عادات را از خودمان باید دور کنیم. اینکه متأسفانه باب شده که روزنامه و رسانه و دستگاه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاى گوناگون ارتباطى روشى را در پیش گرفته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اند براى متهم کردن یکدیگر، این چیز خوبى نیست؛ دل ما را تاریک میکند،فضاى زندگى ما را ظلمانى میکند.»29.6.88

جای دیگر می فرماید وقتی بین مردم حسن ظن باشد فضای جامعه بهشت می شود. 81/01/16

 و اما سومین حسن ظن، حسن ظن به دولت و دیگر مسئولین است. حسن ظن به مسئولین یک حکم کلی دارد. تا وقتی غلبه مسئولین با خوبی است باید حسن ظن داشت و تا زمانیکه حکومت اسلامی است غلبه مسئولین با نیکی است. لذا رهبری می فرمایند: امروز، دیگر اسلام و خیر غالب و حاکم است و حکومت و رهبری و دولت، اسلامی است. اگر چه در جامعه شر هم وجود دارد؛ اما غلبه و حاکمیت با خیر است. امروز، روز حسن ظن است.1368/09/07

به همین دلیل رهبری در ایام ریاست جمهوری  خاتمی می گوید به مسئولین حسن ظن داشته باشید. 1381/04/26

ناامیدی ما و حسن ظن نداشتن به مردم و مسئولین و از همه مهمتر خوش بین نبودن به خدا، ریشه خودمان را می زند. ریشه انقلاب را هم می زند. هیچ عملیات براندازانه ای سخت تر ازین نیست. براندازی حقیقی اینست که امیدمان به آینده را از دست دهیم.