چرا نوادگان امام(ره) چیزی علیه لیبرال‌ها نمی‌گویند
يکشنبه ۱۳ خرداد ۱۳۹۷ ساعت ۰۴:۵۶
کد مطلب: 617342
گروه سیاسی جهان نيوز، علی جمشیدی: کند و کاو در سیره و رفتار سیاسی امام‌خمینی(ره) هر پژوهشگر منصفی را به نتیجه‌ای دقیق و شفاف می‌رساند، اینکه بنیانگذار انقلاب اسلامی در طول حیات سیاسی خود حداقل نسبت به دو جریان مرزبندی شفاف و قاطعی داشته و در مقابل اقدامات آنها صریحا ایستاده است.
اول لیبرال‌ها و مشخصا جریان نهضت آزادی. امام‌خمینی(ره) چه پیش از پیروزی انقلاب و چه بعد از آن مرزبندی شفاف خود را با این جریان حفظ و بر آن پافشاری میکردند. در دوران پهلوی نظر امام‌خمینی(ره) مقابله قاطع با شاه و سرنگونی رژیم پهلوی بود، ولی سران نهضت آزادی به‌ویژه مهدی بازرگان معتقد به مبارزات پارلمانی و نرم بودند و می‌گفتند شاه بماند، سلطنت کند و کاری به دولت و حکومت نداشته باشد.
در این نظر مهدی بازرگان تا جایی پیش می‌رود که رسما اعلام می‌کند وقوع انقلاب به‌دلیل حمایت آمریکا از حکومت پهلوی ممکن نیست و لذا نباید مخالفان نظام پهلوی در ایران به سمت انقلاب پیش بروند. از طرفی بعد از پیروزی انقلاب هم با وجود اعتماد اولیه به این جریان، این مسیر نهضت آزادی ادامه می‌یابد و در بزنگاه‌هایی فاصله جدی خود را با خط امام(ره) نشان می‌دهد.
مذاکره محرمانه با نمایندگان ایالات متحده در الجزایر، همکاری با ضدانقلاب ازجمله توده‌ای‌ها در دولت موقت، موضع‌گیری نسبت به اسلام و احکام آن و نهایتا تخطئه رزمندگان در جنگ تحمیلی و تلاش برای ایجاد شکاف داخلی در ایام مقاومت در مقابل ارتش بعثی صدام ازجمله مواردی است که این جریان را مقابل انقلاب قرار داد و کار را به‌جایی رساند که وزیر کشور وقت، حجت‌الاسلام محتشمی‌پور درمورد شرایط فعالیت سیاسی این جریان نظر امام‌خمینی(ره) را جویا شود و بنیانگذار انقلاب نیز با صراحت بگوید که این جریان به‌دنبال وابستگی ایران به آمریکاست و اگر جلوی آنها گرفته نمی‌شد به حکومت اسلامی سیلی می‌زدند، لذا صلاحیت هیچ امری از امور دولتی یا قانونگذاری یا قضایی را ندارند.
دوم ایستادگی روشن امام‌خمینی(ره) در مقابل تحجر و تندروی بود. بنیانگذار انقلاب از سال‌ها پیش از پیروزی انقلاب چه در سخنرانی‌های خود و چه در کلاس و درس و بحث مرزبندی جدی خود را با این جماعت و فرقه‌های مختلف آن به روشنی بیان کردند.
امام(ره) حتی در مواردی که اجزای حکومت اسلامی هم مشغول انجام وظیفه هستند، بیان میکنند: «کرارا گفتم و باز تکرار مىکنم، کسى حق ندارد به منزل مردم حمله کند و وارد منزل آنان شود و اگر اطلاع پیدا شد که مجرمى در منزلى است، مراقبت از فرار او کنند... .» در دوران پیروزی انقلاب این نوع رفتار امام مصادیق جدی‌تری هم دارد؛ مواجهه امام(ره) با جریان نزدیک به دفتر آیت‌ا... منتظری و اقدامات سیدمهدی هاشمی.
امام‌خمینی(ره) پس از اقدامات جنایتکارانه این جریان در داخل و برخی کشورهای منطقه ازجمله افغانستان، در رسمی‌ترین شکل ممکن اعتراضات خود به تندروی‌های این گروه را چندبار مکتوب و منتشر کرده‌اند. به‌عنوان مثال امام(ره) در نامه ششم فروردین سال 68 به آیت‌ا... منتظری اینگونه می‌نویسند: «در مساله مهدی هاشمی قاتل، شما او را از همه متدینین، متدین‌تر میدانستید و با اینکه برایتان ثابت شده بود که او قاتل است مرتب پیغام میدادید که او را نکشید.»
این مواضع امام‌خمینی(ره) البته در ایام بعد از رحلت هم از سوی مرحوم حاج‌احمد آقا تکرار و بیان می‌شد، به‌گونه‌ای که نامه یادگار امام‌خمینی(ره) به آیت‌ا... منتظری به «رنجنامه حاج‌احمد آقا» معروف شد. حاج‌احمد خمینی در این نامه با شمارش تندروی‌ها و انحرافات اطراف آیت‌ا... منتظری از ماجرای سیدمهدی هاشمی هم یاد می‌کند و به تفصیل و با تلخی فراوان صریحا این ماجرا را روایت می‌کند.
نکته اما اینجاست که بعد از رحلت حجت‌الاسلام احمد خمینی، موضع‌گیری‌های شفاف بیت امام(ره) در مقابل این دست انحرافات منقطع شد و ادامه نیافت. در سال‌های بعد از رحلت یادگار امام(ره)، برخی جریانات سیاسی نه‌تنها بر مسیر زاویه‌دار خود با انقلاب و تفکر انقلابی تاکید کردند، بلکه در ادواری تلاش کردند هم مواضع صریح بنیانگذار انقلاب نسبت به جریان خود و اقدامات‌شان را مخدوش و هم با تفسیر توام با مغالطه از نظرسازی برای امام به‌نفع گروه و حزب‌شان بهره‌برداری کنند.
تحریف امام، منویات و سیره انقلابی ایشان در این ایام به دفعات تکرار شد و دامنه آن مسائل مختلف سیاسی، فرهنگی و حتی دینی را دربر گرفت. نقل خاطراتی از امام درمورد حذف شعار مرگ بر آمریکا، بیان خاطراتی تحریف‌شده از نظرات امام درمورد موسیقی، حجاب و نوع پوشش برخی از نمونه‌های معروف این ماجراست.
در این بین اظهارنظرهایی مانند آنچه فرزند آیت‌ا... منتظری درمورد حاج‌سیداحمد آقا مطرح کرد، نمونه واضح این ماجراست. احمد منتظری در این گفت‌وگو اظهار می‌کند: «شواهدی هست که احمدآقا برای رهبری خود برنامه داشت اما فوت امام زودتر از زمانی که او تصور می‌کرد رخ داد و برنامه‌شان پیش نرفت.»
از طرف دیگر اعضای نهضت آزادی چندین‌بار نامه معروف امام(ره) به وزیر وقت کشور را که از مسلمات تاریخی است، جعلی عنوان کرده و گفته بودند که این نامه را برخی اطرافیان دفتر امام جعل کرده‌اند.
همه این اظهارات در حالی در سال‌های گذشته مطرح شده که افراد شاخص و مسئولان بیت امام‌خمینی(ره) و مسئولان موسسه حفظ و نشر آثار امام(ره) نه‌تنها حداقل واکنش‌هایی به این رفتارها و اقدامات نداشته‌اند بلکه با همنشینی با این افراد شائبه‌های دیگری را در این زمینه در اذهان عمومی مطرح کرده‌اند؛ شائبه‌هایی که در این روزها آنقدر زیاد شده که خیلی‌ها کمترین اعتماد و اطمینان به ادامه راه امام‌خمینی(ره) را از سوی بیت ایشان در دل دارند و از آینده بیش از گذشته نگران شده‌اند.
این روزها انتقادها به بیت امام(ره) در حالی گسترش یافته که رفتار نوادگان امام(ره) نه‌تنها پاسخگوی گره‌های ذهنی و نگرانی‌های مردم از بابت تحریف و مصادره خط امام از سوی روشنفکران و متحجران نیست، بلکه کمترین شباهت به سیره امام(ره) را برای افکارعمومی بازنمایی می‌کند و لذا بر این چالش‌ها می‌افزاید و حالا می‌طلبد که در سالگرد ارتحال بنیانگذار انقلاب اسلامی، بازماندگان بیت ایشان در مسیر حفظ ارزش‌ها و اصول خط امام(ره) در رفتار و اقدامات خود تجدیدنظر کنند.(1)
منبع:
http://newspaper.fdn.ir/?nid=2509&pid=1&type=0
اول لیبرال‌ها و مشخصا جریان نهضت آزادی. امام‌خمینی(ره) چه پیش از پیروزی انقلاب و چه بعد از آن مرزبندی شفاف خود را با این جریان حفظ و بر آن پافشاری میکردند. در دوران پهلوی نظر امام‌خمینی(ره) مقابله قاطع با شاه و سرنگونی رژیم پهلوی بود، ولی سران نهضت آزادی به‌ویژه مهدی بازرگان معتقد به مبارزات پارلمانی و نرم بودند و می‌گفتند شاه بماند، سلطنت کند و کاری به دولت و حکومت نداشته باشد.
در این نظر مهدی بازرگان تا جایی پیش می‌رود که رسما اعلام می‌کند وقوع انقلاب به‌دلیل حمایت آمریکا از حکومت پهلوی ممکن نیست و لذا نباید مخالفان نظام پهلوی در ایران به سمت انقلاب پیش بروند. از طرفی بعد از پیروزی انقلاب هم با وجود اعتماد اولیه به این جریان، این مسیر نهضت آزادی ادامه می‌یابد و در بزنگاه‌هایی فاصله جدی خود را با خط امام(ره) نشان می‌دهد.
مذاکره محرمانه با نمایندگان ایالات متحده در الجزایر، همکاری با ضدانقلاب ازجمله توده‌ای‌ها در دولت موقت، موضع‌گیری نسبت به اسلام و احکام آن و نهایتا تخطئه رزمندگان در جنگ تحمیلی و تلاش برای ایجاد شکاف داخلی در ایام مقاومت در مقابل ارتش بعثی صدام ازجمله مواردی است که این جریان را مقابل انقلاب قرار داد و کار را به‌جایی رساند که وزیر کشور وقت، حجت‌الاسلام محتشمی‌پور درمورد شرایط فعالیت سیاسی این جریان نظر امام‌خمینی(ره) را جویا شود و بنیانگذار انقلاب نیز با صراحت بگوید که این جریان به‌دنبال وابستگی ایران به آمریکاست و اگر جلوی آنها گرفته نمی‌شد به حکومت اسلامی سیلی می‌زدند، لذا صلاحیت هیچ امری از امور دولتی یا قانونگذاری یا قضایی را ندارند.
دوم ایستادگی روشن امام‌خمینی(ره) در مقابل تحجر و تندروی بود. بنیانگذار انقلاب از سال‌ها پیش از پیروزی انقلاب چه در سخنرانی‌های خود و چه در کلاس و درس و بحث مرزبندی جدی خود را با این جماعت و فرقه‌های مختلف آن به روشنی بیان کردند.
امام(ره) حتی در مواردی که اجزای حکومت اسلامی هم مشغول انجام وظیفه هستند، بیان میکنند: «کرارا گفتم و باز تکرار مىکنم، کسى حق ندارد به منزل مردم حمله کند و وارد منزل آنان شود و اگر اطلاع پیدا شد که مجرمى در منزلى است، مراقبت از فرار او کنند... .» در دوران پیروزی انقلاب این نوع رفتار امام مصادیق جدی‌تری هم دارد؛ مواجهه امام(ره) با جریان نزدیک به دفتر آیت‌ا... منتظری و اقدامات سیدمهدی هاشمی.
امام‌خمینی(ره) پس از اقدامات جنایتکارانه این جریان در داخل و برخی کشورهای منطقه ازجمله افغانستان، در رسمی‌ترین شکل ممکن اعتراضات خود به تندروی‌های این گروه را چندبار مکتوب و منتشر کرده‌اند. به‌عنوان مثال امام(ره) در نامه ششم فروردین سال 68 به آیت‌ا... منتظری اینگونه می‌نویسند: «در مساله مهدی هاشمی قاتل، شما او را از همه متدینین، متدین‌تر میدانستید و با اینکه برایتان ثابت شده بود که او قاتل است مرتب پیغام میدادید که او را نکشید.»
این مواضع امام‌خمینی(ره) البته در ایام بعد از رحلت هم از سوی مرحوم حاج‌احمد آقا تکرار و بیان می‌شد، به‌گونه‌ای که نامه یادگار امام‌خمینی(ره) به آیت‌ا... منتظری به «رنجنامه حاج‌احمد آقا» معروف شد. حاج‌احمد خمینی در این نامه با شمارش تندروی‌ها و انحرافات اطراف آیت‌ا... منتظری از ماجرای سیدمهدی هاشمی هم یاد می‌کند و به تفصیل و با تلخی فراوان صریحا این ماجرا را روایت می‌کند.
نکته اما اینجاست که بعد از رحلت حجت‌الاسلام احمد خمینی، موضع‌گیری‌های شفاف بیت امام(ره) در مقابل این دست انحرافات منقطع شد و ادامه نیافت. در سال‌های بعد از رحلت یادگار امام(ره)، برخی جریانات سیاسی نه‌تنها بر مسیر زاویه‌دار خود با انقلاب و تفکر انقلابی تاکید کردند، بلکه در ادواری تلاش کردند هم مواضع صریح بنیانگذار انقلاب نسبت به جریان خود و اقدامات‌شان را مخدوش و هم با تفسیر توام با مغالطه از نظرسازی برای امام به‌نفع گروه و حزب‌شان بهره‌برداری کنند.
تحریف امام، منویات و سیره انقلابی ایشان در این ایام به دفعات تکرار شد و دامنه آن مسائل مختلف سیاسی، فرهنگی و حتی دینی را دربر گرفت. نقل خاطراتی از امام درمورد حذف شعار مرگ بر آمریکا، بیان خاطراتی تحریف‌شده از نظرات امام درمورد موسیقی، حجاب و نوع پوشش برخی از نمونه‌های معروف این ماجراست.
در این بین اظهارنظرهایی مانند آنچه فرزند آیت‌ا... منتظری درمورد حاج‌سیداحمد آقا مطرح کرد، نمونه واضح این ماجراست. احمد منتظری در این گفت‌وگو اظهار می‌کند: «شواهدی هست که احمدآقا برای رهبری خود برنامه داشت اما فوت امام زودتر از زمانی که او تصور می‌کرد رخ داد و برنامه‌شان پیش نرفت.»
از طرف دیگر اعضای نهضت آزادی چندین‌بار نامه معروف امام(ره) به وزیر وقت کشور را که از مسلمات تاریخی است، جعلی عنوان کرده و گفته بودند که این نامه را برخی اطرافیان دفتر امام جعل کرده‌اند.
همه این اظهارات در حالی در سال‌های گذشته مطرح شده که افراد شاخص و مسئولان بیت امام‌خمینی(ره) و مسئولان موسسه حفظ و نشر آثار امام(ره) نه‌تنها حداقل واکنش‌هایی به این رفتارها و اقدامات نداشته‌اند بلکه با همنشینی با این افراد شائبه‌های دیگری را در این زمینه در اذهان عمومی مطرح کرده‌اند؛ شائبه‌هایی که در این روزها آنقدر زیاد شده که خیلی‌ها کمترین اعتماد و اطمینان به ادامه راه امام‌خمینی(ره) را از سوی بیت ایشان در دل دارند و از آینده بیش از گذشته نگران شده‌اند.
این روزها انتقادها به بیت امام(ره) در حالی گسترش یافته که رفتار نوادگان امام(ره) نه‌تنها پاسخگوی گره‌های ذهنی و نگرانی‌های مردم از بابت تحریف و مصادره خط امام از سوی روشنفکران و متحجران نیست، بلکه کمترین شباهت به سیره امام(ره) را برای افکارعمومی بازنمایی می‌کند و لذا بر این چالش‌ها می‌افزاید و حالا می‌طلبد که در سالگرد ارتحال بنیانگذار انقلاب اسلامی، بازماندگان بیت ایشان در مسیر حفظ ارزش‌ها و اصول خط امام(ره) در رفتار و اقدامات خود تجدیدنظر کنند.(1)
منبع:
http://newspaper.fdn.ir/?nid=2509&pid=1&type=0
اصغر نصر
۷۹۱۸
برای من حضرت امام مرجع تقلید بودند نه خانواده شان ، و با رفتار خانواده مراجع عظام نسبت به اسلام قضاوت نخواهم کرد.
با این فیلترشکن تابلو شدی
مدام به میدان وارد شدی و بوقی زدی که چه درود و رحمت خدا بر همه ولی وقتی کسی شایستگی واقعی را نداشته باشد از خودش چیزی نشان نداده باشد با شعارهای بی پشتوانه چه کمکی به ماجرا کرده ای
مشک آن است که خود هم ببوید وگر نه عطار ممکن است هر چیزی بگوید ولی شما که جز نسبت فامیلی هیچ چیز دیگر برای گفتن ندارید
مدام به میدان وارد شدی و بوقی زدی که چه درود و رحمت خدا بر همه ولی وقتی کسی شایستگی واقعی را نداشته باشد از خودش چیزی نشان نداده باشد با شعارهای بی پشتوانه چه کمکی به ماجرا کرده ای
مشک آن است که خود هم ببوید وگر نه عطار ممکن است هر چیزی بگوید ولی شما که جز نسبت فامیلی هیچ چیز دیگر برای گفتن ندارید
والا بنده هم تا کنون بارها به کشورهای پشرفته غربیو اروپایی پا گذاشته و مدتی هم در آنجا سکونت هم داشته ام ولی شیفته و مفتون آنها نشده ام و جذابیتهای غرب موجب نشد که از دایره انصاف و وجدان خارج شوم. غربزدگی یعنی همین که چشم و گوش بسته جذب ظواهر مادی دنیای غرب شوی و...
به فرمایش قرآن:" ...صم بکم و هم لا یعقلون"
به فرمایش قرآن:" ...صم بکم و هم لا یعقلون"
آقای خارج رفته و احتمالا زبان بلد، توصیه می‌کنم ی سری به افغانسان، عراق و سوریه بزن، ببین وضعیت آنها چگونه است. بدان و آگاه باش که تمام این اقدامات برای ورود به ایران تبدیل کردن ایران به تلی از خاکستر بود ولی به برکت انقلاب، ایران چنان قدرتی به هم زده که توانسته است با یاری خداوند و همت بلند مردم و بنیه‌فکری اسلامی‌اش، در برابر تمام کفر بایستد و امنتیت جامعه را فراهم نماید. در حالی که حتی کشورهای غربی نظیر انگلستان و فرانسه و حتی آمریکاش هم فاقد این امنیت هستند.
اتفاقا حالا بعد از 40 سال به عمق فهم و شعور و دور اندیشی مهندس بازرگان پی می بریم . واقعیت امروزی جامعه ایران را از هر نظر نگاه کنیم تاسف بار است . نه در دینداری پیشرفت کرده ایم نه در سیاست مداری نه در اخلاق . سالیانه 15میلیون شکایت علیه هم طرح می کنیم و صدهها هزار برگ چک بی محل می کشیم میلیارد ها میلیارد تومان نزول و بهره می خوریم و هزار برابر این ،کم فروشی و گران فروشی و احتکار و خون مردم را به شیشه می کنیم . اسم مان مسلمان و رسممان شیعه است اما نه از آن و نه از این بویی نبرده ایم . قیمت جان و مال مان را با دلار بالا و پائین می کنیم . بعد از چهل سال به اندازه 40 سانت هم در آنچه برایش انقلاب کردیم جلو نرفته ایم .
دستور قاطع امام در برخورد با نوه خود
پیرامون برخوردهای امام(ره) با نزدیکان و منسوبین خود نقل‌هاي متعددی وجود دارد اما خاطره ای از ايشان كه به‌طور خاص به سید حسین خمینی باز می گردد، خواندنی است.
روزنامه جمهوري اسلامي در تاريخ دهم شهريور ماه سال 78 در صفحه 13 خود به نقل از سيد حميد روحاني نوشت:
«در سال 59 آقای سید حسین خمینی که نوه امام بود در زمانی که اختلافات بین بنی صدر و شهید رجایی تشدید شده بود آقای سید حسین خمینی می رود در مشهد به نفع بنی صدر سخنرانی می کند. مردم به او حمله می آورند و می خواستند سید حسین خمینی را بزنند و ایشان که مسلح بوده، سلاح کمری داشته، دست به سلاح کمری اش می برد، بچه های کمیته جلوی او را می گیرند می برندش در یک اتاق دیگر. از همانجا مسئولین کمیته تماس می گیرند با دفتر امام. پیغام به امام داده می شود که آقای سید حسین خمینی نوه شما در مشهد از بین صدر دفاع کرده مردم به او هجوم آوردند دست به اسلحه برده ما چه کار کنیم. امام به مرحوم آیت الله اشراقی می فرمایند که به مسئولین کمیته مشهد پیغام دهید که سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود و اگر دست به سلاحش برد او را با تیر بزنند. آقای اشراقی به دفتر می آید و از طریق آقای رحمانی که بعدها نماینده امام در نیروی انتظامی شدند، از طریق ایشان به بچه های کمیته پیغام می دهند. ولی بخش دوم پیام امام را آقای اشراقی نمی دهد و فقط می گوید امام گفته آقای سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود. وقتی ایشان پیش امام بر می گردد امام می پرسد شما دستور من را ابلاغ کردی. ایشان می گوید بله. امام گفت آقای اشراقی کامل ابلاغ کردی؟ آقای اشراقی که نمی توانسته دروغ بگوید می گوید نه من قسمت دومش را نگفتم. امام به آقای اشراقی می فرمایند بر می گردی مجدد تلفن می زنی و هر دو قسمت پیام من را می دهید. سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود و اگر دست به سلاحش زد با تیر او را بزنید.»
پیرامون برخوردهای امام(ره) با نزدیکان و منسوبین خود نقل‌هاي متعددی وجود دارد اما خاطره ای از ايشان كه به‌طور خاص به سید حسین خمینی باز می گردد، خواندنی است.
روزنامه جمهوري اسلامي در تاريخ دهم شهريور ماه سال 78 در صفحه 13 خود به نقل از سيد حميد روحاني نوشت:
«در سال 59 آقای سید حسین خمینی که نوه امام بود در زمانی که اختلافات بین بنی صدر و شهید رجایی تشدید شده بود آقای سید حسین خمینی می رود در مشهد به نفع بنی صدر سخنرانی می کند. مردم به او حمله می آورند و می خواستند سید حسین خمینی را بزنند و ایشان که مسلح بوده، سلاح کمری داشته، دست به سلاح کمری اش می برد، بچه های کمیته جلوی او را می گیرند می برندش در یک اتاق دیگر. از همانجا مسئولین کمیته تماس می گیرند با دفتر امام. پیغام به امام داده می شود که آقای سید حسین خمینی نوه شما در مشهد از بین صدر دفاع کرده مردم به او هجوم آوردند دست به اسلحه برده ما چه کار کنیم. امام به مرحوم آیت الله اشراقی می فرمایند که به مسئولین کمیته مشهد پیغام دهید که سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود و اگر دست به سلاحش برد او را با تیر بزنند. آقای اشراقی به دفتر می آید و از طریق آقای رحمانی که بعدها نماینده امام در نیروی انتظامی شدند، از طریق ایشان به بچه های کمیته پیغام می دهند. ولی بخش دوم پیام امام را آقای اشراقی نمی دهد و فقط می گوید امام گفته آقای سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود. وقتی ایشان پیش امام بر می گردد امام می پرسد شما دستور من را ابلاغ کردی. ایشان می گوید بله. امام گفت آقای اشراقی کامل ابلاغ کردی؟ آقای اشراقی که نمی توانسته دروغ بگوید می گوید نه من قسمت دومش را نگفتم. امام به آقای اشراقی می فرمایند بر می گردی مجدد تلفن می زنی و هر دو قسمت پیام من را می دهید. سید حسین خمینی تحت الحفظ به تهران اعزام شود و اگر دست به سلاحش زد با تیر او را بزنید.»
بیانات مواضع سلوک روش منش گفتار کردار و افکار مرحوم سید احمد خمینی کاملا آشکار و در دسترس همگان است . خودتان آنها را با وضعیت فعلی برخی عزیزانشان مقایسه کنید . آن مرحوم در اواخر عمرشان علنا از سیاستهای اجرایی رئیس جمهور وقت مرحوم رفسنجانی به تندی انتقاد میکردند . اما ما میبینیم که پس از مرگ آن بزرگوار برخی از فرزندان محترمشان یار غار و گرمابه آقای هاشمی رفسنجانی شدند . در حالی که برخی گزارشات محرمانه را هم به گوش آقا سید حسن رسانده بودند و این عجیب است ...
