خیزش ۸۰ شهر فرانسه علیه سیاست‌های ماکرون نشان‌دهنده عمق بحرانی است که دولت فرانسه خود ایجاد کرده و البته، هم‌اکنون در برابر آن گرفتار شده است.

به گزارش جهان نیوز، اعتراض‌ها علیه امانوئل ماکرون رئیس جمهور جوان فرانسه روز به روز گسترده‌تر می‌شود. اعمال اصلاحات اقتصادی، آموزشی و اجتماعی ماکرون در مغایرت با "اصل برابری فرصتها" در فرانسه قرار داشته و منجر به خشم اقشار آسیب‌پذیر از عملکرد وی شده است.

نقش پررنگ اتحادیه‌های کارگری در اعتصاب علیه دولت فرانسه حاکی از همین موضوع است، از سوی دیگر، دانشجویان فرانسوی نیز نقش بسزایی در تشدید اعتراضات عمومی علیه ماکرون ایفا کرده‌اند. به‌نظر می‌رسد رئیس جمهور فرانسه کمی دیر متوجه "نارضایتی افکار عمومی" از خود شده است. خیزش 80 شهر فرانسه علیه سیاست‌های ماکرون، نشان‌دهنده عمق بحرانی است که دولت فرانسه خود ایجاد کرده و البته، هم‌اکنون در برابر آن گرفتار شده است.

از سوی دیگر، مطابق آخرین گزارش‌ها، برخی احزاب، گروهها و اتحادیه‌های کارگری هنوز به تظاهرات ضدماکرون نپیوسته‌اند. آنها معتقدند که جنس اعتراضات، باید "اجتماعی" و نه "سیاسی" باشد، با این حال اکثر مخالفان ماکرون اعلام کرده‌اند که در آینده‌ای نزدیک به تظاهراتها و اعتصابهای سراسری می‌پیوندند، از این رو در سال 2018 میلادی، شاهد تشدید تقابل افکار عمومی فرانسه با ماکرون خواهیم بود.

خطای اول ماکرون: اتکا بر محاسبات نادرست
رئیس جمهور فرانسه در جریان رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری سال 2017 میلادی، توانست با کسب حدود 64 درصد آرا بر رقیب خود یعنی مارین لوپن از جبهه ملی فرانسه غلبه پیدا کند. بر همگان مسجل بود که بخش مهمی  از آرای ماکرون، "آرای سلبی" محسوب می‌شدند، به‌عبارت بهتر، بسیاری از شهروندان فرانسوی برای جلوگیری از راهیابی جبهه ملی به کاخ الیزه و تسخیر آن توسط مارین لوپن، در دور دوم و نهایی انتخابات فرانسه به ماکرون رأی دادند.

از سوی دیگر، برخی نظرسنجی‌هایی که در ماههای ابتدایی حضور ماکرون در قدرت صورت گرفت، وی را دچار خطاهای محاسباتی زیادی کرد. در این نظرسنجی‌ها، 60 درصد از شهروندان فرانسوی نسبت به رئیس جمهور جوان خود، دید خوشبینانه‌ای داشتند، در نتیجه، ماکرون تصور کرد که آرای واریزشده به حساب او در انتخابات، جملگی آرای ایجابی محسوب شده و مرهون شخصیت سیاسی خاص وی بوده است، با این حال ماکرون تصور ریزش شدید آرای خود نزد افکار عمومی را نمی‌کرد.

هم‌اکنون، مطابق آخرین نظرسنجی‌های صورت‌گرفته در فرانسه، محبوبیت ماکرون به حدود 40 درصد کاهش یافته است، به‌عبارت بهتر، 57 درصد از شهروندان فرانسوی از مخالفان سرسخت حضور ماکرون در کاخ الیزه محسوب می‌شوند. این موضوع نشان می‌دهد که آرای ماکرون نزد افکار عمومی ریزش زیادی داشته است. بخش اعظمی از این موضوع، مرهون "خودبزرگ‌پنداری" رئیس جمهور فرانسه در یک سال اول حضور خود در قدرت بوده است.

خطای دوم ماکرون: تقابل با کارگران و معلمان فرانسوی
رئیس جمهور جوان فرانسه، هم‌اکنون گروههای مخالف زیادی را مقابل خود می‌بیند. کارگران، معلمان، دانشجویان و حتی کارمندان بخش دولتی از جمله مخالفان سیاستهای اصلاحی ماکرون محسوب می‌شوند، به‌عبارت بهتر، ماکرون "پیاده‌نظام سیاسی" خود در انتخابات ریاست جمهوری سال 2017 را هم‌اکنون، در حالی که تنها یک سال از انتخابات سراسری قبلی می‌گذرد، از دست داده است. نقش کارگران و معلمان به‌طور کلی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در ادوار مختلف تأثیرگذار بوده است.

در جریان رقابتهای انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 میلادی نیز کارگران و معلمان سهم بسزایی در پیروزی اولاند و راهیابی سوسیالیستها به کاخ الیزه داشتند. در نهایت، اولاند با اختلاف حدود 1 درصد، توانست بر رئیس جمهور قبلی فرانسه یعنی نیکولا سارکوزی غلبه پیدا کرده و در رأس امور اجرایی و سیاسی کشورش قرار گیرد، با این حال، سیاستهای اقتصادی اولاند نه‌تنها به‌سود طبقه کارگر و شهروندان فرانسوی تعریف نشد، بلکه منجر به خشم و نارضایتی آنها از کاخ الیزه شد. کار به جایی رسید که در سال 2016 میلادی، میزان محبوبیت اولاند به زیر 20 درصد رسید. همین موضوع سبب شد تا رئیس جمهور سابق  فرانسه ترجیح دهد در انتخابات ریاست جمهوری سال 2017 شرکت نکند.

در حال حاضر، ماکرون همان خطای سارکوزی و اولاند را در مقیاسی گسترده‌تر تکرار کرده است، بر این اساس، ممکن است آرای اتحادیه‌های کارگری و متعاقباً اقشار آسیب‌پذیر، به‌سود جریانهای سیاسی رقیب و حتی "جبهه ملی فرانسه" به‌رهبری "مارین لوپن" هدایت شود. بسیاری از مخالفان ماکرون، که حتی در تظاهرات اعتراضی علیه وی شرکت نمی‌کنند، ترجیح می‌دهند این نارضایتی را پای صندوق رأی جبران کنند.

خطای سوم ماکرون: عدم‌اقناع افکار عمومی
خطای سوم رئیس جمهور فرانسه، "عدم‌اقناع افکار عمومی" در قبال اصلاحات اقتصادی خود است. رئیس جمهور فرانسه معتقد است که از دست رفتن 120 هزار شغل دولتی و کاهش بودجه عمومی برای مواجهه با بحران اقتصادی، عاقلانه‌ترین تصمیم ممکن برای مدیریت وضع موجود محسوب می‌شود. حتی اگر استدلال ماکرون صحیح باشد، او نتوانسته است افکار عمومی کشورش را در این خصوص اقناع کند. مخالفتهای گسترده صورت‌گرفته با اصلاحات اقتصادی و اجتماعی ماکرون نشان‌دهنده همین حقیقت است.

ماکرون به مخالفان خود اعلام کرده است که فارغ از اعتراض‌های صورت‌گرفته، به اصلاحات اقتصادی خود در فرانسه ادامه خواهد داد. سرکوب‌های گسترده صورت‌گرفته در تظاهراتهای اخیر نیز منجر به خشم بیشتر شهروندان این کشور از رئیس جمهور خود شده است. در صورتی که روند فعلی در فرانسه ادامه پیدا کند، ماکرون نیز سرنوشتی مشابه سارکوزی یا اولاند پیدا خواهد کرد.

بر این اساس تضمینی وجود ندارد که اساساً ماکرون در انتخابات ریاست جمهوری سال 2022 برای دومین بار نامزد شود، به‌عبارت بهتر، ماکرون هم با توجه به نارضایتی‌هایی که علیه وی در فضای سیاسی و اجتماعی کشورش به‌وجود آمده است، استعداد "تک‌دوره‌ای شدن" در فضای سیاسی کشورش را داراست، در این میان، افرادی مانند "مارین لوپن" از جبهه ملی فرانسه در  انتخابات ریاست جمهوری آینده قدرت مانور بیشتری در مقابل رئیس جمهور فعلی فرانسه خواهند داشت.

از سوی دیگر، با گسترش دامنه اعتراضات عمومی، احزاب سنتی فرانسه از جمله دو حزب "سوسیالیست" و " محافظه‌کار" نیز به صحنه رسمی اعتراضات ورود پیدا خواهند کرد.

منبع: تسنیم