به گزارش
جهان نيوز به نقل از تسنیم، یکی از بیماریهایی که همواره با بشر همراه بوده است، بیماری "مننژیت" یا همان سرسام است که طب مدرن به لطف تجهیزات الکترونیکی خود قادر به درمان آن است اما سؤال اینجاست که طب ایرانی با توجه به سابقه درخشان تاریخی خود در درمان بیماریها چگونه از پس این مشکل مغزی ـ نخاعی بر میآمده است؟
درباره علائم و درمانهای بیماری «مننژیت» (از منظر طب مدرن) آمده است:
«مننژیت، التهاب پردههای محافظی است که مغز و نخاع را پوشاندهاند و بطور مشترک مننژ نامیده میشوند؛ این التهاب ممکن است عامل ویروسی یا باکتریایی داشته باشد و در موارد کمتری در اثر تجویز داروهای خاصی به وجود آید. مننژیت میتواند به دلیل نزدیکی التهاب به مغز و نخاع، زندگی بیمار را به خطر اندازد.
رایجترین نشانههای مننژیت، سردرد و خشکی گردن همراه با تب، گیجی یا هوشیاری دگرگون شده، استفراغ و ناتوانی در تحمل نور یا صداهای بلند است؛ معمولاً در کودکان فقط نشانههای غیراختصاصی مانند تحریکپذیری و خوابآلودگی مشاهده میشود؛ اگر ضایعهٔ پوستی مشاهده شود، ممکن است نشاندهندهٔ علت مشخصی برای مننژیت باشد مثلاً مننژیت در اثر باکتری مننگوکوک ممکن است همراه با ضایعهٔ پوستی مشخصی باشد.
با گرفتن مایع نخاعی، میتوان مننژیت را تشخیص داد یا از بروز آن جلوگیری کرد. یک سوزن وارد مجرای نخاعی میشود تا نمونهای از مایع مغزی ـ نخاعلی که مغز و نخاع را احاطه کرده است، برداشته شود و در آزمایشگاه تشخیص طبی آزمایش مورد آزمایش قرار بگیرد؛ نخستین درمان در مننژیت حاد شامل تجویز آنتیبیوتیک و گاهی داروهای ضدویروس متناسب است.»
اما از نگاه طب ایرانی، این بیماری به هفت گونه سرسام دموی، سرسام خالص، سرسام سوداوی، سرسام بلغمی، سقاقلوس، جمره و فلغمونی تقسیم میشود؛ در منابع طبی قدیمه مانند کتاب شرح الاسباب و العلامات مربوط به سده نهم هجری، برای هر یک از انواع بیماری سرسام، علائم دقیق ذکر شده و ضمن صحبت راجع به دلایل ایجاد هر یک از علامتها بر مبنای طب اخلاطی، درمان هر کدام را به تفکیک و تفصیل بیان میکند.
به طور مثال، ذیل بیماری سرسام دموی یا همان قرانیطس که در میان هفت دسته مذکور، بیشترین شیوع را دارد علائمی چون: هذیان همراه خنده، تب دائمی، سنگینی سر، شدت سردرد، سرخی چشم و صورت، خشن شدن زبان، فرار از روشنایی و خون آمدن از بینی عنوان شده است.
از سوی دیگر درمانهای ارائه شده ذیل هر یک از انواع سرسام، کاملا در دسترس بوده و برای بیمار به راحتی قابل تحمل است مثلا در درمان سرسام خالص، نرم کردن طبع، رطوبت دادن و سرد کردن سر با ضمادها، شربتها و روغنها مورد اشاره قرار گرفته است.
تجربه اطبای حال حاضر کشورمان نیز نشان میدهد که درمان این بیماری به روش سنتی، بسیار سهلالوصول بوده و گذشته از عدم برخورداری از عوارض منفی داروهای شیمیایی، به دلیل توجه بیشتر به جزئیات، کار تشخیص توسط طبیب را ساده کرده و بیمار را از بزل کمر (کشیدن آب نخاعی)، مراجعات مکرر به بیمارستان و هزینههای سنگین آزمایشگاهی بینیاز میکند.