به عنوان نمونه در ماجرای رقص دختران در مقابل شهردار تهران در برج میلاد، با وجود محرز بودن عدم رعایت شئون اسلامی، غوغا و بلوای رسانه ای به راه می افتد. اصلاح طلبان در حمایت از این هنجارشکنی خود را در قامت وکیل مدافع دختران رقصنده در می آورند و در مقابل اصولگرایان را به عنوان نیروهای تندرویی معرفی می کنند که حتی نمی توانند رقص چند دختر نوجوان یا کودک را تحمل کنند.

گروه سیاسی جهان نیوز: بقای اصلاح طلبان در عرصه سیاسی و قدرت ایجاد ترس از دیگران است تا به این واسطه مردم به آنها رجوع کنند، این ترس در برخی از دوره ها تشدید می شود و به آن دامن زده می شود. 

به گزارش جهان نیوز، دختران خیابان انقلاب در هفته های اخیر به هشتگ پر کاربرد در شبکه های اجتماعی تبدیل شده است. در یکی از موارد برخورد با هنجارشکنان، مامور نیروی انتظامی دختری را که حجاب از روی سر برداشته بود در شرایطی نامتعادل از روی کیوسک برق به پایین پرت می کند. هرچند نحوه برخورد در چنین فضایی باعث مظلوم نمایی هنجارشکن شد ولی در ماورا این رفتارها دو قطب اصلی شکل می گیرد. یک قطب مدافع حجاب اختیاری و قطب دیگر مخالف آن و خواهان برخورد های خشن معرفی می شوند. ولی چه کسانی این قطب ها را معرفی می کنند؟

فعالین رسانه ای و سیاسی اصلاح طلب خود را به عنوان مدافعان دختران خیابان انقلاب معرفی می کنند و نحوه برخورد با آنها را به عنوان یکی از نمادهای رفتاری نیروهای رقیب و اصولگرا به خورد ملت می دهند. 

یا به عنوان نمونه دیگر در ماجرای رقص دختران در مقابل شهردار تهران در برج میلاد، با وجود محرز بودن عدم رعایت شئون اسلامی و رقص در حضور مردان، غوغا و بلوای رسانه ای به راه می افتد. اصلاح طلبان در حمایت از این هنجارشکنی خود را در قامت وکیل مدافع دختران رقصنده در می آورند و از شادی و لزوم آن در جامعه دفاع می کنند. در مقابل اصولگرایان را به عنوان نیروهای تندرویی معرفی می کنند که حتی نمی توانند رقص چند دختر نوجوان یا کودک را تحمل کنند و آنها را راهی دادسرا و بازپرسی می کنند. هرچند در نهایت خبر احضار دختران دروغ از آب در آمد ولی اصلاح طلبان در سیاه نمایی علیه نیروهای رقیب خود موفق عمل کردند و ذهن جامعه را به این سو هدایت کردند که رقبا مجموعه ای از افراد دگم هستند که مخالف هرگونه شادی و نشاط در جامعه هستند. 

در موارد متعدد دیگر این قطب بندی ها وجود دارد. اعضای شورای شهر تهران که اولویت اصلی کاری آنها خدمات رسانی به شهروندان است درباره بازداشت اخلالگران روز جهانی زن در 8 مارس پیگیر اخبار بازداشتی ها می شوند و گزارش لحظه به لحظه از اقدامات خود می دهند، در حالیکه کاملا مشخص است این افراد تنها در شبکه های اجتماعی در حال اقدام هستند و هیچ کار دیگری در رابطه با دستگاه قضا یا پلیس از عهده آنها بر نمی آید با این وجود اینها در نهایت به عنوان مدافعان حقوق زنان خود را جانمایی می کنند. 

همه این موارد و بسیاری از موارد دیگر قطعات موزایکی یک طرح بزرگتر هستند. اتفاقات ماههای اخیر این دستورکار اصلاح طلبان را بیشتر از گذشته عیان ساخته است. رفتارشناسی این نیروها نشان می هد که همگی از یک اتاق فرمان مشترک دستور می گیرند. حتی در آشوب های دیماه با وجود آنکه در روزهای نخست سعی کردند تا از محکوم کردن آن به عنوان بلیط بازگشت و نزدیکی به نظام استفاده کنند ولی در نهایت نیت اصلی خود را آشکار کرده و به دفاع از آشوب گران پرداختند تا از بی بی سی فارسی و رضا شاه پهلوی در حمایت از آشوب گران عقب نیافتند. 

به طور حتم نتیجه گرایی و تفکرات ماکیاولیستی در میان اصلاح طلبان از سایر جریان ها شدیدتر است. سال هاست که آب و نان دو قطبی تندرو – میانه رو یا کندرو  را می خورند. با تبلیغ و شانتاژ در فضای رسانه ای و عمومی از بازگشت تندروها یا عواقب به قدرت رسیدن افراطی ها و به خصوص یکسال منتهی به انتخابات، شرایط را برای معرفی خود به عنوان نمایندگان اصلی اعتدال و میانه روی مهیا می کنند و به این وسیله با انواع حربه ها خود را بر مردم قالب می کنند. هرچند مردم در انتخاب خود آزاد هستند ولی در فضای غبار آلود و مسموم شده ممکن است انتخابات به سمتی برود که در آینده نتیجه ای که می خواستند هرگز محقق نشود، چرا که انتخاب ها بر اساس ترس و دلهره از بازگشت تندروها یا فضای جنگی بوده و نه براساس برنامه ها. 

در حال حاضر نیز مشاهده می شود که اصلاح طلبان و رسانه های آنها بار دیگر آتش تنور تندروی را از هیزم شایعه و دروغ داغ کرده اند و برای انتخابات مجلس شورای اسلامی و در نهایت ریاست جمهوری 1400 برنامه خود را بر همین مبنا قرار داده اند. برخی از سالنامه های روزنامه های اصلاح طلب پر است از تیترهایی با مضمون بازگشت تندروها.