هنرمندان و چهرههای شاخص تئاتر در حالی در نامهای خطاب به وزیر فرهنگ و معاون هنریش از مهدی شفیعی و ادامه کار او حمایت کردهاند که شائبهها مبنی بر تغییر او وجود دارد.
به گزارش جهان نيوز، چندی است با رسیدن به ایام نوروز خبرهایی مبنی بر تغییرات در بدنه دولتی تئاتر شنیده می شود و این در حالی است که نه صالحی، وزیر فرهنگ و نه حسینی، معاون هنری وزارتخانه در این باره اظهار نظری نکردهاند. مهدی شفیعی که این روزها همانند رویه سه سال گذشته خود در بیشتر برنامه های تئاتر حاضر می شود، در گفتگو با ایسنا گفته است چندان به حضور در اداره کل هنرهای نمایشی رغبتی ندارد و این مهم در حالی رخ میدهد برخی چهره های تئاتری در جدال با مهدی شفیعی بوده اند. شاید مهمترین رویه را برخی از اعضای هیئت مدیره خانه تئاتر و در رأس آنان اصغر همت باشد که تیر آخرش را در برنامه چشم شب روشن از چله رها کرد؛ اما برنامه جنجالی مناظره او و شفیعی منجر به آن شد تا هنرمندان نسبت به اساسنامه و البته موسسه فرهنگی بودن خانه تئاتر حساس شوند. این رویداد با به حد نصاب نرسیدن مجمع عمومی خانه تئاتر پس از ایام جشنواره فجر همراه بود.
انتقادات از مهدی شفیعی زمانی حاد می شود که فرهاد مهندس پور به سمت دبیری جشنواره تئاتر فجر منصوب می شود. پوستر جشنواره و کنار گذاشته شدن نمایش حسین کیانی دامنه انتقادات از سوی خانه تئاتر را بیشتر میکند که به نظر میرسید بیشتر ناشی از ادامه دخالت این موسسه در امور فجر بوده است. با این حال در همان زمان کانون کارگردانان خانه تئاتر از مهدی شفیعی در برابر برخی اتهامات منتشر شده در یکی از روزنامهها حمایت می کند.
با این حال برخی چهره های شاخص تئاتر از جمله آتیلا پسیانی و بهروز غریب پور، از بنیان گذاران خانه تئاتر همراه بوده است. در این نامه که به امضای چهره هایی چون علی نصیریان، علی رفیعی، رضا بابک، احترام برومند، بهروز غریبپور، بهرام شاه محمدلو، مرضیه برومند، فرخ نعمتی، قطب الدین صادقی و ... رسیده است خطاب به وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و معاونت هنری آمده است:
«گاهی برای بهتر شدن باید تغییر کرد و گاهی باید بهتر شد تا تغییر اتفاق بیفتد. خوش بختانه ما اهالی تئاتر مثل همه ی اهالی این سرزمین آن قدر با فراز و فرودهای بسیار مواجه بوده ایم که دیگر تغییرات - حتا اگر به رای و به نفع ما بوده باشد - نه آن چنان امیدوارمان می کند و نه - حتا اگر ساز مخالف جامعه باشد - ما را از اساس ناامید و مایوس می دارد. با این رویکرد مبنای نوشتن این نامه ایده آل گرایی نیست که از شما وزیر و معاون محترم بخواهیم یک شبه در کار تئاتر و هنر این مرز و بوم معجزه ای بسازید. این نامه بر اساس بررسی وضعیت فعلی تئاتر نوشته شده است. بر اساس داشته ها و نداشته های مان. بررسی ای که به ما این اطمینان خاطر را می دهد که بعد از مسیر پر سنگلاخ این سال ها که با هزینه های انسانی و هنری و مالی بسیار هم راه بود، اینک چندی است اهالی تئاتر احساس آرامش بیش تری دارند. نه به این جهت که یک شبه همه ی مشکلات صنفی رفع شده است، خیر، بل که از این رو که بعد از مدت ها کار تئاتر و اهالی تئاتر به اهل آن سپرده شده است.
در واقع این که با تغییر مدیران هنری، عرصه های هنر تبدیل به محل آزمون و خطای بعضی از آنان در ادوار گذشته شده است تا به واسطه ی حضور در این مسند به جایی «بهتر» بروند، جز زیان و آسیب به هنر و هنرمندان دست آوردی نداشته است.
اینک اما ما از مدیر کل هنرهای نمایشی - مهدی شفیعی - راضی هستیم و خیال می کنیم مدیری بر مسند کار است که در تخصیص بودجه کلیت تئاتر را در نظر می گیرد و در بروکراسی اداری جانب هنرمند را می گیرد، مدیری که در این سه سال باعث دلگرمی اهالی تئاتر بوده و بارها در مشکلات شخصا پشتیبان هنرمندان بوده است و برای حل مشکل تلاش فراوان کرده است، مدیری که استثنائا برنامه ی بلندمدت دارد و در تصمیم های خود از مشاوره ی اهالی تئاتر بهره می برد، و در نهایت مدیری که اهالی تئاتر احساس می کنند به زبان و نگاه تئاتری ها آشنا است.
کلام آخر: با توجه به شائبه یا حقیقتِ تصمیم به تغییر ِ مدیر کل هنرهاى نمایشى ndash; چه به خواسته ی مدیران بالادست و چه با تمایل خودشان -، مجدانه خواستار ِابقای ایشان و حمایت قاطعانه ی جناب عالی ndash; وزیر محترم جناب آقای صالحی و معاونت محترم هنری جناب آقای حسینی-، از این جریانِ به نظر ما مثبتِ تئاتر هستیم.
حتماً اذعان دارید که تا به حال رسم بوده افراد در اعتراض به اشخاص نامه امضا کنند. آداب صنفی و اخلاق حرفه ای ما را بر آن داشت تا این بار در حمایت از ابقای یک فرد به امید تقویت شاکله ی هنر تئاتر دست به قلم شده و این نامه را خطاب به شما بنویسیم.»