علاوه بر بهاروند (رئیس سازمان لیگ) 4 مدیر زیرمجموعه اعم از روابط عمومی, فنی و توسعه, نقل و انتقالات و فن‌آوری‌اطلاعات در این سفر حضور دارند و این بحث پیش می‌آید که؛ حضور مدیران این بخش‌ها در این سفر آیا ضرورتی داشته است؟ در این صورت چرا مدیران بخش‌های دیگر که برای فوتبال ایران کم‌اهمیت نیز نیستند, در این سفر آموزشی حضور ندارند؟

بخشی دیگر از نمایندگان فوتبال ایران در این سفر را رؤسای هیئت‌های فوتبال مازندران, گیلان, تهران، بوشهر و خوزستان تشکیل می‌دهند که در این مورد هم معلوم نیست؛ این افراد بر چه‌مبنایی انتخاب و در این سفر حضور پیدا کرده‌اند و چرا از دیگر رؤسای هیئت‌ها در ایتالیا خبری نیست؟
دیگر مسافران سفر به این کشور را مدیران باشگاه‌های لیگ برتری تشکیل داده‌اند البته نه تمامی باشگاه، فقط تعداد محدودی که آن هم در بعضی از باشگاه‌ها شخصِ مدیرعامل حضور ندارد و فرد دیگری چمدانش را برای سفر به کشور ایتالیا بسته است، این در حالی است که مدیران باشگاه‌های بزرگ ایران مانند استقلال, پرسپولیس, تراکتورسازی, سپاهان, ذوب‌‌آهن و خیلی  باشگاه‌های دیگر که نقش به‌مراتب مهم‌تری در فوتبال و لیگ ایران دارند, ترجیح داده‌اند در تورِ کاریِ ایتالیا حضور پیدا نکنند، علاوه بر این از این سفر در ابتدا به‌عنوان «سفر مدیران باشگاه‌ها»  یاد می‌شد و حالا نیمی از حضار را مدیران بخش‌های دیگر فوتبال تشکیل داده‌اند.

بحث دیگری که نیاز به شفاف‌سازی دارد این است که؛ هزینه‌های سفر کاروان مدیریتی ایران به اروپا از کجا و از چه‌منابعی تأمین شده است؟ اگر برای این سفر اسپانسر وجود داشته و هزینه‌ها را تقبل کرده باشد که باید اعلام شود، اما مشکل اینجاست که گفته می‌شود بودجه این سفر از حق باشگاه‌ها در تبلیغات محیطی کسر می‌شود، در این صورت باید دید هزینه‌های سفر رؤسای هیئت‌ها و مدیران سازمان لیگ هم قرار است از همین منبع تأمین شود یا جایی دیگر. در صورت صحت چنین موضوعی آیا در شرایطی که باشگاه‌ها با مشکلات عدیده‌ای مواجه هستند، پول تبلیغات محیطی باید صرف این سفر شود؟

درویش: هزینه سفر به ایتالیا از حساب باشگاه‌ها کم می‌شود
شنیده می‌شود حداقل هزینه این سفر برای هر نفر حدود 2600 یورو (حدود 15 میلیون تومان) است. با این وضعیت اقتصادی فوتبال ایران که تقریباً همه باشگاه‌های لیگ برتری با آن دست‌وپنجه نرم می‌کنند و بسیاری از باشگاه‌ها در فراهم کردن امکانات اولیه, پرداخت قرارداد‌ها و بدهی‌ها دچار مشکل شده‌اند, آیا متحمل شدن این هزینه‌ها دور از انصاف نیست؟

مدیرانی مانند درویش و آذری گفته‌اند که رفتن به این سفر برای آنها در اولویت نبوده و آنها ترجیح داده‌اند در نزدیکی عید نوروز به امور داخلی باشگاه‌شان بپردازند. نکته دیگر اینکه در حالی که فردی منتسب به باشگاه استقلال خوزستان در این سفر حضور دارد اما امیر سلطانی, مدیرعامل این باشگاه در این باره به تسنیم گفت: تیم ما با مشکلات مالی دست‌وپنجه نرم می‌کند و چطور می‌توانیم در این شرایط هزینه‌ای متحمل شویم و به ایتالیا برویم؟ ما پیش از این به سازمان لیگ نامه زده و اعلام کرده بودیم که برای سفر به ایتالیا هیچ نماینده‌ای نخواهیم فرستاد. با توجه به همین هزینه‌ای هم بابت آن به سازمان لیگ پرداخت نخواهیم کرد.

نمی‌‌توان از نقش چنین برنامه‌هایی در پیشرفت فوتبال کشورمان غافل شد و اینکه آموزش و الگوبرداری از کشور‌های صاحب سبک می‌تواند باعث تحول در سیستم اداره فوتبال شود، اما آیا این نیازِ آموزش و الگوبرداری فقط در حیطه مدیریت و تنها برای عده‌ای خاص احساس می‌شود و در دیگر بخش‌ها لازمه‌ای وجود ندارد؟ آیا در این وضعیت اقتصادی باشگاه‌ها آن‌قدر که برای این سفر هزینه شده, همان‌قدر هم دستاورد برای فوتبال‌مان خواهد داشت؟ مربیان فوتبال ایران نیاز به آموزش دارند و آیا بهتر نیست زمینه کمک به آنها برای حضور در کلاس‌های آموزشی فراهم شود؟ آیا در سایر موارد که نیاز بیشتری برای آموزش وجود دارد، هم این‌گونه دست‌ودلبازی‌ها دیده می‌شود؟

نکته حائز اهمیت در سفر مدیران به ایتالیا همین ابهامات پرشمار است که فعلاً از سوی سازمان لیگ و فدراسیون فوتبال به هیچ‌کدام از آنها پاسخی مناسب داده نشده تا این سفر «دانش‌افزا» بیشتر افکار را به موقعیت مکانی این کشور و جذابیت‌های سفر به آن معطوف کند.

منبع:خبرورزشی