وزیر کشور: علما درباره موضوع حجاب نگرانی دارند

چرا همیشه علما فقط در مورد حجاب نگرانند؟ یعنی مشکل دیگه ای نیست؟ حق الناس پایمال نمیشه؟ حق الناس مهمتره یا حجاب؟

رضا شاه نتونست چادر رو از سر زنا بکشه اینام نمی تونن به زور مردم رو چادری کنن کلا هیچ کاری زوری نمیشه

دولتی هادر مورد هزینه زندگی کارگران . اختلاسهای تیلیاردی . حقوقهای نجومی . املاک نجومی . هزینه شدن بیت المال در سوریه و فلسطین و لبنان . نزول خوری بانکها . ورشکسته شدن کارخانجات . کودکان کار نگرانی ندارند ؟ ...
الهم عجل لولیک الفرج

رحمانی فضلی:نگاه ما به مسئله حجاب نگاهی جرمی نیست بلکه نگاهی فرهنگی است.
نکته: نقطه شروع فساد همین نوع نگاه است که ظاهر قشنگ و شیک و نازی دارد ولی بستر هر فسادی می تواند باشد و در واقع دور زدن قانون رسمی کشور است. کار فرهنگی در جامعه سریع نتیجه نمی دهد و معمولا بسیار طول می کشد و در بلند مدت جواب می دهد. حداقل 12 سال دارند درس می خوانند و از حلال و حرام مطلع و از فلسفه اعمال ولی چون فاضلاب شبکه های اجتماعی را باز گذاشته اند وضع این است چون دشمن هم دارد کار فرهنگی می کند برای فساد جامعه. با این نوع استدلال شما نباید کسی را اعدام کنید یا به زندان بیندازید و کلا نباید مجازات کنید و...بلکه در مورد همه باید کار فرهنگی کنید. اگر فردی مثلا رشوه می گیرد نباید او را مجازات کنید بلکه باید در موردش کار فرهنگی کنید! اگر کسی مزاحم همسرتان می شود نباید او را دستگیر و مجازات کنید بلکه باید در موردش کار فرهنگی کنید و اگر...! شما در خانه تان هم فقط کارفرهنگی می کنید نسبت به بچه هایتان؟! شما باید مطابق قانون عمل کنید و در کنارش کار فرهنگی هم انجام دهید. در ضمن بعضی ها می دانند کاری غلط و...است ولی دلشان می خواهد آن کار را انجام دهند در مورد اینها کار فرهنگی فایده ندارد. با این استدلال ایشان با این اغتشاشگران و ... هم حتما داشتید کار فرهنگی می کردید که 5 شهید مظلوم روی دست ما گذاشتید!!!

حجاب یک تکلیف صرفا مذهبی و عبادی شخصی نیست که بدلخواه افراد واگذار شود، بلکه یک ضرورت برای سلامت، آرامش و پیشرفت جوامع انسانی است. علاوه بر اینکه رعایت حجاب در تمام ادیان الهی سفارش شده، به حکم عقل سلیم هم بی حجابی و بدتر از آن، خودآرایی و خودنمایی یک معضل بزرگ فرهنگی-اجتماعی است. زیرا توجه جامعه را از ارزشهای والای اخلاقی سلب و به سمت ابتذال و التذاذ نامشروع جلب می کند. همچنین باعث یک رقابت بشدت مسری و مخرب و غیرانسانی می شود که در آن ملاک ارزش گذاری افراد نه میزان صلاحیت و استحقاق، بلکه میزان فریبندگی جسمی خواهد بود و این به انحطاط و سقوط اخلاقی، روحی، و حتی اقتصادی جامعه می انجامد.
معمولا می گویند رعایت حجاب یک انتخاب شخصی است و باید آزاد باشد. اما کسی نمی پرسد چرا برای نبستن کمربند داخل خودرو که امری کاملا شخصی است باید جریمه پرداخت؟ چون در صورت بروز حادثه و معلولیت یا فوت، جامعه نیز دچار خسارت می شود. پس نبستن کمربند امری شخصی نیست. در مورد معضلاتی مثل اعتیاد نیز همینگونه می توان نظر داد که اعتیاد فرد به خودش مربوط است و ربطی به جامعه ندارد. اما معمولا همه می گویند خیر! جلوی اعتیاد را باید گرفت و معتاد را باید ایزوله و قرنطینه کرد تا به جامعه آسیب نرساند!
البته بین اعتیاد و بی حجابی یک تفاوت بزرگ وجود دارد. معتاد، منفور یا مورد ترحم جامعه است، در حالیکه بی حجاب هفت قلم بزک کرده، تلویحا مورد تحسین و تشویق قرار می گیرد و بی حجابی (طبق القائات خناسان) نشانه تمدن و پیشرفت معرفی می شود. پس مبارزه با معضل بی حجابی عزم بیشتری می طلبد.
متاسفانه دولتها و مسوولان دوره های مختلف (بویژه این آخری) به منظور رای آوری و منافع دنیوی در لفافه حتی از بی حجابان جانبداری کرده و می کنند. حضرات در توجیه ذبح منافع جامعه زیر پای منافع شخصی و جناحی خود، مزورانه می گویند این مسائل اقناعی و ارشادی است، نه دستوری! به کار "مردم" چه کار دارید؟ "مردم" را راحت بگذارید!
کار فرهنگی و اقناعی به جای خود، اما سوال اینجاست که اگر علیرغم تمام استدلالهای عقلی در باب ضرورت رعایت حجاب در جامعه، باز عده ای بخواهند بخاطر منافع و امتیازات مادی یا رذائل اخلاقی مانند تمایل به قانون شکنی یا فحشا، به حرمت حجاب اهانت کنند که می کنند، حکومت چه واکنش و راهکاری برای جلوگیری از قبح زدایی و گسترش بی حجابی دارد؟